Tag Archives: amsterdam

Loesje vertelt: assie ies biesonder mag fertelle

biesonder

Deze week foel mij hart geluk en het is diep van binne. U weet mij hart heb feel snorhaare en ik fertel u iedere week wat mij eigen raak.

Wat Bert zei

Soms hebbie moeilukke dinge, dattie ferdriet foel in u hart. Maar soms ga jou zon zo hard scheine dattie er troopies van wor. Van mij eigen foel ik mij een beetje troopies in mij hart.
Mij erfaring is, jij maak van alles mee en zo wor jij rijk in jou hart. Dattie weet dat jij dinge op jou waarde kan schatte. Dat is belangrijk want jij kan ook oferdrijfe. Mij verkering Huiskater Bert heb mij eigen zo ferras. Hij zeg Loes, lieve Loes jij heb ies biesonder meegemaak met jou Doorie. Jij heb jou jonge ze stukje opfoeding meegegeefe toenie saame op zoomerfaakanzie was. Mij Bert zeg, Loes wat zouwie er van vinne assie er een Eeboek van maak? Toen liep er wel een traan ofer mij wang en het was van mij geluk.

Onse afontuure

biesonder Assie zoies hoor dan weet jij eeve nie wattie moet zegge. Jij zeg Meeoow want dat kan jij alteit zegge. Maar jij ben eigenluk Meeoowloos. U weet het misschien nie maar jij heb zofeel foorbereiding assie met jou jonge Amserdam ga ferkenne. Van mij eigen was ik er nog nooit gewees, maar er wor wel van jou eigen ferwach dattie jou jonge ze opfoeding geef. Dattie dinge fertel en dattie Amserdam weer op ze kaart zet.
U heb onse afontuure kunne leeze. Dat wij in mij Doorie ze flauwerpauwerauwtoo door Amserdam zijn gescheur. Wij heb saame feel gezien en meegemaak. Wij heb Mefrouw Anne Fank ze huis gezien, ze hoomoomoomument, mij iedool tante Leen. In ze Vondelpark kon mij Doorie ze eigen nie gedraage en hebbie ze behoefte gedaan waar jij nie blij van wor. Assie erop terugkijk foel jij wel jou schaamte want jij wil jou natuur nie feronreinige, maar jij heb er niks ofer te zegge. Jou jeug van teegewoordig doe ze eigen behoefte en zij denk er nog nie ofer na. Jij kan er selluf met jou schepje achteraan want assie poes ben van mij geenerazie dan hebbie meesal wel maniere geleer.
Gelukkig heb ik wel mij seefe heppieburger kunne eete bij meneer Mekdonnalts, dan foel jij jou eigen weer tot jou selluf koome. Mij moeilukse mooment was in mij Banaanebar! Oooh jij denk jij geef jou jonge ze ijsje, hij liep mij heele tijd al te zeure en jij wil het ook gesellig houwe. Maar wattie daar zie heb mij geloof in banaaneijs foorgoed ferander.

Van ze balkon af

Maar nu heb mij Bert dus zo een goed idee van ze eigen. Hij zeg Loes wij ga een boek maake van jullie afontuure en het wor jullie eigen Eeboek! Dattie onse boek diegietaal kan leese zeg maar, op jou kompjuuter en jou teelefoon.
Jij weet nie wat jij hoor, mij Doorie is bijna van ze balkon af gepoink. Hij heb nog nie sofeel boeke gemaak, hij kom nog maar net kijke van ze eigen.
Selluf heb ik ook mij traan gelaate en het was ofer mij wang. Jij ree-aa-lie-seer jou eigen hoe mooi het is dattie met jou Doorie jou Eebook mag maake. Dattie het nu nooit meer ga fergeete, ook al weet jij in jou hart dattie zo een zoomerafontuur heelemaal nie kan fergeete. Jij hoef nie op jou denkpaal te ligge en jij denk, gelukkig heb wij mij footoos nog. Jij heb jou heele Eeboek.
En tusse u en mij eigen gezeg en gesweege, mij Bert maak mij mooise boeke. Misschien weet u het nie maar mij Bert is schrijfer van ze eigen en hij geef ook boeke uit. Selluf heb ik er geen ferstand van, ik zeg het u eerluk. Maar assie zo goed uit kan geefe als mij Bert dan mag jij trots zijn op jou eigen. Maar mij Bert is bescheide van ze hart, dan blijf jij alteit wie jij ben.
En nu ga mij Bert dus onse Eeboek maake, met al onse afontuure in Amserdam. En wat u nie weet is dat wij nog een ekstra afontuur heb beleef, maar jij kan het alleen maar leeze in onse Eeboek. Onse Eeboek is dus spesiejaal.

