Ik heb weer wat nieuws. De afgelopen week kreeg ik soms avondeten waarvan ik dacht: bleh. En laatst had ik dat ook met een snek. Toen belde mijn vrouw de dokter op.

Gefoel

Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik net die ochtend achter de kastjes zat. Mijn gefoel wilde dat. Op mezelf zijn. Niks doen en niks hoefen gewoon helemaal niks.
Als je een knuffelkater bent dan is dat raar natuurlijk.
Dus toen mijn vrouw me riep, kwam ik toch tevoorschijn voor een knuffel.
Evenzogoed is er weer iets met de dokter nou.

Ik hoorde iets over gebrek aan eetlust.
Nou ik kan gewoon niet alles op, het lukt gewoon niet.
En er was iets over sneks met de meediesijn.
Ik dacht geef dan andere sneks, o ja die had ik al.
En toen kwam het. Er zijn pillen voor je beter voelen en ik dacht die neem ik niet en gelukkig zei mijn vrouw dat meteen: “Die neemt hij niet.”
Toen moest ik zalf. Die komt aan mijn oor of aan alletwee, daar zei ze iets over dat ik niet snapte en dat de dokter daar nog wat over gaat zeggen.

Friemelen

Hoezo zalf aan mijn oore?
Ik heb helemaal niet zoveel oor dus ik snap niet waar die zalf moet. Mijn ene oor is een half oor. Mijn andere oor is een gefoelig oor.
Dat weet ik omdat mijn vrouw er tijdens de knuffels soms aan friemelt, en het is best fijn, maar ook nie dat ik zeg blijf dat de hele tijd doen. Dus ik weet niet of ik zalf aan of in mijn oor wil of eigenlijk weet ik dat wel ik heb het liefer niet.
Mijn vrouw zegt het is voor als je echt moeilijk eet, maar folgens vindt ze dat al. Maar eerlijk waar ik heb liefer geen zalf aan mijn oore.

Opmerking mevrouw Bert

Het gaat om ‘Mirataz transdermale oorzalf'(Mirtazapine), dat bij mensen tegen depressieve klachten werkt. Bij katten stimuleert het de eetlust.  Het kost tegen de 35 euro voor een kleine tube.

Op deze footo ben ik aan het poosere. Dat is dat je weet dat er een footo gemaakt wordt en je wilt daarom mooi gaan liggen dan krijg je compliementen.

Gewoonte

Toen ik hier pas woonde, deed ik dat nooit. Ik wist wel dat ik op de footo ging maar ik liet het gewoon gebeuren dus het maakte mij niet uit hoe ik erbij lag of hoe ik keek. Voor mij was belangrijk dat ik ontdekte hoe het huis was, waar ik kon liggen en slapen, hoe het eten was en wat de vrouw van mij wilde.
Daar had ik best tijd voor nodig om dat te ontdekken want ik moest leren wat de gewoonte was, dus wat de hele tijd is zoals het is en dan kan ik erop vertrouwen en dan weet ik dat ik veilig ben.

Faase

Daarna kwam een andere faase. We gingen dingen samen doen. Soms lukte het meteen, zoals toen ze wilde dat ik mijn brokjes uit een speelgoed-brokjesbal at. Dus toen schudde zij de brokjes eruit en ik at ze op.
Een tijdje erna kreeg ik weer gewoon brokjes op een bord.
Aan mij lag het niet, ik deed mee.

En op een dag snapte ik het op de footo gaan. Dat je alletwee wat moet doen. Zij zegt dat ik moet blijven liggen en dan kijkt ze heel intens naar mij en daarna krijg ik compliementen.
Of ze vraagt kijk eens opzij en dat doe ik ook.
Het is helemaal niet zo moeilijk om je vrouw blij te maken, dat weet ik nou.

