Dit gaat over een superspannend plan voor een kattenboek

 Updeet

Het boek wordt supergaaf!! We hebben nou nog plaats voor verhalen van een paar katten over hun leven. Dus als je mee wilt doen, meld je snel aan. Hieronder staat hoe het moet.

 

Over het boek

Dit gaat over een superspannend plan voor een kattenboek. Het idee is van mijn feesboekvriend Katrientje. Ik vond het meteen keigoed. Maar we hebben hulp nodig

We dat zijn dus Katrientje, en Loesje en ik. Wij gaan dat boek maken of nou ja eigenlijk niet.

Idee

Wat was het idee van Katrientje? Echt zo supersimpel en goed dat je denkt waarom is dat er nog niet. Ze zei dat er een boek moest komen van mijn vrienden waarin ze allemaal over hun leven en zichzelf vertelde. Iedereen een pagina. Met een foto. Zit je in een meerkathuishouden, dan krijg je ook meer paginaas. Of iedereen kan apart vertellen.

Het is dan een feel goed boek waardoor je een helehoop poezen en katers leert kennen. En ze hebben allemaal iets te vertellen waarvan je denkt wat leuk of dat wist ik geeneens.

En we hebben al een uitgever!!

Meedoen

Nou is Katrientje zeventien jaar maar ze is superactief net een kitten denk ik soms. Dus nou doen er al ongeveer dertig katten mee.

En ik weet dat ik ook vrienden heb die hier alleen lezen, of van wie de vrouw mijn feesboekvriend is. Dan kun je ook meedoen.  Mail mij dan even dat is huiskaterbert  @ xs4all.nl en dan zonder de spaties. Dus mail me dan over hoeveel katten het gaat en of je een foto hebt of kunt laten maken dat moet zo’n zware foto zijn. Want het wordt een echt boek van papier. En ook je verhaal over wie je bent, hoe je leven is geweest en hoe je leven nu is.

Hoe doe je mee?

  • stuur me een meel dat je wilt meedoen dan heb ik overzicht
  • je bent een kat en je vertelt over je leven, hoe je woont, wat je belangrijk vindt, wat je hebt meegemaakt
  • je bent op Feesboek of via mijn site vriend van mij of Loesje of Katrien
  • lengte: minstens 1 bladzijde dus ongeveer 500 woorden
  • ben je een meerkathuishouden dan heb je meer woorden
  • er moet een keizware foto bij die op papier gedrukt kan worden (300 dpi)

Als je moeite hebt met schrijven of je hebt opeens heel erg veel geschreven of je weet het niet meer, mail mij dan ook even dan komen we er samen wel uit.

Hoe maak je een keizware foto?

Met een fototoestel. En als je alleen een telefoon hebt moet er iets met de instellingen gedaan worden. De foto moet echt minstens 1 mb zijn liever meer.

mijn mail is: huiskaterbert   @ xs4all.nl en dan alles aan elkaar.

Ik weet niet wat op tijd is zegt ze

op tijd

Ik vind, als het ochtend is dan moet je aan de dag beginnen. Dat hoort zo. En als mijn vrouw nog in bed ligt omdat ze niet weet dat het ochtend is, dan ga ik dat vertellen. Zo ben ik.

Dus laatst stond ik daar weer. En ik miauwen en miauwen, want er komt niet altijd meteen antwoord. Opeens werd ze wakker en zei: “Het is te vroeg, Bert. Je weet niet wat op tijd is.”  Nou moe!!

Overloop

Ik ben toen in de kleine vensterbank op de overloop gaan liggen. Daar kan ik goed nadenken. Ik heb dan uitzicht op de achterkant van de huizen. Er staan schuren. Soms loopt er iemand. Er vliegt ook weleens een vogel. Ik lig daar op een handdoek achter een gordijn dus lekker op mezelf.

Op tijd

Van mezelf heb ik gevoel voor tijd. Ik weet gewoon wanneer het tijd is voor avondeten of de late avondsnek, en voor opstaan en voor knuffels. Alles heeft een eigen moment op de dag. Mijn vrouw heeft een klok nodig om te weten waar het tijd voor is maar ik heb mijn gevoel. Dat is nog ietsvan uit de oertijd, dus als het zo oud is en het werkt nog steeds dan is zeker weten het in orde dacht ik. Dus dan kan ze beter luisteren naar mij dan naar een wekker.

  • Het was licht
  • Er kwam zon aan
  • De dag was begonnen

Beneden

Toen we later alletwee beneden waren, heeft ze tijdens de ochtendknuffel er nog van alles over gezegd. Slapen en mensen en katten, nou het waren weer hele verhalen, ik wist al best snel niet meer waar het over ging. Dus ik keek af en toe naar haar gezicht, dat is genoeg, het was ook knuffeltijd tenslotte.

