Lieve allemaal, hier ben ik Lucky weer. Deze keer wil ik het nog eens over huisjes hebben. Vorige keer heb ik jullie al verteld over een stuk van ons huis waar ik nog nooit eerder geweest was. Moet je bedenken, ik woon hier al sinds ik zo’n drie en halve maand jong ben (nu hoop ik dit jaar in april al weer 8 jaar te worden) dus dat is best heel lang. Ik heb nooit een ander huis gehad behalve daar waar mijn pleegmama en de rest van ons nestje woonde. Toen was ik nog heel klein natuurlijk.

Het pak

Maar goed, ik had hier dus een extra stuk huis ontdekt en ik ben al vaker daar geweest nu. Ik vind het daar namelijk erg spannend om rond te kijken en aan alles te snuffelen. Eigenlijk vind ik dat het nog niet genoeg naar mij ruikt dus je snapt wel dat ik er alles aan doe om dat wel te laten gebeuren. Ik mag nu ook af en toe mee als mijn mensen twee trappen opgaan, dat doe ik heel graag. Ik ga vaak voor de deur naar de gang en de trap zitten zodat ze snappen dat ik daar naartoe wil. Hebben jullie dat ook wel eens dat ze het niet goed begrijpen en je maar moet wachten en wachten en wachten?
Maar goed, we hebben het dus over huisjes. Nu is er deze week een groot pak met de postmevrouw gekomen. Mijn man heeft het natuurlijk snel open gemaakt want ja, we wilden allemaal wel eens weten wat daar nu weer in zat. Ik dacht eerst dat het brokjes zouden zijn want die zitten ook altijd in zo’n grote doos maar dat was het deze keer toch niet. Kon eigenlijk ook niet want dat zit in speciale dozen met (iedereen wel bekende) groene banden en met kattenpootjes erop. Deze doos kwam van ver vandaan, dat stond erop. Wie weet hoe lang deze misschien wel onderweg geweest is. Maar nu is de doos hier en hij is voor ons!

Onderzoek

Mijn man heeft de doos buiten opengemaakt en willen jullie weten wat eruit kwam? Nog een huis! Nog een? Ja, nog een maar dan speciaal voor katten! Het is voor ons allemaal bedoeld maar het mag pas in het voorjaar alle dagen naar buiten want anders wordt het misschien te snel vies maar het mocht nu ook al in de tuin omdat ze het in elkaar moesten zetten. Ik ben er natuurlijk meteen naar gaan kijken en heb het huis van top tot teen besnuffeld. Ik denk wel dat het een fijn huis is. Nu kunnen we ook buiten slapen als het wat minder mooi weer is want in het huis zit je als katermans (en trouwens ook als poezendame) gewoon droog. Ze hebben beloofd dat ik er ook een zacht deken of mandje in krijg maar zoeken nog naar iets dat precies past maar dat komt vast wel goed.

Op het huis

Ik heb nu al zin om er straks als het mooier weer wordt in te gaan liggen. Hoop niet dat er dan een andere kat (of egel want die woont hier ook) in ligt maar goed, dan wacht ik tot er plek is of ga ik er gewoon gezellig bovenop liggen. Op het huis dan he, niet op een prik egel. Ergens op liggen behoort namelijk toch ook nog altijd tot een van mijn grootste hobby’s. En weet je… eigenlijk zijn we nu toch wel heel luxe poezels hier, zomaar met twee huizen. Ik noem het mijn buitenhuis denk ik. Vinden jullie dat een goede naam? Twee huizen hebben we nu… hoezo verwend zeggen mijn mensen. Maar ik vind dat we dat verdienen en hoop dat elke poezel een fijn huis heeft. Om lekker in te slapen of waarin je buiten kunt zitten. Ik denk dat alle andere tuinpoezels ook maar zoiets moeten vragen aan hun mensen. Dat lijkt me een top plan! En als je alleen een balkon en geen tuin hebt: daar past het buitenhuis ook goed op hoor.