Preesentaazie

Misschien ben u nu ook zo entoesjast en wil u weete hoe onse afontuure in Amserdam ferder ga en wil u niewe footoos zien? Van mij eigen heb ik biesonder niews want folgende week op donnerdag 27 augussus is onse Eeboek klaar. Dan ga wij saafonds om seefe uur ons feesje geefe en mij Bert ga dan onse Eeboek pree-sen-teere. U ben allemaal uitgenoodig om te koome en het is op mij Bert ze Feesboekpaagiena.
Mij Doorie en mij eigen serfeere hapjes, en u krijg ook ies te drinke. Ook assie zieke niere heb zorrug wij foor iets lekkers.
Maar u hoef er nie u deur foor uit want u kan het allemaal meemaake op mij Bert ze Feesboek. U begrijp dat ik van mij eigen nu feel zeenuuw heb. Jij maak het nie iedere dag van jou leefe mee dattie jou feesje heb omdat jou Eeboek uitkom. Op het eind van onse feesje kan u dan onse Eeboek douwnloode en het is graatis.
Mij Bert heb er ferstand van, het is iets tegnies. U hoef er nie foor naar u winkel of u kiejosk. U kan gewoon in u stoel blijfe zitte en onse Eeboek douwnloode heb mij Bert mij eigen fertel. En het is ook weeges Mevrouw Cooroona, wij heb haar nie uitgenoodig. Dattie weet alles is veilig. Jij moet teegewoordig oferal aan denke assie jou feesje geef. Mij hart hoop dattie allemaal kom!

Kom ook:

Pree-sen-taa-zie Eeboek : Zoomerafontuure van Dorus en Loesje (inkluusief ekstra hoofstuk en footoos).

Wanneer: Donnerdag 27 augussus
Hoe laat: Seefe uur saafonds
Waar: Feesboekpaagiena Huiskater Bert
Feesje met Huiskater Bert, Loesje Huispoes en Kater Dorus

Wij hoope dattie kom,

Loesje

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 4-5)

zomerblog

Ikke kjeeg weer geen ijsje. We stapte oppe boot en weg ginge we. Op naar de Dam. Toen sag ik opeens een coole winkel. Er stond T A T T O O op. Oooh ik wau dat sien. We ginge naar de kant. Mamsie wau dat eigeluk niet.

Tattoo

– Doorie wat moetie daar van jou eigen. Jij ga nie teekeninge maake in jou vacht. Jij ben geen Piekasso.
Maar mamsie… we kun tog evve kijke?
-Jij ga jou eigen wel gedraage Doorie! En jij moet jou poote onsmette en jou kapje foor.
We besloot naar binne te gaan. Ooh wat sag het er vetgaaf uit seg. Ikke wau ook gjaag een taatoe heppe. Ikke sog een plaatje uit en nam plaats oppe stoel.
– Doorie, hebbie geen oorie! Jij ga daar somaar zitte op zo een groote tattoewaage-taafel bij de tattoewaage-meneer.
– Maar mahammm…
– Doorie, jij ben nog nie droog achter jou oorie. Jij ga jou eigen nie fersiere in jou vacht. Jij krijg het er nooit meer uit!
Nau… jullie snapte het al. Ik werd aan mijn oortjes de sjop uitgetrokke. Mamsie begon te vertel oofer tattoeweere.
– Doorie jij weet het nie maar jou tattoewaage stam af van zo een moeiluk woord. Mamsie ga het probeere uit te spreeke. Luister jij wel Doorie. Jij zeg eigenluk Taatuu en het beteeken streepe. Het is al zofeel jaare geleede, jij kan het nie befatte Doorie. Feertienduisend jaar foor Kristus. Froeger liep alleen slaafe en kriemieneele met zo een Taatuu. Daar wil jij toch nie bijhoore van jou eigen!