Maar serieus waar, ik blijf erbij. Als de dag begonnen is dan moet je opstaan. Maakt niet uit wat een wekker zegt.

Loesje vertelt: assie gepest wordt…

gepest
Vorige week schreef ik mij verhaal over mij niesziek zijn want ik voelde mij eigen niet lekker. Dan kan schrijve helpe, jij kan dan van jou eigen af schrijve.

Gefoelens

Ik had moeilijke gefoelens van mij niesziek zijn en dan schrijf jij soms boos ofer jou eigen. Mij Bert vond het moeilijk van ze eigen om te leeze en wij heb toen saame gepraat. Assie een makkelijke verkering heb dan kan jij wel praate met elkaar. Ik zeg u eerlijk, ik schreef dat ik mij eigen vies vind. Mij Bert heb mij toen wel gezegd, Loes jij bennie vies van jou eigen. Jij ben ziek en assie ziek ben dan ben jij niet vies. Mij Bert ken mij goed, hij heb verstand van poezevrouwen.

Mij hart

Maar mij hart was niet blij, mij hart voelde oude pijn en dan ben jij soms niet lief voor jou eigen. Van mij eigen ben ik bescheiden en foorzichtig. Mij hart is zacht en mij aard is nooit boos. Dan schrik jij wel van jou eigen assie ineens boze dinge schrijf. Ik moest denke en voele want mij hart zeg, alles heb ze reden.

In mij droom

Assie ziek ben moet jij veel ruste en ook slaape. Dan wil ik bij mij vrouw op ze schoot en dat ze mij aait van mij kop tot mij staart. Maar ik voelde mij eigen toch onrustig. Mij hart voelde gejaag en in mij droome zag ik mij Bert niet. Dan weet jij wel dat jij niet goed bezig ben want assie gelukkig ben droom jij van saame rolle in jou gras en veel tonijn. In mij droom was ik ineens weer in mij oude huis, ik was niet bij mij vrouw.
Van me eigen was ik klein en mager van mij veel te weinig eete. Er waren andere poeze en katers, ik voelde mij eigen niet veilig. Assie langsliep kreeg ik een poot in mij nek en mij mense noemde mij eigen die magere. Ik deed dinge naast mij bak, ik moest niese en ze noemde mij vieze poes. Ik had moeilijke gefoelens maar ik moest oferleeve. In mij droom voelde ik weer mij rilling over mij rug, ik deed schokke. Mij droom was mij eigen nachtmerrie, van vroeger en van mij peste.
Mij vrouw voelde mij, zij legde ze hand op mij vacht en sprak lieve woordjes. Ik voelde troost, mij hart kwam tot mij rust.

Gefoelig

Assie gepest wordt hebbie het moeilijk, jij voel jou eigen eenzaam. Jij kan gefoelens krijgen dattie minder waard ben. Of jij kan bang worde. Jij kan als poes of kater oferal gepest gepestworde, in jou asiel of assie buiten moet zwerven. Dan zit jij er wel mooi mee te kijke want wat kan jij doen? Jij kan niet in jou eentje op teege jou boze buitenwereld. Van me eigen ben ik toen wel meer gaan eete. Dat ik mij eigen pijn niet voelde en ik zeg u eerlijk, ik vind mij eete ook lekker. Dan hebbie wel geluk want jij kan jou tande ergens in zette.

Maar jij draag het toch met jou mee. Jij wil niet uitgescholde worde, jij wil geen poot in jou nek, ooge op jou gericht assie veilig wil zijn in jou asiel.

Mij redding was mij vrouw, zij nam mij mee uit mij moeilijke leeve en zij gaf mij liefde. Ik zeg u eerlijk, mij vrouw heb mij nooit gepest. Mij visboer ook niet, mij visboer noem mij weleens ze visgraat en dan geef hij mij ze knipoog. Maar hij geef mij ook ze tonijn. Dan kan jij het nooit slecht bedoele. Er was wel ooit een monteur in mij huis, hij noemde mij een hele dikke kat. Mij vrouw heb hem toen buite gezet, zij ken mij gefoeligheid. Ik heb toen wel mij 6 tonijnen weg gewerkt van mij emozie.

