De homeopaatiese dokter en mediesijnen uit de natuur

mediesijnen Liefe frientjes, wat gaan de weeke toch hard he?! Het is wiekent en foordat je het weet is het weer wiekent. En tussenin zit de week waar ik de blog schrijf.
Het heeft eefe geduurd maar ik ben aardig opgeknapt van mijn ziek zijn. Ik merk ook dat mijn poote steviger zijn geworde en met loope kan ik weer goed mijn eevenwigt houden. Dat is belangerijk want anders klap je hup zo omver. Ik hep best weer goede trek en ben leefendiger. Heb zelfs fanmiddag tegen een balletje getikt, het ging zomaar ineens.

Natuur

In deze blog ga ik het hebben oofer de homeopaatiese dierendokter en mediesijnen uit de natuur. Mijn frouwtje hou van de natuur, en wat de natuur ons allemaal geeft. Ze doet er ook iets mee in haar werk zegt ze.

Pille

Ik hep vast froeger toen ik nog een jonge kater was ergens gewoond waar een tuin was en deed ik graave in de aarde en de geur opsnuive van het gras en de mooie bloeme. Als ik heel diep nadenk komt de geur van buite in mijn herinnering. Als ik dan een keer misseluk was van haarballe dan ging ik automaaties gras eete, vanuit mijn natuurlijke katten instinkt. Mijn frouwtje zegt Stokkie dat is meediesijn uit de natuur. Dat hep ik nooit zo geweete, het ging gewoon automaaties. Als ik bij frouwtje op schoot zit dan gaat ze fertelle en op een keer ging het ofer de gewoone dierendokter en de homeopaatiese dierendokter, gewoone mediesijnen en natuurmediesijnen.
Met alle respekt foor de gewoone dierendokter hoor, zij zijn erg knap en doen alles om ons beeter te maake als we ziek zijn. Ze oopereere je en zette je poote weer aan elkaar als je die gebroken hept en nog feel meer knappe dinge. Zo moet ik ook schiltklierpille slikke iedere dag, anders sla ik op hol en ga ik gewoon dood. Of je het leuk fin of niet, zonder dierendokter kunne we niet, dat is gewoon zo!

Feesels

Sins ik bij frouwtje woon belt ze weleens met de homeopaatiese dierendokter van de natuur. Die kijk verder dan de neus lang is en die heeft het er ofer hoe je kwaalietijt van leefe kan ferbeetere. Zoals dat heet met kruidenmeediesijnen uit de natuur. Zo deed ik moeiluk poepe op de bak en er kwam niks. Als je oud bent gaat alles traager. Maar ik had er egt last van en zat maar te drukke.
De gewoone dierendokter zei, dan moete we een darmonderzoek gaan doen, of laxeerpille geefe. Toen belde frouwtje met de homeopaatiese dierendokter en die gaf mij feesels. Sindsdien poep ik als de beste! Het gaat gewoon door mijn eete en ik proef er niks van. Zo hep ik ook kruidendruppels die ik krijg op een snek om mijn niere zo goed mogelijk te laaten werke. Want slegt werkende niere is een kwaaje kwaal foor katers en poesen.

Sins een half jaar merk ik egt dat ik oud ben. Ik slaap meer en doe niet meer zofeel speele en moet het frouwtje mij hierfoor uit de tent lokke. Ik had ook steeds minder trek en frouwtje probeerde iedere keer een ander merk foer. Mijn schiltklierpille moesten ook iedere keer hoog en laag, maar ik werd er niet beeter van. Met de Kersdaage was ik slap en belde mijn frouwtje met de homeopaatiese dierendokter. Die zei kom dan toch maar eens langs met Stokkie, dan kan ik hem uitteste en kijken wat er aan scheelt.