De Dam

zomerblog Nou… we waar ondertusse weer in de boot. Op naar de Dam.
Mamsie begon weer te fertelle.
– Oooh Doorie jou Dam is ze plein in het midde van jou stad. Jij kan er jou poote breeke van zofeel ongelukkige stoepteegel. Jij ga er nie poinke en jij kijk uit foor jou MammaLoesje want zij breek ze nek. Jij moet er toch nie aan denke dattie ga ligge spartele foor ze koninkluk paleis en jij weet nie wat foor groote gebouwe allemaal. En jij heb ook urne maar daar moetie foorsichtig mee zijn. Jij weet nooit wie erin zit van ze eigen. En jij heb er twaaluf. Luisterie wel Doorie, het is belangrijk! Kom dan maggie een zelfie maake van jou Mamsie en jou eigen. Houwie jou kaamera wel recht Doorie, dattie er van jou eigen ook nog opsta. En mij dam natuurluk. Van mij eigen kom ik hier misschien nooit meer terug. Mij Bert geef er niks om…

Mekdonnalts

Ikke kjeeg honger. Ooh ikke sag mekdonnalts. Oooh mamsie… gaan we een purgertje ete? Magge ik dan een heppiemiel met zoon gaaf kadootje er bij?
– Jij ga nie knoeie en jou heele heppiemiel ofer jou vacht gooie. Gebruikie wel jou serrefetje! En jij moet jou poote onsmette.
Maar waarom moete ik nu weer een serrefetje om!!
– Om dattie jou eigen moet gedraage en jij ben met jou mamsie op stap! Oooh Doorie kijk hoe lekker. Jij weet nie wat jij zie. En jij kannie altijd diejeete van jou niere. Bestel jij maar seefe heppieburgers foor Mamsie in sjelei van meneer mekdonnalt.
Mamsie at en at. Mense stonde verschrikt te kijke hoe se sofeel kon wegwerke.
– Jij ga het nie in jou blog schrijfe Doorie, mamsie heb gewoon honger. Assie alleen maar nierdieet krijg wor jij swakjes.
Toen mamsie klaar was met ete ginge we weg.
We sauwe naar het Scheepvaartmuseum gaan.
De boot lag ies dieper toene we er in saate, maar we hadde lol. We sogte op joeptjoep een liedje op wat oofer fare ging.
We saate alle 2 van:
Faare faare wiede wiede waare, wij kom thuis om ze heppieburger fraage…
En toen sag ik HET!!
Een ijswinkel!! Met mijn fafforriete smaak!! Banaan!! Oooh ik ging poinken en poinken. We maakte beina waater!!
– Oooh mamsie… pliesss mag ik een ijsje?

Bananen

zomerblog – Fooruit dan, jou mamsie kan nie altijd nee zegge. En van mij eigen lus mamsie ook wel ze ijsje. Hoop dattie ook fanieljefla heb….
Ooh ik was sjo bjij. We ginge aanmere en stapte uit de boot. We moese een paar sentjes betalen en mogge aan een taafultje plaas neme. Mamsie keek goed naar de affestand van annerhalfe meeter. Ik kon niet stil sitte.
– Doorie weetie seeker dat wij in jou ijswinkel zijn? Die mevrouw heb zo aparte kleere aan. Hebbie ze eigen wel onsmet?
Evve laater kwame se met de banane. Oooh se sauwe, in ons bijzijn, dus de ijsjes zelf maak.
– Maar… maar… maar mammie, wat doen se nu??
OOOOOOOH
– Doorie, MEE! Jou oog dicht en meekoome. Affestand of nie…

Wordt morgen vervolgd…

Klik en lees hier deel drie van het zomerblog

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 3-5)

zomerblog Mammie sei dat we naar het Anne Frank huis en de Hollandsche Schouwburg sauwe gaan. We ginge eers naar de Hollandsche Schouwburg.

Hollanse Schouwburg

Daar mogge we gratis in assie maar denk aan jou affestand. Toene we binne kwaam zaag we een hele gjote muur fol met familiename van fermoorfe mense in de tweede zomerblog weereldoorlog. Duisende naame…
– Oooh mamsie… sjijn dees mense er niet meer?
– Lieve Doorie jij moet nu goed luistere naar jou MamaLoesje want jij zie nu zofeel ferdriet.
– Oooh snik snik.
Mamsie begon te fertelle ofer de geschiedenis.
– Oooh ik vin het moeiluk Doorie. Jij ben nou in jou Hollanse Schouwburg en ze heb hier veel Joode fast gehouwe foor dattie na ze konsentraziekamp ging. En er waare ook beebies bij Doorie. Soms heb dappere mense beebies naar buite gesmokkel en toen wer één beebie burgemeeser van Amserdam. Van me eigen ken ik hem nie Doorie maar hij heet Ed van Tijn. Mij hart heb er wel ferdriet van…
We legte madewiefjes neer en we ginge weer naar buite. Toen sei mamsie datte we naar het Anne Fankhuis sauwe gaan.