Verleede los laate

Mij kop kan van ze eigen niet begrijpe waarom peste besta. Waarom wil jij ze ander pijn doen? Hebbie niks beeter te doen! Jij heb niet in jou gaate wat jij ze ander aan doet. Van me eigen weet ik nu dat ik soms boos ben op mij eigen. Dat ik mij eigen minder waard voel in mij hart en ik heb ook onzekerheid. Het kom door vroeger.
Mij Bert heb mij geleerd dat ik mij eigen recht in mij ooge aan moet kijke. Hij zeg, jij mag er zijn Loes, jij ben goed zo assie ben. Jij kan jou verleede los laate.
Dan heb jij wel jou verkering van jou leeve gevonde. Jou kater op jou witte paard en jij heb geen nachtmerrie. Dan kan jij groeien en van me eigen ben ik nu mij maatje meer. In mij maatje meer zit ook mij geluk en mij wijsheid. In mij hart is iedereen gelijk van ze eigen. Offie nou een witte kater ben of een zwarte poes, offie lang haare heb of misschien hebbie geen haar op jou kop. Jij ben gelijk. Jij ben mooi van jou eigen en jij hoor erbij. Niemand heb ze recht om jou te peste.

Zorg en steun

Van me eigen wil ik ook nog graag iets zegge. Vorige week voelde ik mij kwesbaar van mij niesziek zijn en ik was bang voor schelde en peste. Maar iedereen was lief en ik voelde zorg en steun voor mij ziek zijn. Mij vrouw kreeg ook tips, dattie mij beter kan helpe.
Mij eigen is zo geraak van dankbaar zijn. Mij hart zeg, in jou vriendelijke wereld kan jij veel meer bereike. Want jij mag er zijn ook al ben jij kwesbaar, het maak niet uit. Van me eigen ben ik nu ook bijna beter.
Dank U wel!

Liefs van Loesje

Tips voor hoe je een superfijne dag hebt

superfijn

Elke ochtend doe ik hetzelfde. Wakker worden. Een knuffel krijgen. En pas als ik beneden ben, weet ik of het een superfijne dag gaat worden.

Gewoonte

Dus dat is mijn eerste tip: maak van dinegen een gewoonte. Doe bijvoorbeeld elke ochtend hetzelfde. Dan weet je wat gewoon is en in die gewoonte voel je dat de dingen in orde zijn. En als je dat weet, dan heb je al een beetje een fijne dag, zo is dat. Ik heb best veel dingen die voor mij een gewoonte zijn:

  • als ik naar de bak ben geweest, vertel ik dat altijd aan mijn vrouw. En ik ren rond of ik hang aan de krabpaal, omdat ik dan ekstra energie heb
  • ’s morgens ga ik naar de slaapkamer als ik beneden heb geslapen, dan ga ik tegen haar zeggen dat ze moet opstaan
  • na mijn avondeten en ook na mijn avondsnek wil ik een zachte knuffel, ook over mijn buik, en eigenlijk wil ik ook een ochtendknuffel. Van die vaste momenten zijn belangrijk als je samenwoont.

Kans

Maar het kan ook zo zijn dat er opeens iets anders is dan gewoon en dat het toch goed is. Dat heb ik nou wanneer de zon schijnt. Ik wil dan in de vensterbank om helemaal warm te worden en ook aan mijn oren, dat voelt superfijn. Dus mijn tweede tip voor een fijne dag: als er iets anders is dat fijner is dan een gewoonte, dan is dat een kans en dan moet je dat doen.
De volgende keer kun je dan weer je gewoonte doen dan heb je daar weer houvast aan.

Belangrijk

Mijn derde tip voor een fijne dag  is dat als je samenwoont je alletwee hetzelfde belangrijk moet vinden. Bij mij thuis is dat:

  • rustig aan de dag beginnen, dus geen rennen of wild doen
  • stilte in huis
  • veel aaien met positieve gesprekjes, dus geen moeilijke gevoelens erbij

Dat doe ik om een fijne dag te hebben. Ben ik iets vergeten?

Katrien over: Grietje de dikke Sieper met vlekken

Katrien

Jaaa… daar isse ze wederommetjes. De kleine zwarte panterin.  Vandaag gaat het niet oof mij, maar over de poes die bijna 18 jaar lang woonde vóór mij.

Vrouw heeft mij naamlijk heel veel verteld oof haar en het lijkt mij wel leuk jullie dit te vertel.

Grietje

De poes voor mij heette Grietje en ze kwam uit het asiel Groot Amsterdam op de Ookmeerweg. Tegenwoordje heet het asiel anders, naameluk Dieren Opvang Amsterdam. Oftewel D.O.A.
Groot Amsterdam stond ook op een iets andere plek dan dat D.O.A nu staat.
Grietje leefde van april 1984 tot 27 december 2001 bij mijn personeel. Samen met nog een andere kat genaamd Poekie en soms een woefertje genaamd Sweety.  Over Poekie en Sweety ga ik het in een ander blogje hep. Ieder hun eig blogje. Koel he?