Op tafel

Op een dag kwam de reistas tefoorschijn en zei het frouwtje, Stokkie het spijt mij, maar we gaan een lange reis maake in de ooto naar de homeopaatiese dierendokter, helemaal in Amsterdam. Nou ben ik niet moeiluk in de reistas hoor en foor we het wisten scheurden we oofer de weg, zoeffffff. Aangekoome was ik gelijk aan de beurt. De homeopaatiese mefrouw was heel aardig en ik mocht zitten op een taafel waar een sagte deeke lag. Ze zei, ik ga je uitteste Stokkie met een soort swaajding foor je neus en flesjes natuurmediesijn, en zo kan ik presies zien wat je noodig hept.
Nou, dat duurde best wel eefe hoor en zij maar swaaje met die staaf, bioresonantie heet dat.
Maar op een gegeeve mooment was het klaar en kreeg ik een snek omdat ik mij goed had gedragen. Nou ik zat daar lekker hoor en ik dacht thuiskoome zal ik wel weer. Zo kreeg ik snuifflesjes mee om mijn enerzjie te fersterken, dat was nodig kwam uit de test, en nog kruidendruppels om de niere ekstra te fersterken en natuurpille foor mijn botjes en foor mijn algeheel welzijn als oude kater, zoals dat heet. Toen zijn we snel weer naar huis gereeden en hep ik de rest van de dag geslaape, want ik moest uitruste van de lange reis. Je gelooft het of niet, maar ik krijg dus iedere dag kruidendruppels op een snek en ruik ik aan de snuifflesjes. Dat gaat heel makkeluk hoor zolang het maar geen vieze pille zijn van de gewoone dierendokter.

Slap

Waarom het nou toch nog mis ging met mijn gezond een paar weeke geleede is moeilijk te zegge. Maar de grootste klap was dat de schiktklierpille niet meer goed werkte en daardoor ook mijn niere het niet meer goed deede. Ik kreeg akuut ziek zijn. Dan word je steeds swakker en ben je slap en eet je niet meer. Daarom was het ook noodig dat ik naar de gewoone dierendokter ging foor bloedondersoek en zo. Nu de schiltklierpille bijgesteld zijn en ik nierdiejeet heb gaat het beeter en saame met de homeopaatiese meediesijnen. Je kan dus zegge dat het elkaar ondersteunt foor mijn gezond en het beste is foor mij als oud seeniejoor!

Foorjaar

Om eerluk te zeggen vond ik deze blog een beetje moeiluk om te schrijve, want je wil niet de gewoone dierendokter foor de kop stoote en aan de andere kant geen zweeferig ferhaal vertelle oofer de natuurdierendokter, want ze helpe allebij als je ziek bent. Ik hoop dus dat het begrijpeluk om te leese. Ik wilde het toch graag fertelle.
Nu wacht ik op het foorjaar en zon. Daar worden we allemaal blij van.

Tot de folgende blog liefe frientjes !

Minnie over haar wiekent

wiekentMiauw. Ik find mijself best een gelukkige poes. Over 8 donkers word ikke alweer 10 jaar. Dat beteekent dat ik alweer bijna 8 jaar Saame met Frau ben. Zij voelt egt als mijn mamma en ikke ben haar liefe mooie meisje. En dan is er natuurlijk nog mensenoopaa. Dat hij sofaak komt is egt so fijn. Als ik dit miauw sodat Frau het kan tiepen dan is het de dag met de son erin. Gisteren was de dag met de saater er in. En daar ga ik wat oofer furrtellen.

Naar beneden

Poesjes hebben geen hoorlooge of katlender. Tog weet ik meestal wel welke dag het is. Als dat kleine kastje niet vroeg ring ring doet dan weet ik dat het de dag met de saater er in is. En dat betekend saame uitslaape! Lekker saampjes kroelen en genieten. Dat is egt sooo fijn.
Nou en toen ik zo heerlijk lag te genieten zag ik dat de son steeds meer ging schijnen. Niet door de gorredijnen heen want dat kan niet maar wel helemaal boofe in waar een stukje geen doek ervoor heeft. Dus toen mauwde ik teege meself hup Minnie opstaan. Want als er son is dan kan je lekker warm worden in de fensterbank.
wiekentIk zat te tjsillen in de fensterbank in de warmte en ik deed ook meteen kontrolle. Toen hoorde ik dat Frau op ging staan. Ik sprong uit de fensterbank want ze ging het doek wat foor het raam bij het wasrek hangt ook omhoog doen. Soo hee wat een son scheen daar. Dus ik ging hop op de wasmasjien en toen hop in het mini fensterbankje zodat ik daarna op het wasrek kon klimmen. Ik krulde me lekker op zodat ik in de warmte kon gaan liggen slaape.
Folgens mij heb ik egt wel een heele tijd daar geleege. Tot dat ik ineens de foordeur hoorde gang. Ik stapte snel op de mini fensterbank, sprong op de wasmasjien en daarna op de grond. Snel reesde ik de trap af. Ikke ging so snel, foelde me net Maxime Verkatten hihi.
Mjauw mauw mauw mauwde ik. Mensenoopaa was net binnengekomen. En hij had een zak vol spullen mee. Ikke ging meteen kopjes geefe aan zijn benen. Daarna ging ik snel naar de woonkamer zodat ik kon zien wat er in de tas zat. Twee mensenkoekken foor bij de koffie. Jegh ik snap egt niet dat mensen dat bruine water lekker finden. Geef mij maar een bakje water of wat lekker natfoersoep.
Er zaten allemaal furrschillende wiekentsnek smaake in de tas. Mew mew ik raakte er helemaal opgewonden fan. Mijn staartje ging regtop erfan en trillen. Zo blij was ik! Nou en toen gingen zei dat bruine water drinken. En kreeg ik een likwitsnek. Daarna pakte ze een tas en gingen ze mensenbrokjes enzo koope. Mensenoopaa gaf me een knipoog. Wacht maar tot ik terug kom zei hij.