Heel veel knuffels van Lucky

PS De buurpoes was net in onze tuin. Drop miauwde heel hard en heeft haar naar het dak van het grote houten tuinhuis gestuurd…en ik heb geholpen want die andere woont niet hier maar aan de andere kant van de schutting hoor. En Dropjes staart was net een plumeau… dat is zo’n ding waar mensen stof mee wegdoen en dat er dan heel dik en pluizig uitziet. Misschien kan je met haar staart ook wel stof weghalen…maar dat zal Dropje wel niet zo’n goed idee vinden. Denk ik.

Hoi allemaal, de afgelopen weken waren best bijzonder moet ik zeggen. Normaal maak ik niet zoveel mee als ik niet buiten kom maar ik heb nu toch wel speciale dingen meegemaakt om eerlijk te zijn.

Het eerste wat er gebeurde was best bijzonder maar wel erg leuk moet ik zeggen. Ik zie dus regelmatig een kat in de voortuin lopen. Dat weten jullie natuurlijk allang. Dat is niet iedere keer dezelfde. Soms is het er eentje die hiernaast woont of Loedertje van hier tegenover maar deze keer was het anders.

Op de bank

Mijn vrouw zat op de bank en ik lag dus gewoon binnen. Dat laatste is even belangrijk om te onthouden voordat jullie verder lezen. Ik lag dus te slapen en mijn vrouw zag ineens een kat in de tuin. Ze keek nog eens goed en schrok zich toen een echt hoedje want ze dacht dat ik helemaal alleen in de voortuin zat. Dat mag ik niet alleen want aan die kant is de straat en daar is het soms gevaarlijk met auto’s en zo. Ze schrok zo erg dat ze meteen ‘Lucky, Lucky waar ben je?’ begon te roepen. Ik dacht nog: wat is er aan de hand? Ik lig toch gewoon in mijn mandje een beetje te doezelen… dus ik steek mijn snuit boven de rand uit en gelukkig zag mijn vrouw me meteen en was weer wat geruster.

In de tuin

Maar nu denken jullie misschien het volgende: als ik het dus niet was in die tuin, wie was dat dan wel? Nou, ik weet het niet heel precies maar ik ben natuurlijk wel wezen kijken want je moet toch weten wat er in je eigen tuin gebeurt. Dat is een voorname taak voor katermansen, alles goed in de smiezen houden. Ik schiet uit mijn mand, vlieg zowat over de bank en de tafel heen want ik moest er natuurlijk wel het mijne van weten en wilde zo snel mogelijk op de vensterbank raken. Ik kijk in de tuin en wat zie ik? Nou, dat was heel bijzonder zeg. Er zat een kater die super veel op mij leek, gewoon op de bloembak voor het raam. Hij keek naar mij, ik keek naar hem en ik ben niet boos geworden maar heb heel hard gezwiept met mijn rood witte staart. Precies dezelfde staart als hij dus heeft. En hij zwiepte net zo hard terug. Hij lijkt heel erg op mij, alleen heeft hij een klein rood vlekje op de snuit dat ik niet heb. Maar verder…we zouden zowat broertjes kunnen zijn zegt mijn vrouw.

Boven

Het was eigenlijk net hetzelfde als wat ik boven in huis wel eens heb. Daar hangt een spiegel, zo noemen mensen dat ding waar ze zichzelf in kunnen zien. Daarin kunnen niet alleen mensen zich zien hoor, misschien hebben jullie er ook wel eens in gekeken? Als je dat doet, dan zie je jezelf. Dus toen ik buiten die andere rood witte zag, was het net of ik mezelf zag. Weet je wat zo leuk is aan een spiegel? Als jij je staart beweegt of miauwt, dan doet die ander dat dus ook! Dat komt omdat je het zelf bent, gekkie. Dat zegt mijn vrouw dan maar ik denk dat er stiekem toch een andere kat zit. Misschien wel dezelfde als in de tuin. Dat zou toch zomaar kunnen?