Siepers

Grietje
Grietje zit op de bank

Grietje was een siepers poes met witte vlekjes. Toen mijn personeel in 1984 ging saamwoon wilden ze een bazin in huis hep. Dus ze gingen naar het asiel. Toen was het nog zag je een leuke kat dan kon je ze gelijk meeneem.

Dat isse nu anders, nu mag je mieeniemaal een week wacht. Wat best wel goed is.

Flieft

Grietje wasse vier maand jong toen ze al in het asiel zat. Erg he? Het personeel zag haar in een kennel genaamd Paradiso. Ooooh, ze kon naar binnen en naar buit wanneer ze wauw. Ze werd naar binnengebracht door iemand en het personeel werd gelijk flieft op haar. Hop in de tas, hop weg uit het asiel. Oooh wat was ze klein. Haar naam in het asiel was Rie. Nou zeg… wat een duf naampie. Toen kwam vrouw op Grietje. Ze was een meisje, dus een Griet.

Groeien

Zij leerde Oma kennen. De opvoedvrouw van mijn personeelman. Zij was zo lief. Als vrouw taartjes haalde en nog even naar de keuken liep voor iets te drinken te pak gaf Oma stiekem lekkers aan Griet. En vrouw hoorde het wel en zei ook Oma… ik hoor het wel moest Oma lachen. En vrouw ook best wel. Grietje zat ook altijd naast Oma, want Oma vond ze lief.
Grietje groeide en groeide en groeide. Ze woog wel negen kilo!! Dat is twee keer ik!! Ze was ook dubbel zo groot als ik. Toen Oma overleed, zocht Griet best wel naar haar. Want het lekkere snekken hield eigenlijk op. Grietje troostte vrouw ook als vrouw drietjes had.

Moe

Griet werd ouder en een dag voor kerst in 2001 zag vrouw dat Grietje moe was. Heel moe. Huilend maakte ze een afspraak met Joyce, mijn andere diertjesdokter, op 24 december. Omdat Griet nog steeds goed at liet vrouw Grietje nog een laatste kerst meemaken. De 27e december stopte Griet met eten. Vrouw bleef tot 10 uur bij haar op de grond zitten. Tot het tijd was om naar de dokter te gaan. Joyce zag het meteen al. Ze zei: we gaan haar laten gaan.
Rond kwart over tien is Griet overleden en een dag later gecremeerd.
Vier maanden later kwamen wij (Catoo en ikjes) dus.

Dit was het voor dees week.
Veel liefs en een kusje
Katrien (slank prinsesje van beroep en de Oma van manpersoneel graag had leer ken)

Het kwam toch in orde met de wiekentsnek (filmpje)


Komt mijn vrouw thuis met een hele zak vol sneks van Voske. Ja, van die superlekkere kupjes. Daar schreef ik eerder over. Dus ik dacht: dat wordt genieten.

Raar

Uit de keuken hoorde ik rare geluiden komen. Ze riep dat de sneks in plastic zaten en dat het hele hompen kip waren.

Breng maar hier, dacht ik, want ik hou van kip.

Maar ze wilde er met een vorkje kleine hompen van maken. En ik wachten.

Toen het eindelijk kwam en het bordje voor me stond, kreeg ik opeens een raar gevoel van binnen. Dat je niet zeker weet of het allemaal klopt.Dus ik miauwde van nee.

Mijn vrouw zei nog van dan maak ik er kleinere stukjes van, dat scheelt. En werkt zoiets bij een kat die net een paar keer  nee heeft gemiauwd? Precies.

Dus dat bordje ging weer terug naar de keuken. En dat is dan je wiekentsnek, erg hè!!

Kupje

Gelukkig hadden we nog wat anders in huis en dat waren die kupjes ook van Voske. Die vond ik gelukkig wel heel erg lekker en dat bordje kreeg ik gemakkelijk leeg. Daar gaat het niet om, maar zoiets is toch een prestatie. Dat je iets kunt.

Nou snap ik niet waarom het een van een merk superlekker kan zijn en het ander van hetzelfde merk zo vies dat je voelt nee en dat je eigenlijk alleen uit beleefdheid tegenover je vrouw nog even ruikt.

Erna gingen we even bankhangen. Ik kon niet goed ontspannen want uit de keuken kwam nog een spoor van die vieze lucht. Mijn neus is heel gevoelig, ik ruik van alles. Dus toen is mijn vrouw gaan schoonmaken en daarna kon ik wel ontspannen.

Net voordat ik in slaap viel, dacht ik hopelijk krijg ik tonijn voor mijn avondeten, en dat was ook zo. Dus toen voelde ik me tevreden.

O ja, dit is het zakje. Het komt van de speciaalzaak en het was ongeveer vijf euro. Ze hebben ook andere smaken. Die hoef ik vast ook niet maar dat is persoonlijk.