wiekentDe trap

Ow wat spannend! Ik ging meteen weer terug naar boofe want fanuit die fensterbank kan je de hele straat zien hihi. Voor een poes duurt een half uur heeel lang. Dus ikke was alweer in slaap gedommeld toen ik het slot weer hoorde gaan. Min we zijn weer thuis hoorde ik de liefe stem van Frau zeggen. Die stem herken ik uit duizenden.
Dus ik liep naar beneede de trap weer af. Goh ik loop fandaag zo vaak oofer deese trap ik word er helemaal poesefit fan. Mensenoopaa had drie pakjes op de taafel gelegd. In twee fan de pakjes zaten kibbeldingen. Ikke weet dat dat ook fis is maar ikke find dat niet zo jammie. Wel een beetje maar niet heel feel.
En toen wees hij naar pakje nummer drie. Kijk Minnie dat is sallum. En dat is heelemaal alleen foor jou. Nou Miejaauwie! Ik rende meteen naar mijn bordje toe en daar werd de sallum opgedaan. Ikke ging meteen eraan likken. Jam jam jammie zo suuper lekker find ik dees fis. Dus nou ja dat is dus waarom ik find dat ik best een gelukkige poes ben.

Nou dit was het weer foor deese keer. Ikke blijf tetteren voor freede,

Poot, Minnie

Lucky over een nieuw neefje

neefjeHoi lieve allemaal, misschien hebben jullie het al gelezen gisteren in de blog van Kever maar ik wil het natuurlijk zelf ook nog even vertellen.

Omdat mijn vrouw op de maandag waarop ik blog buiten de deur werkt, kan ik niet meer zo goed antwoorden op die dag op alle reacties en dat wil ik natuurlijk wel graag doen. Dus hebben we eens samen met Kever en Japie en hun mensen overlegd en kan ik nu ook meedelen dat medeblogger en katlega Japie en ik voortaan op zondag op de blog komen en dat Keef verhuist naar de maandag. Bert vindt dat ook prima en zo kunnen we zelf weer wat meer tijd aan de blog besteden. Bedankt iedereen voor het meedenken en vooral Kever en Japie dat jullie mee willen ruilen.

Voortuin

Nou, vorige keer zei ik het al hè… ik ben oom geworden. Nu was ik eigenlijk al oom voor verschillende vriendjes op Snuitjesboek maar nu is er nog een nieuw neefje bij gekomen en die heeft dus precies dezelfde kleuren als ik. Rood (met wit) lijkt tegenwoordig toch erg in te zijn voor kattenvachtjes want hier in de buurt woont dus mijn rood witte dubbelganger en ook nog eens twee helemaal rode poezels. Soms denk ik dat er steeds meer in de buurt komen wonen maar ach, hoe meer zielen hoe meer vreugd zegt mijn vrouw dan.
Maar goed, een nieuw neefje dus. Hij heet Prince en woont samen met een hoop andere vriendjes. Hij woont ver weg hoor, dus hij kan niet zomaar in onze voortuin op bezoek komen of even gezellig vanaf het dak van het tuinhuis een praatje komen maken. Dat is echt wel wat te ver want dan zou hij lang in de auto moeten zitten of met de trein moeten komen en zeg nu zelf: daar is toch echt niks aan als je lang in zo’n bak of mandje zit en dan ook nog eens in zo’n rammelend blik op wielen. Ik vind naar de witte jas eigenlijk al te ver weg en die woont nog best dichtbij ook. Tenminste, dat zeggen mijn mensen dan toch dat het niet zo ver is maar ik wil daar eigenlijk gewoon nooit naartoe.
Katten zijn er in veel verschillende kleuren. Mijn neefje heeft dezelfde kleuren als ik dus dat vind ik erg leuk. Hij krijgt wel een steeds langere vacht als hij groter wordt en hij heeft pluimpjes op de oren, dat heb ik niet. Toen ik een kleine Lucky was, had ik dat laatste wel een beetje. O ja, niet vergeten en speciaal voor mijn blogvriend Japie: Prince is een Maine Coon maar wel een hele. Niet dat Japie half is natuurlijk want dat zou raar zijn. Maar heel of half maakt niks uit. Het is altijd goed. Net als de kleur van de vacht.