Trappen

Ik heb trouwens ook nog wat anders in huis ontdekt. Er zijn twee trappen en de laatste gaat naar een hoog stuk van het huis. Ik kom daar wel eens want daar kun je fijn snuffelen. Ik ben op de foto bovenaan juist op weg naar boven trouwens. Ik had daar al vaker gezien dat er nog twee deuren zijn. Toen mijn man pas de kerstboom ging opruimen, ging de ene deur open. En weet je wat ik toen zag? We hadden ineens nog een heel stuk huis meer waar we kunnen spelen, rennen en kunnen snuffelen aan alles dat daar staat! Dat was toch wel een fijne ontdekking moet ik zeggen en nu wil ik daar steeds gaan kijken als mijn mensen die kant opgaan. Zo kan ik mijn talenten als ontdekkingsreiziger nog maar eens mooi uitbreiden!

Buiten

Heel veel knuffels van Lucky en passen jullie op als je buiten komt? Soms is het wit maar het kan ook zomaar glad zijn en dan glijd je met je pootjes alle kanten op als je niet uitkijkt.

Het is dan ook koud dus dan is lekker warm binnen blijven eigenlijk een veel beter idee. Zoals in dat extra stuk huis dat ik nog maar pas ontdekt heb… er staat een zacht bed trouwens. Daar kun je vast prima op slapen als kater. Ik ga het zeker eens uitproberen.

Hallo allemaal, hier ben ik weer na vier weekjes. Die zijn toch best snel voorbij gegaan ook hoor maar het was wel even raar dat ik met Kerst niet op de blog was.

Vrede

Maar het Kerstverhaal was natuurlijk wel super mooi, dat hebben jullie vast ook allemaal wel gelezen. Kerst is toch een bijzondere tijd in het jaar en dan is samen zijn nog belangrijker dan anders. Hoewel het eigenlijk gewoon altijd belangrijk is, vind ik dan toch. En daarom tetter ik nog altijd samen met Kever en de rest van onze vriendjes mee voor vrede! En wil ik iedereen alle goeds voor het nieuwe jaar wensen natuurlijk! Dat het maar een mooi jaar met veel spelen, samen met fijne vriendjes, mooi weer en veel snekkies mag worden.

Nieuw jaar

De maand december van het vorige jaar is weer voorbij en we zijn weer aan een nieuw jaar begonnen. Niet dat we katten aan dagen, weken of maanden doen want we doen gewoon iedere dag ons eigen ding en daarbij maakt het niet zoveel uit welke dag het is. Maar goed, december was een beetje een rare maand. Eerst was het superkoud en daarna leek het meer herfst met alle regen en ook veel woei. Ik ben lekker veel binnen geweest en ging dan tegen mijn mensen aan liggen of onder de plaid.
Dat laatste heb ik van Dropje geleerd hoe dat moet. Dat is echt wel fijn om te doen want dan lig je lekker warm. Pas was het luikje open en mijn vrouw was vergeten om het dicht te doen…wat denk je? Was alle regen in de berging gekomen. Nou ja zeg, laat die maar mooi buiten blijven hoor. Mijn man had toen het zo koud was de konijntjes bijna helemaal ingepakt, tenminste het hok dan toch. Kon ze amper meer zien maar dan kregen ze het tenminste niet koud.

December

Wat ook best raar was, was dat er in december leuke maar ook best veel verdrietige dingen waren. De leuke dingen vertel ik zo nog wat over maar het was wel heel verdrietig dat er mensen zijn weggegaan en sterren geworden zijn. Zo moest poes Fietje naar andere mensen (maar daar heeft ze het wel fijn weet ik nu) en is Binkie samen met zijn vrouw een ster geworden. Ook onze vriend Woezel is er tussen uit gepiept. We hebben er veel verdriet van gehad dat ze allemaal sterretjes zijn geworden maar we zwaaien nu wel elke avond naar ze en we doen een kaarsje aan. Niet een echt kaarsje want mijn man zegt dat ik te lomp ben en me daaraan kan branden. Maar het is toch een mooi lichtje en zo vindt iedereen zijn weg ook weer. Zowel alle poezels hier als de sterretjes.