Anne Frank

– Mammie… naar wie? Wie was sei?
– Wij ga nu naar mevrouw Anne Fank in ze eigen huis. Assie mij eefe laat bijkoome van mij emozie van mij burgemeeser dan fertel mij eigen het zo. Oooh mij buik heb nu zofeel honger.
zomerblog Ikke ging oppe kaart kijke waar ik heen moes rijen. Mammie had ik weer in auto gepjopt. Se pakte een zakje met garnaaale en begon te eet. De hele auwtoo sat onder de garnaaalekjuimels.
We ginge richting pjinsegjacht. Op naar het huis.
We parkeerte in de buurt fanne annehuis. Bij het homomonument. Daar stont een boot voor ons klaar. Maar we gingen eers dus naar het Anne Frank huis.
Ooooh wat een rij mense seg. Het was maar goet datte mamsie geregelt had datte wei so naar binne mogge lope. Anners hat we daar uuuuure staan wagge. Enne niemand die denk aan ze affestand.
We ginge naar binne.
– Mamsie… wat ruik het hier raar?
– Ooooh mij neus Doorie. Mij neus ruik kruide van meneer Otto Fank. Jij mag het nie ferder fertelle maar mij neus ruik liefer mij visboer.
Mamsie begon te vertellen oofer Anne Frank.
– Anne Fank was ze heele bekende Joodse meisje, Door. Zij heb ze eigen dagboek geschreeve. Toen zattie ondergedooke in ze achterhuis in Amserdam met ze zusje Margoo en ze pappa Otto Fank. Hij heb het als enige oferleef Doorie. Margoo en Anne Fank heb vlektiefus gekreege in ze konsentraziekamp. Toen had jij nog geen fierus van mevrouw Cooronaa. Maar assie vlektiefus krijg dan kan jij niemeer ferder leeve. Gelukkig is ze dagboek dattie geschreeve heb Doorie zofeel beroemd geworre. Zij heb zo ze eigen ferhaal kunne fertelle aan heel jou weereld. En het is belangrijk. Iedereen moet van ze eigen weete van Anne Fank en wattie allemaal heb meegemaak. Zij heb het selluf helaas nie oferleef dus wij heb alleen haar dagboek.
– Oooh mamsie… ikke weet niet watte ik moet sjegge. Sniksnik.
– Jij hoef niks te zegge jonge. Kom maar bij jou mamsie…
Ikke kjoop bij mamsie oppe schoot en liet mijn traantjes lopen. Nadat ik uitgesnikt was sei mamsie dat we verder gingen.

Homomonument

zomerblog We liepe naar het Homomonument. Ook daar wist mamsie wat over te vertellen.
– Doorie nou moetie jou groote oor spitte en jou oog goed gebruike. Assie goed kijk zie jij één groote rose driehoek en het is van graaniet. Het sta simbool foor alle hoomoomanne en hoomoovrouwe die in ze tweede weereldoorlog omgekoome zijn. Zij wer fermoord om dattie hoomoo zijn. Jij snap er toch niks van dattie soiets doe. Wie fersin soiets??
Toen zei mamsie iets waardoor ik opkeek. Ze noemde Jiekie en mijn naam en sei iets:
-Doorie, MammaLoesje ga jou nou iets zegge waar jij goed na moet luistere. Jij ga trots zijn op jou eigen en op jou Jiekie. Assie twee katers ben en jij ben ferlief op elkaar dan bennie hoomoo. Maar jij ben mij jonge, mij beebie, mij Doorie. MammaLoesje is trots van ze hart en foel liefde foor mij jonges. Jij ben goed zo assie ben Doorie, het maak niks uit van wattie ben. Jij ben jou eigen en jij heb jou eigen moonuument.
– Oooh mamsie… ikke ben er tjots op!!
We gingen naar de boot toelopen die klaar stond voor ons. We sauwe langs de westertoren varen richting dam. Mamma wou daar naamelijk ook heen.
Flak voor we opstapte froeg ik wat aan mamsie.
– Mammie… mag ik een ijsje?

