Category Archives: uit mijn leven

Liggen is iets met gefoel erin

liggen

Als huiskater ben ik altijd thuis, dus dan is het belangrijk dat je dingen voor jezelf hebt. Voor mij als seniejor is het ekstra belangrijk dat ik goed kan liggen. Maar waar?

Vaste plekken

Ik heb natuurlijk vaste plekken. Op de bank heb ik een kussen en daar ligt een handdoek op. Boven op bed heb ik ook een handdoek en daar ligt een lap op. En in mijn doos heb ik flanel liggen. O ja ik heb ook een dekentje op de bank liggen. In de vensterbank heb ik niks en dat wil ik ook niet, als ik daar lig dan moet ik zekerheid onder me hebben en dat is de vensterbank. Soms lig ik ook op mijn tapijtje dat is alleen voor mij. Of middenop het tapijt dan kan ik alles overzien.

Gefoel

Maar laatst zei mijn gefoel: Bert, ga eens aan de andere kant van de kamer liggen. Ik deed het want je moet luisteren naar je gefoel, dat zegt Loesje ook.
Dus ik daar liggen.
En toen?
Nou, niks.

Raar

Ik lag er te liggen en ik foelde me geeneens fijn. Want het was een rare plek, ik kon de bank achter me niet zien, alleen zag ik goed een stuk de werktafel van mijn vrouw, maar daarvoor kan ik beter op het krukje liggen dat erbij staat. Dat was ik nog vergeten te noemen.
Dus ik stond maar weer op en ik ging op de bank liggen.
Raar, hè.

Zekerheid

Op de bank lag ik meteen goed. Dus ik kon nadenken en dit is wat ik bedacht: dat liggen iets is met gefoel en dat moet je onderzoeken. Soms heeft je gefoel gelijk en soms ook niet, maar dat weet je nooit. Nou had ik geleerd dat ik niet aan die ene kant van de kamer hoef te liggen. Aan de andere kant weer wel, en dat is nou mijn zekerheid.

Het gewone leefe is weer terug

gewone

Eerst was het keiheet, daarna moest ik bijkomen en toen ik klaar was met de dutjes werd ik wakker en ik foelde het meteen. Het gewone leefe is weer terug.

Nieuw

Gewoon is dat ik alles weer kan doen zonder dat ik te warm of te moe ben of dat ik foel ik heb geen puf. Dus dat is goed. Alleen is het raar dat ik nou ook wel nieuwe dingen doe en ik zal zeggen wat die zijn.

  •  ik lig nou graag midden op het tapijt dat komt omdat in de hitte het waaiding daar stond en daar was het lekker koel dus mijn gefoel zegt hier kan ik goed liggen
  •  ik heb nog steeds dat ik overdag een nat hapje krijg wegens dat ik helemaal niet gemakkelijk drink, en als ik mijn natte hap heb dan ga ik geen gewoon water drinken natuurlijk
  •  ik verhaar nog steeds meer daar kan ik niks aan doen als zoiets eenmaal begint dan gaat het verder

Raar, he?

Misschien is dit nou ook gewoon, dat weet ik nog niet. Als het leefe verandert, moet ik er altijd aan wennen.

Wennen

Wennen dat is dat je iets nieuws moet doen tot het gewoon is, en als het gewoon is, dat hoort het bij je leefe. Ik kan best wennen aan elke dag sneks in water op een bordje maar ik heb thuis al gehoord dat ik weer gewoon water moet drinken. Maar ik hoorde ook dat ik overal mag liggen waar ik lekker lig dus ook middenop het tapijt dan stapt ze over me heen, dus dat is goed nieuws. Het verharen daar ben ik nog niet uit hoe dat moet.

Wennen dat doe je ook aan als iets fijner is. Toen ik verkering kreeg moest ik wennen aan dat een mooie en liefe poes als Loesje met mij samen wilde zijn, en dat ze het echt helemaal wilde. Dan zei ik soms maar ik ben ook bang als kater wil je dan liefer een stoere katerman. Of ik zei dat er een stuk uit mijn oor was. Of dat ik dingen niet wist. Maar ze wilde alleen verkering met mij en dat was zo fijn daar moest ik ook aan wennen. En nu hoort verkering ook bij mijn gewone leefe.

Ik hoop dat alles nou gewoon blijft, echt waar.

Als je de zon op je kop hebt

zon

Eerlijk waar, ik heb liever de zon op mijn kop dan de regen. Maar nou is het warmer dan warm, het is nou keiheet.

Ik heb eerder mijn hitteplan verteld. Dus wat ik van plan was. Nou is de hitte er en ik moet het nu doen, het is moeilijker dan ik dacht. Hangen en doezelen gaat vanzelf. Alleen dat warme op mijn kop….

Het hele warme

Eerst is het gewoon fijn, eindelijk weer warm. Ik foel hoe de zon langzaam diep in mijn vacht kruipt, langs alle haren, mijn hele vacht gaat gloeien van het hele warme, ik zit dan stil om het gefoel helemaal te erfaren.
Dus dat is goed.
Waarom blijf het niet zo?
Want erna komt de verandering.