Buiten

Ik mocht eergisteren (dat is de dag voor gisteren, snappen jullie het nog?) in de voortuin. En heb me daar toch sporen gevonden van andere katten. Zoveel dat ik er gewoon pardoes een dikke staart van kreeg. Ik heb denk ik een rode, een rood witte, een zwart witte, een neefjelapje en misschien ook nog wel een cyperse kat geroken. Niet dat ze anders ruiken als ze een andere kleur hebben maar iedere kat laat zijn eigen sporen achter en die moet ik natuurlijk als controleur van onze tuin wel allemaal besnuffelen. Ik zat ook zowat in de garage maar moet het gat daarbij eerst wat groter graven. Dan past het allemaal net wat beter.
Wat kleuren betreft: bij een kat zijn alle kleuren mooi en het maakt niet uit wat voor kleur je vachtje is. Misschien zijn jullie wel rood met wit, net als ik of meer zwart zoals Molly en Dropje. Alle kleuren zijn goed en voor ons katten maakt het niet echt uit wat voor kleur vachtje de ander heeft. Wel apart is dat mijn zus Dropje als ze in de zon zit, meer roodbruin dan zwart lijkt te zijn. Mijn vachtje blijft gewoon altijd dezelfde kleur. Ook als ik in de zon ga zitten ben ik nog gewoon rood met wit. Maar goed ook want stel dat ik ineens een andere kleur zou krijgen… zouden mijn mensen me dan nog kennen? Wat denken jullie?
Veel knuffels van Lucky en tot de volgende keer. Op zondag dus, maar Japie mag dan in de week voor mij eerst op zondag komen bloggen.

Kever heeft een mening over wat noodig is

nodigAls je als kat SAMENwoont met mensen is het belangrijk dat je mensen snappen wat je van ze ferwacht, mijn mensen begrijpen meestal heel goed wat ik wil, folgens mijn vrouw is dat ook niet zo moeilijk omdat dat bijna altijd eeten is, dat is niet helemaal waar hoor!, het kan ook zijn dat ik graag met mijn mensen wil spelen, meestal krab ik dan aan de bank of aan mijn nieuwe krabpaal, zo weten mijn mensen wat ik bedoel: dat ze pluusjen muisjes en balletjes moeten gooien, of dat ze met de veer heel snel heen en weer moeten beweegen omdat ik die veer ga vangen.

Tetter

nodigEn ja, ik heb vaak honger, dat is waar, maar dat komt omdat ik te weinig eeten krijg of niet het goede eeten, eigenlijk is dat hetzelfde want als ik fiese brokjes heb staan ga ik die echt niet eeten, dat lijkt me logies, en dus tetter ik voor andere brokjes of een kouwstik of een snekkie, mijn mensen doen vaak of ze niks horen en dat vind ik niet netjes, want ik weet zeker dat ze me WEL horen, en soms is mijn buik zooooo leeg dat ik toch die fiese brokjes ga eeten, zielig hè?

Maar er is nog iets dat ik noodig heb, ik weet nooit presies wanneer, het komt ineens in me op, ik tetter maar mijn vrouw geeft me een snekkie, lekker hoor alleen dat bedoel ik niet, dus ik zet mijn toeter weer aan, mijn vrouw gooit een balletje maar ik kijk er niet eens naar, en dan snapt mijn vrouw het (of mijn man, dat gaat hetzelfde): ik wil knuffels!, en ook echt meteen, knuffels en kusjes en liefe woordjes, zo van dat ik de allerliefste Keef ben, dat ik zo knap ben en dat ik het liefste mannetje ben van mijn vrouw, als mijn vrouw die dingen fertelt zegt mijn man altijd dat mijn vrouw het vast niet tegen hem heeft, en nee inderdaad niet, want IK ben natuurlijk de allerallerliefste!

nodigTuinkater

Ik ben een grote jongen, ik heb mijn eigen leefen en ik heb veel ferantwoordelijkheid als Tuinkater, maar soms wil ik efentjes klein zijn en knuffels krijgen, oferdag of in de nacht, binnen of buiten, oferal en altijd kan het gebeuren dat ik ineens heeeeeeel dringend knuffels noodig heb, mijn mensen mopperen wel eens als ik ze midden in de nacht wakker maak, of wel drie of vier keer, maar ik krijg toch mijn knuffels, want ze weten dat ik Kever ben, en dat het zo hoort, iedere kat is anders, en allemaal zijn we presies goed zoals we zijn, anders waren we niet zo gemaakt, en ik ben nau eenmaal Kever!