Post

Vorige keer had ik jullie al verteld dat we mooie kerstsokken hadden die we mochten ophangen zodat we misschien een cadeautje kregen voor Kerst he? Nou, dat hebben we zeker gehad hoor. Dat was dan wel weer erg leuk in die maand moet ik zeggen. Er zaten lekkere snoepjes in onze kerstsokken (echt de smaak die ik zo lekker vind dus dat is wel boffen) en we hebben nog meer gekregen. De mevrouw van de post is minstens twee keer, nee misschien wel vaker nog, geweest met cadeautjes. We hebben van onze vriendjes heel veel mooie dingen gekregen en dat is toch superlief. Mijn mensen waren er helemaal beduusd van zeiden ze. Ik weet niet zo goed wat dat is maar ze vonden alles erg mooi. Ze kregen sokken, een nieuwe doos voor theezakjes (dat vindt mijn vrouw heel lekker, ik vind thee best vies) maar ook hartjes met onze foto’s erin. En wij kregen super veel lekkers, speelgoed en een heuse uil om aan te krabben. Dat is toch wel helemaal super. Ook voor de konijntjes was er lekkers, dat is toch echt lief he? Alle vriendjes erg bedankt en ook de Kerstman natuurlijk. Of zou die Kattenkerstman heten? Net als Kattenklaas?

Thuis

Na Kerst (erg fijn want toen waren onze mensen ook gezellig thuis dus we konden veel knuffelen) kwamen de knallen. Dat vond ik niet fijn. Ik heb veel onder de bank gezeten en Molly kwam ook bij mij liggen. Ben erg blij dat het weer over is. Ik heb nog wel wat anders gekregen ook trouwens dat ik erg leuk vind. Je kunt het op de foto zien. Het is een grote doos met van die groene banden. De winkel waar ze die hebben kennen de meeste vanjullie waarschijnlijk wel. Daar hebben ze dierendingen dus dat is een goede winkel. Nu zit er in de doos ook wat voor ons zei mijn vrouw maar vooral wat voor de konijntjes. Maar ik wil steeds op de doos liggen dus ze durft deze nu niet zo goed open te maken. Als de spullen eruit zijn, kan ik er namelijk niet meer op liggen. Dan zakt de deksel natuurlijk in want ik weeg wel aardig wat onsen. Dus mag ie nog wel even blijven staan en daar ben ik blij mee. Mijn vrouw weet niet dat ik allang geroken heb wat erin zit. Er zit dus hooi in voor de konijntjes en dat ruikt zo super lekker dat ik er steeds op wil liggen. Dus hopelijk blijft die fijne doos nog lang staan in de kamer.
Veel knuffels van Lucky

Hallo vriendjes, hier ben ik weer. Lucky de roodwitte kater met een maatje meer. Waarom ik dat zeg deze keer vragen jullie je misschien af? Nou, niet wanneer ik deze blog schrijf maar op de dag dat jullie mijn verhaal lezen, moet ik dus voor een prik naar de witte jas en daar heb ik dus echt helemaal geen zin in.

Mijn vrouw heeft het me al verteld want dan mag ik vast een plan maken om de witte jast te bijten heeft ze gezegd. Nu ja, ze heeft liever dat ik dat niet doe maar ze hebben het daar iedere keer maar weer over die onsen en kilo’s en zo… dat vind ik dan niet zo leuk en vooral die priknaald in mijn vachtje en velletje. Dat hoeft van mij dus echt niet. En echt he, ik zweer jullie dat die weegschaal daar stuk is. Die geeft nooit het goede aan. Hebben jullie dat nu ook?

Rennen

Nu wil ik het deze keer eens hebben over rennen. Denken jullie nu, die Lucky rent nooit want anders was hij geen maatje meer kat? Dat is toch niet helemaal waar. Ik ren namelijk wel regelmatig door het huis. Dit kan ik doen als ik alleen ben maar ook samen met vooral Molly. Die rent namelijk ook nog wel eens graag heel erg hard. Dropje houdt daar wat minder van want die gaat dan snel op de krabpaal liggen om te kijken hoe wij rennen. Maar goed, als ik aan het rennen sla, dan steekt mijn staart helemaal rechtop de lucht in. Daaraan kunnen mijn mensen zien dat ik de dolle vijf minuten heb en ik doe dan ook meestal mijn oren helemaal plat. De ondeugendheid straalt er dan vanaf zeggen ze hier.