Het keihete

Het ene moment is alles fijn en het volgende moment gloeien mijn oren zo dat ik denk en nou er meteen uit Bert en dat doe ik dan ook. Met dat soort gloeien moet je heel erg opletten, dat heb ik van mijn vriend Jip geleerd. Hij valt soms in slaap in het keihete en daarna moet hij overgeven dus nou let zijn vrouw ekstra op hem dat het niet gebeurt.
Gewoon warm is het beste, dan kun je als katerman alles.

Natte happen

Ik heb al een paar keer water met sneks op. Een van mijn Feesboekvrienden had het over natte happen, die krijg ik ook, dat is avondeten met meer water dus dat het net dunne saus is. Maar ik kan gewoon niet zo veel op als anders, dat is ook door de hitte. Hele lekkere hapjes lust ik wel, vooral soep met stukken kip erin.

Het leefe is anders wanneer het zo keiheet is. Je moet op van alles letten en toch ben je te moe om iets te doen. Maar ik heb erfaring dus ik weet dat het keihete komt en dat het ook weer gaat en eerlijk waar, daar wacht ik op.

Over een balletje waar ik niks mee kan

balletje

Wegens mijn gezond moet ik spelen en soms is het leuk. Maar dan moet je wel goed speelgoed hebben en toen ik dit balletje kreeg, wist ik: nee.

Balletjes zijn moeilijk, vind ik. Want ze gaan alle kanten op ook al tik je er met je poot maar even tegenaan. Dus je voelt je oer, je haalt uit met je poot, je voelt meer oer in je komen en dan moet je kijken van waar is dat balletje heen en wat doe ik nu.

Scheuren

Scheuren is leuker. Vooral met een krant. Je ligt, je rolt, je hebt je tanden en je poten en je hoort ook nog wat je doet dus dan klopt alles meteen. En als je klaar bent dan heb je wat gedaan want dat kun je zien het ligt gewoon alle kanten op waar jij net lag.
Misschien is het wel mijn hobby, dat scheuren.
Maar aan boeken scheur ik nooit, alleen kranten en ook weleens tijdschriften, als het op de grond ligt is het ook van mij.

Lintje

Met het lintje is ook leuk. Daar begon ik mee te spelen toen ik hier kwam. Toen kwam mijn vrouw op het idee om iets aan het lintje vast te binden. Vind ik soms leuk. Dat draait er iets rond en ik tik ertegen met mijn poot.
Daarna dacht mijn vrouw het kan ook zonder lintje en zo kwamen de balletjes in mijn leefe. Goede en ook andere.

Balletje

Wat is een goed balletje?
Dat je kunt vasthouden met je bek, dus dat je controle hebt en jij de baas bent. En je moet ook zien en snappen wat het balletje doet. Dus het rolt helemaal niet ver weg als je ertegen tikt. Oja en het mag niet hard zijn.

Dit is dus geen goed balletje. Het is keihard, het rolt overal heen, ik kan het geeneens met mijn tanden vastpakken en het hele erge komt nou dat is er zit een rammel in. Dus dit is een balletje waar ik helemaal niks mee kan.

Waarom ik met mijn poot vooruit lig

poot

Laatst vroeg Streepje op Feesboek mij waarom ik met mijn poot waaruit lag. Of ik dan ontspannen was. Daar ga ik nou meer over zeggen.

Katerman

Eigenlijk lig ik vooral zo als ik me een katerman voel, dus dat ik zelfvertrouwen heb. Dat ik weet ik mag er zijn en ik ben er ook. Op deze foto had ik net gespeeld en ik had ook nog gewonnen dus toen wist ik dat ik wat kon. Dan lig ik het lekkerst met mijn poot vooruit.

Goed genoeg

Ik weet geeneens wanneer ik ermee ben begonnen. Misschien dit jaar. Of toen ik tien werd, dat is lang geleden maar het deed iets met me, wegens dat ik steeds vaker thuis gesprekken had over seeniejor zijn en dat ik een seriejeuze kater was, en dat ik ook meetelde.
Of misschien kwam het doordat ik ontdekte dat het echt veilig was hier en dat ik goed genoeg was om hier voor altijd te mogen blijven. Dat de glazenwasser wel herrie kwam maken, maar dat hij elke keer weer weg ging en tot dan kon ik gewoon onder de tafel zitten. En als de dokter kwam, vond ik dat moeilijk maar ik kreeg altijd sneks erna en ook knuffels en dan was ik weer mezelf. En ook, als er mannen in mijn straat zijn of er is herrie, dan hoef ik niet in de vensterbank dan mag ik gewoon bang zijn en dan krijg ik evengoed knuffels.

Veranderen

Dus ik heb geleerd dat ik goed ben zoals ik ben.
En dat ik niet hoef te veranderen.
Behalve als ik het wil.

Vooruit

Ja, en dan krijg je van binnen een ander gefoel, dan wordt je rustiger en sterker. Ik woon nou vijf jaar samen met mijn vrouw en als ik met mijn poot vooruit lig, dan weet zij zeker dat alles helemaal in orde is. En ik weet dat ook.