*Ik tetter gewoon door voor vreede, ik geef niet op!
*En vanaf folgende week is er iets nieuws!, mijn letters gaan ferhuizen, ze gaan naar de maandag, en Lucky en Japie zijn foortaan op zondag, tot de folgende keer, dat is dus een maandag!

Bram fertelt iets ofer zijn neus

neusHoi lieve allemaal, vandaag was mijn vrouw weer bij mij. Dees keer kwam ze echt heel vroeg want ik lag nog in mijn oranje mandje die op de krabpaal ligt te slapen.

Ik was in mijn dromenland aan het dromen over beestjes toen ik ineens warmte om me heen foelde. Het was mijn vrouw die me vast pakte met haar armen. Daarna deed ze ook nog kusjes planten op mijn kop en mijn neus. Nou ja, eigenlijk kust ze mijn hele kop. Ook mijn oore. Soms vind ik het prima maar niet altijd. En mijn neus kreeg speesjaale kusjes.

neusGaape

Ik moest eerst even gaape toen ik net wakker was. Mijn vrouw had me nog steeds vast. Mijn vrouw heeft het altijd lekker warm dus dan vind ik het heel fijn als ze me warm maakt met haar armen. ‘Goede morgen Brammie’, zei mijn vrouw zachtjes. Er kwam ineens nog een gaap want ik was in diepe slaap geweest. Daarna pakte mijn vrouw mijn kop zachtjes vast en keek naar mijn neus. ‘Wat heb je toch gedaan Brammie?’ vroeg mijn vrouw. Ik weet van niks hoor. Ik weet niet wat zei bedoeld met wat ik gedaan moet hebben. Mijn vrouw wreef met haar vinger over mijn neus heen en vertelde mij dat er wondjes op zitten. Wondjes krijg je wanneer je vacht kapot is gegaan en ook weer gaat genezen. Als je bijvoorbeeld een mep van een katermans of poesemeisje op je neus krijgt. Dan komt er een klein gaatje in en dat gaat dan bloeden. Dat gaatje gaat ook weer dicht. Het duurt even maar je neus kan het helemaal zelf doen. Koel he.

Ge-haafe

neusMijn neus ziet er folgens mijn vrouw ge-haafe uit. Ik weet niet eens wat het betekend dus ik heb het gefraagd. Ge-haafe is wanneer je heel veel wondjes hebt en waneer je er slecht verzorgd uitziet omdat je dan heel veel beschadigd bent aan je vacht door misschien het kei veel vechten. Dus kreeg ik ook meteen de vraag van mijn vrouw of ik met Mila had gevochten. Mila is mijn gevonden zusje. Maar nee, ik heb niet met Mila gevochten. Iedereen weet denk ik wel dat ik haar soms graag plaag maar ze is een meisje meisje dus ik krijg soms een mep omdat ik haar vacht in de war heb gemaakt. Maar mijn neus is een raadsel. Ik heb niet gevochten en Mila heeft me niet op mijn neus gemept. Mijn vrouw kon het niet laten om mij een beetje te plagen door te zeggen dat ik een heuse straatkater ben. Ze maakte ook nog een foto van mijn neus en liet het aan mij zien. Mijn neus is echt helemaal ge-haafe.

Gluren

Eerst dacht mijn vrouw dat het vuil was en dat ik weer ergens met mijn kop in had gezeten. Soms doe ik dat om te weten wat het is. Dan ben ik nieuwsgierig. Maar dat was het ook niet want alle papier was aan straat en er waren geen potjes die naar de glasbak moesten dus mijn neus is raadsel voor mijn vrouw. Ze pakte een doekje uit de kast en deed daar water op. Ze ging met dat doekje een paar keer over mijn neus heen maar het ‘vuil’ ging er niet af. Het was dus geen vuil. Ze kuste mijn neus daarna nog een paar keer en liet mijn neus met rust. Ik ben inmiddels wakker en nou heb ik trek in brokjes en even tuinkontroole. Zal ik haar verklappen dat mijn neus zo is geworden door het ‘onder-de-poort’ door gluren?