Mijn tip

Ja, en zo ging ik verder in mijn leefe met op de footo gaan. Ik kreeg ook meer zelfvertrouwen dat is dat je zeker weet dat je goed ligt nog voordat er compliementen komen.
Dit is mijn tip voor iedereen die zegt maar hoe moet je dan goed liggen, Bert?
Goed liggen dat is dat je helemaal te zien bent, je kijkt naar het footootoestel en je doet iets leuks met je poten. Dus half onder jezelf verstoppen of opvouwen. Of onder je staart. Dat is mijn tip.

Af en toe krijg ik iets nieuws te eten, en daar ben ik van mezelf foorzichtig mee. Als seniejor katerman weet ik wat ik lust en wat niet, en waarin ik trek heb en waarin niet. Dus dat nieuwe, voor mij hoeft het niet.

Snek

Komt mijn vrouw gisteren de kamer in en ze zegt: “Bertje, ik heb een nieuwe snek voor je.” Ze keek me aan en ik foelde gewoon ze wil dat ik blij ben dus ik dacht nou goed dan ruik ik er even aan.
Het viel mee.
Eerlijk waar.

Het was kip-moes van Sheba alleen andere kipmoes dan van Goermet dat is lekker slap spul dat eet ik graag. Dit was met korrels en stukjes. Er is geen foto van wegens dat ik het heb opgegeten en toen pas dacht mijn vrouw oja een foto was leuk geweest.

Stevige moes

Het is dus een stevige moes. Het ruikt best lekker, de kamer was meteen vol met de lucht dus je hoeft niet te denken waar staat mijn bord. Dat ruik je heel goed.
Ik heb een paar keer ervan gegeten met pauze. Dan had ik er even genoeg van ook dus vanwege dat het stevig is en ik kreeg een half kupje, hoorde ik dus geeneens heel veel.
Ik denk dat dit iets is van je lust het of niet, en ik lust het wel maar eerlijk waar, ik eet liefer Goermet moes dat is zachter en het eet gemakkelijker van mijn vrouw haar vingers, dus dan heb ik er ook gezeligheid bij en op mijn leeftijd is eten met gefoelens belangrijker.
In priensiepe kan dat ook met iets nieuws alleen niet met dit spul.

Er zaten zes kupjes in het pak dus ik moet er nog vier opeten, de eerste heeft mijn vrouw geloof ik geprobeerd. Vind ik niet erg. Maar een nieuw pak dat hoeft voor mij niet zo.

“Wat is er Bertje?” vroeg mijn vrouw. “Heb je een slecht humeur?” Ik wist van niks. Ik lag net lekker en ontspannen op de bank en toen kwam die vraag.

Meening

Van mezelf kijk ik hoe ik kijk, en daar denk ik nooit verder over na. Mijn verkering Loes heb ik er ook nog nooit over gehoord en zij is best krieties als ik iets doe waar ze een meening over heeft dan meelt ze meteen.
En ik heb nog nooit een foto gezien van Loesje waardoor ik dacht ze heeft een slecht humeur. Eigenlijk nog nooit van al mijn Facebookvrienden. Want je kijkt gewoon zoals je kijkt, daar is verder niks mee vind ik.
Misschien is het een mensendingetje dat kan best. Mijn vrouw kijkt soms moeilijk dan is er iets aan de hand en dan weet ik dat ik even op de bank moet blijven liggen.

Kaarakter

Maar het is wel zo dat aan hoe je kijkt je ook kunt zien hoe je bent van binnen, dus je kaarakter. Ik ben een serieuze en gefoelige katerman en ik ben ook wel langzaam met nieuwe dingen doen dus dan wil ik er eerst over nadenken en dan weet ik het meestal nog niet. Het beste is te wachten tot een nieuw ding een gewoon ding is geworden, dus dat het oud en gewoon is, dat is wennen.
Aan Loesje kun je ook haar kaarakter zien, dat ze slim en gefoelig en wijs is, en ze heeft nog nooit iets doms gezegd dat snapt iedereen die haar foto ziet.

Een humeur is dat je de ene keer zo doet en de andere keer weer anders. Dat heb ik gelukkig niet. Als de zon schijnt vind ik dat altijd fijn en als ik knuffels krijg ook. Ik ben mezelf wegens dat ik een kaarakter heb.