Moe

Ik ren van buiten naar binnen, vlieg in de keuken zowat uit de bocht en in de kamer draai ik vliegensvlug weer om en ren weer de tuin in. Daarbij is het het makkelijkste als de deur open staat maar door het luik kan ook. Dat rammelt dan altijd wel een beetje en om eerlijk te zijn hebben we ook de rand die erom heen zit stuk gerend. Nu ja, dan maar een keer een ander luik in de deur hebben ze beloofd. Voor mij hoeft dat niet want ik heb liever dat ik gewoon door de open deur naar buiten kan. Maar daar is het nu buiten te koud voor. Daarom moeten we ook hard rennen om het warm te krijgen. Weet je, als Molly en ik samen rennen, dan rent zij meestal eerst hard achter mij aan. Maar Lucky is niet gek hoor want ik keer dan ineens gewoon om en dan ren ik achter haar aan! Dat is serieus leuk spelen wat we dan samen doen. O ja, ik ren ook graag de trap op en weer af. Dat kan serieus hard gaan hoor want dan stamp ik lekker hard op de treden. Als een olifant noemen mijn mensen dat.
Na het rennen ben ik soms wel wat moe maar meestal ga ik eerst eten omdat ik dan honger heb. Na het rennen wil ik veel brokjes maar een snack is natuurlijk ook goed. Nu is mijn man dit weekend bij de winkel geweest en heeft een nieuw soort snacks mee gebracht. Het zijn grote zakken dus dat staat me wel aan. Nu maar hopen dat ze ook lekker smaken natuurlijk. Het spannendste komt alleen nog: er was ook een doos in de winkel van de snoepjes gekomen en die voor ons was. Daar zaten lekkere blikjes met visjes in (misschien kan ik er eentje delen met Loes, die houdt erg van vis zeggen ze) maar het mooiste wat erin zat, zien jullie op de foto.

De doos

Ik vond het heel erg spannend toen mijn man met een doos kwam waarin iets voor ons zat. Hij heeft de doos opengemaakt en jullie zien wel dat we verwend zijn. Dit is nog van Kattenklaas en de Kerstman samen. Dat vinden wij helemaal goed natuurlijk. Onze speciale sokken voor aan de muur komen ook nog in de kamer te hangen. Daar past misschien ook nog wel wat lekkers in. We zijn immers helemaal geen verwende katten hier hoor. Maar we geven ook wat aan de poezels in het asiel. Die hebben per slot van rekening ook een fijne kerst nodig. Allemaal samen is dan nog belangrijker.

Met Kerst ben ik er een keertje niet op de blog. Dan komt het mooie Kerstverhaal van Loes, Doorie en iedereen die eraan aan meedoet. Gaan jullie dit ook allemaal lezen? Het wordt een heel mooi en warm verhaal dat precies bij Kerst past! Iedereen alvast fijne feestdagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar. Heel veel knuffels en we tetteren ook nog altijd samen met Kever mee voor vrede.

Lucky

Hoi dierenvriendjes en jullie mensen, deze week ben ik Lucky er weer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zoveel beleefd heb maar denk dat het volgende keer misschien wel eens spannender kan zijn. Waarom ik dat denk, zal ik jullie proberen uit te leggen.

Cadeautjes

Volgende week komt Sinterklaas om cadeautjes te brengen. Eigenlijk is het dan ook gewoon een Kattenklaas want als je als poezel lief geweest bent, dan krijg je wat lekkers of wat leuks. Ik ben natuurlijk altijd heel lief, dat snappen jullie wel. Ik hoop dat ik wat krijg maar vooral eigenlijk dat alle beestjes dat ook krijgen. Zeker ook de poezels en hondjes en alle andere dieren die nog geen eigen huisje hebben en nog in een asiel wonen of misschien wel ergens in de kou moeten slapen. Dat is niks leuk natuurlijk want een warm huisje met mensen die je knuffelen is veel beter. Daarom tetter ik ook iedere week samen met mijn vriend Kever mee voor vrede en dat iedereen gelukkig mag zijn.