Wordt morgen vervolgd…

klik hier voor het vorige deel: de tweede aflevering van het zomerblog

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 1-5)

zomerblog Deze jaar heb wij weer onze zoomerblog. Het is foor assie fakanzie heb of gewoon foor assie in jou zon zit. Het is foor iedereen die van zoomer houw en van afontuur. Deze jaar ga wij Amserdam bezoeke zodat iedereen er ies van kan leere. En wij houw ook reekening met het fierus van mevrouw Coorona. Want alles is nu anders. Maar Dorus en ze MammaLoesje zijn toch fijf daage op stap gewees. Wij fertelle u ofer onze erfaring en van ons afontuur in Amserdam.

Aan mijn deurbel

Mijn mamma kwam op een somerse dag opeens aan mijn deurbel bellen. Ze wasse gebracht door haar visboer die toefallig mijn kant oppemoest. En hij bragge haar met de flauwerpauwerauto in zijn oplaader over de weg.
Sellufs nadat se gereede wert kwam se stuiterend aan.

– Oooooh mij hhhart! Wat woonie fer weg. Mij buik is van mij ssslag van mij gehhobbel en gesstuiter ofer mij snelle weg. En jij kan jou huis niemeer ferlaate zonder jou tas met jou bekkapjes want jou weereld is feranderd mij jonge.
Nadat mijn mensen mijn mammie 20 gepelde garnaale en 4 toneinen gaafe kwam mamsie weer bij.
Ze sei dat ik met spoet mijn rijwijs moese haale want ze wau niet agger het stuur kjuipe.
– Doorie hoorie mij, jij moet jou rijwijs haale want jou MammaLoesje ga nie selluf achter jou stuur.
– Maar mamma… waarom?
– Mij buik pas er nie tusse en mij hart durruf het nie. Mij Bert krijg ze hartfersakking assie het hoor!
– Ooh, okee.

Rijwijs

zomerblog Dus ikke leren en de boeke induiken. Ooh dat sag er makkelijk uit seg. Daarna het ekssaame en ja hoor… ikke kjeeg mijn rijwijspapiertje nog deselfde middag. Ikke kjeeg de sleutel van de auwtoo.
We gingen eers naar mijn huis tejug rijen. Want mammie had daar alles laat ligge, en ze souw daar vertelle waarom ze kwam.
-Doorie kom jij eens bij jou MammaLoesje . Wij ga saame Amserdam in. Dattie wat leer van waar jij woon. Jij ben nou groot en jij weeg ses kielo. Maar jij moet weete, wij moet foorzichtig zijn weeges het fierus. Daarom heb mamsie gehamster. Ze heb tonijn, nierbrokke en bekkapjes, dattie veilig blijf.
Jullie moete weten… ikke hep amper wat fan mijn stad gesien. Terwijl ik hier toch al ruim een jaar woon.
Mamma had natuurlijk ook toestemming gefraagt of ikke mee mog aan haar Soolfrauw. Dat isse mijn frauw.
Se moest wel goet op mij lette tijdens onze ondekkingstogt. En affestand houwe, wel annerhalfe meeter.

Vondelpark

zomerblog We ginge eerst naar het Vondelpark rije. Datte is flak bij mij omme hoek.
– Doorie luiser jij even naar jou MammaLoesje. Van me eigen weet ik wel dat wij nu in jou Fondelpark zijn. Het is jou grootse en drukke park van Amserdam Doorie. Froeger moesie feel tonijn ferdiene anders moggie hier nie wandele. Nu moetie affestand houwe.
– Ooh dusse eerst mochten er alleen rijke mensen wandelen? Watte raar!!
– MammaLoesje kan er ook niks aan doen van ze eigen.
– Moge we hier ook plassen mammie? Ikke moet nodig en ik sjie dat woefies ook ofural plassies doen.
– Jij ga nie plasse in mij Fondelpark . Straks ga iemand erin sitte en kan jij mee naar jou polizie. En jij moet uitkijke foor jou fierus.
– Maar ik doe het achter een boompie hoor!! Ik moet eggie mamsie!!
– Jij heb er toch ook niks ofer te zegge van jou jeug van teegewoordig!
– Ooh dat lugte op sjeg. Ikke heb ook gelijk een drukkie daan.
– Ooooh mij hart en mij neus… MammaLoesje ga ze kapje ofer ze neus trekke. Hebbie geen rezpekt Doorie…

Moonument

Toen liepe we weer richting uitgang. We zagen een oorlogsmoonument. Mamma fertelde me daar wat oofur.
– Doorie, mij hart foel nu feel ferdriet. Hier werden meneere fermoord, somaar! Jij kan het jou eigen toch nie foorstelle. Oorlog heb zofeel kapot gemaak mij jonge. Nog meer dan mevrouw Cooronaa.
– Ooh watte sjielig voor die meneren.
– MammaLoesje heb fier blikkies tonijn meegenoome van mij huis. Foor iedere meneer één want jij moet altijd goed eete Doorie. Doorie hoorie mij….

Spui

zomerblog Vanuit het Vondelpark gingen we naar het Spui toe rijden. Althans… asse we MammaLoes weer in de auwtoo kreeg. Ikke duwe en pjoppe. Eindelijk zat mamsie weer.
Wei ginge langzaam want mammie was een beetje bang. Watte makkelijk was, was dat er oofural bordjes hinge waar je heen kon gaan. Toen kwamen we na een tijdje op het Spui. Ik parrekeerde de auwtoo op het Spui. Daar stond een klein beeldje genaamd het Lieferdje.
Mamma wis daar wel weer wat ofer te zegge.
– Oooh Doorie jij moet goed kijke. Hier hebbie jou straatschoffie en hij heb ze hart van goud. Maar hij heb ook stoute dinge gedaan van ze eigen. Jij zie dan kan jij nog jou Lieferdje zijn.
– Oooh, dusse hij wasse eigenlijk een stoute jonge maar hij deed wat goeds en kjeeg een standbeeldje.
Dan zal ikke dat ook vast kjijg toch…?
– Jij krijg jou stanbeeldje in jou droome. Dat moetie ferdiene net als mij Bert. Hij heb ook op ze straat geleef en hij is mij eigen Liefertje. Maar jij mag er wel mee op jou footoo, foor mij eigen fersaameling .

Begijn

zomerblog Toen ginge we ofersteken om naar het begijnhofje te gaan.
Mamsie zei datte ik stil moes zijn daar. Iets met repek foor de bewoonsters daar.
-Jij geloof het nie van jou eigen Doorie maar hier woone alleen vrouwe. Assie een menseman ben mag jij alleen op jou bezoek koome. Van me eigen ga ik er nooit nie woone. Maar jou Mamsie ga wel eeve op ze footoo pooseere met ze begeinvrouw. Voor ze fersaameling. En toen kreeg ik trek in iets lekkers.
Mamsie mag ik een ijsje….

Wordt morgen vervolgd….

Het Kattenkabinet in Amsterdam

Kattenkabinet Amsterdam Het Kattenkabinet in Amsterdam is een attractie voor iedereen die van katten houdt. En van kunst. En van katten in de kunst. Het mooie is: je kunt het museum ook online bezoeken.

Klik en kijk: Kattenkabinet virtuele rondleiding

Ontstaan

Het verhaal over het ontstaan van dit bijzondere museum moet iedereen raken die een hart bezit. Zakdoek klaar? In 1883 ging de rode kater J.P. Morgan over de regenboogbrug. Zijn man Bob Meijer was bijna ontroostbaar. Als een soort rouwtherapie ging hij van alles verzamelen dat met katten te maken had. Dat lukte zo goed, dat de verzameling een museum werd. Het staat op stand, namelijk aan de Herengracht 497. Vijf indrukwekkende stijlkamers vol kunst, ter ere van een rode kater. J.P. Morgan kun je leren kennen in zijn eigen stijlkamer.

Winkel

Voor degenen die graag winkelen, is er de webshop. Er zijn posters, ansichten, t-shirts, boeken en een leuke collectie diversen, waar je voor 50 eurocent een J.P. dollarbiljet kunt kopen. Mooi om hem ook hier tegen te komen.

Poezenboot

Het Kattenkabinet heeft dus geen levende katten om mee te knuffelen, dit voor de duidelijkheid. Het is geen kattencafé (dan moet je bezoekuurtjes reserveren in Kattencafé Kopjes) en het is evenmin een opvang zoals de Amsterdamse Poezenboot, waar ze altijd nog wel donaties kunnen gebruiken. (twee euro mag ook). Het is puur gericht op de kunsten en katten. Ja, en een beetje op winkelen.

Collectie

Ook al is er veel te zien in de collectie, voor het bezichtigen van vijf kamers hoef je natuurlijk geen hele dag uit te trekken. Ook al niet, omdat je tijd nodig hebt om kunst in je op te nemen en die indrukken te verwerken. Het is dus bij uitstek geschikt voor meerdere bezoeken. Dan ga je voor een schilderij staan en je laat het helemaal in je hart komen. Die ene kat op dat portret, wie is hij of zij?