Even buiten

Wat die kou betreft: ik maak nu buiten niet zoveel mee omdat het veel kouder is en ik vaak binnen ben. Ik mag ’s morgens nog wel even in de tuin maar daar geef ik niet zo veel om. Er groeit geen gras meer om aan te knabbelen en het is vooral te koud naar mijn zin. Ik wil nog wel iedere avond even in de voortuin om te kijken of er geen andere poezels komen maar ook dat doe ik maar even. Anders wordt mijn jasje te koud en dan duurt weer warm worden wel lang. Ik lig nu ook veel in mijn hangmat of op de zachte plaid op de bank want dat is het fijnste. En dan vooral tegen mijn man aan want dat is prettig. En dan krijg ik ook vaak een knuffel trouwens.
Gisteren zat ik op de vensterbank en toen gebeurde er ook wel wat spannends. Ik zit daar vaak te kijken en het was al licht hoor dus dan kun je veel zien. Soms zie ik een woef maar deze keer zat er ineens een heel speciale poezel in de tuin. Mijn vrouw zei dat het een Siamees was. Nu weet ik niet zo goed wat dat dan precies is maar ik zag wel dat het een bijzondere soortgenoot was. Het is wel een poezel zoals jullie en ik zijn maar dan toch net wat anders. Zo eentje zie je hier niet zo vaak. Ik heb heel lang gekeken en poes keek ook terug naar mij. Mijn vrouw was heel trots dat ik niet boos geworden ben of lelijk heb gedaan. Ik heb alleen gekeken en we hebben met de neus tegen het raam een soort van aan elkaar gesnuffeld. Dat is een beetje eng maar niet zo heel erg want er zit glas tussen dus dan kun je elkaar niet echt goed raken natuurlijk. Ik vond de andere een lieve poes en heb heel hard met mijn staart gezwiept toen ik haar zag. Ik zou best vriendjes willen worden met haar dus wie weet kom ik haar met warmer weer buiten ook eens tegen.

Binnen

Ik heb trouwens deze week ook goed samengewerkt met mijn zus Dropje. Zij zat buiten in de tuin en er waren vogels. Mijn mensen geven de vogels zaadjes en zo omdat het kouder is. Maar goed, ik lag binnen op tafel bij mijn vrouw en Dropje keek naar de vogels. Er waren er best veel aan het eten dus ik wilde er toch het mijne van weten. Ik keek eerst goed of ik de sprong kon wagen (nu ja, sprong is wat veel gezegd maar ik kroop door het stomme luik) en toen ging ik buiten op de stoep liggen, helemaal plat op mijn buik. Ik maak me dan zo klein mogelijk en doe heel stil zodat de vogels me niet zien of horen.
Dropje zag wat ik deed en ging toen hetzelfde doen. We zijn toen allebei samen vanaf een andere kant naar de merel-vogel geslopen maar deze was te slim. Hij had ons toch door en vloog snel weg. Jammer voor ons maar we hadden wel goed samengewerkt dus dat was ook fijn. Maar helemaal snap het ik toch niet…we deden zo zachtjes en we werden nog gezien. Die merels hebben zeker super oren of zo. Die oren kun je bij vogels niet eens zien dus hoe ze zo goed kunnen horen, dat begrijp ik niet helemaal. Maar goed, de volgende keer pak ik het misschien beter anders aan. Eigenlijk mag ik geen vogels vangen van mijn vrouw maar ja, ik ben wel een stoere katermans en dan hoort dat er toch een beetje bij. Vind ik.

Slapen

Na al mijn avonturen met soortgenootjes en vogels ben ik maar lekker gaan slapen. Dat blijft naast eten toch een grote hobby van me. Veel knuffels van Lucky en ik hoop dat iedereen wat lekkers of leuks van Kattenklaas, huh Sinterklaas en zijn Pieten krijgt!