Toen ik kitten was toen zag ik er anders uit dan nou ik seeniejor ben, alleen van mij als kitten heb ik geen footoos. Dus ik weet niet heel zeker of ik toen al een katermansproet had.

Als kitten had ik vast een stip bij mijn neus. Want mijn sproet is best groot, eigenlijk nog veel groter dan de neus van een kitten. En soms zegt mijn vrouw dat de sproet groter is en nou ook meer over mijn neus gaat.
Dat kan best.

Zwarte neus

Als je ouder wordt als katerman zijnde, dan gaat je vacht en hoe je bent ook anders worden. Van Tim, de kater die hier voor mij woonde, weet ik dat zijn neus steeds donkerder werd. Als jonge katerman was zijn neus gewoon rose en als oudere katerman werd die helemaal zwart, het ging heel langzaam en op een dag was het zo.
Dus je moet goed opletten met je vacht.

Witte vacht

Ik heb heel veel rode stukken in mijn vacht en ook heel veel witte stukken. Mijn rug is rood en mijn buik is wit. En op mijn kop en op mijn poote heb ik wit en rood en mijn staart is weer rood met een paar beetjes wit dus eigenlijk ben ik een witte katerman met rode vacht en ook een rode katerman met witte vacht dat is mijn mening. Loesje zei Bert je mag zijn zoals je wilt zijn dan is het goed. Maar mijn vrouw zei: kijk naar je sproet Bert, je bent van jezelf een rode katerman, daar moet je eerlijk over zijn.
En dat is ook waar.

Sproet

Ik weet geeneens hoe het verder gaat met mijn sproet. Misschien krijg ik wel een neus die helemaal rood is of ook helemaal zwart net als bij Tim. Als je ouder wordt dan verander je, dat weet ik zeker, en ik ben al 14 jaar dus misschien gaat het nou serieus beginnen. Daarom ga ik mijn sproet in de gaate houden, zeker weten, want je weet nooit!!

Als binnenkater heb ik het huis voor mezelf ook al woont mijn vrouw hier ook, dat maakt niks uit want ik mag overal liggen en hangen behalve op de berging ook al sta ik nog zo vaak aan de deur.

Ik heb altijd gewoonten dus dan doe ik wat voor mij gewoon en fijn is. Maar een gewoonte kan veranderen. Toen ik hier pas was, sliep ik ergens anders dan nou want toen moest ik het huis nog leren kennen. Dit zijn mijn gewoonten voor waar ik het liefste hang in huis:

• in de vensterbank als er zon is en als het te warm is dan ga ik onder de vensterbank liggen dus dan ben ik toch bij de zon
•  na het afondeten ga ik op het kussen op de bank, dan komt mijn vrouw voor de bank zitten en ze legt haar arm om mij heen en ze zegt liefe woordjes tot ik in slaap val dus dan heb ik lekker gegeten en er zijn knuffels dus dan lig ik supergoed
• als het nacht is ga ik ook eefe op het bed, dat is voor de gezelligheid en soms slaap ik ook mee dat doe ik op het grote kussen dat voor het bed ligt

Ik hang ook wel achter de kastjes maar alleen als ik me bang foel dus dat telt eigenlijk niet mee.

Mijn iediejaal

Maar waar ik het allerliefste lig dat is nou op mijn eigen tapijt. Daar pas ik presies op ook als ik met mijn poote gestrekt ga. Als ik er lig kan ik alles in de kamer zien, dus of er fooguls vliegen en wat mijn vrouw aan het doen is als ze aan haar werktafel ziet en gewoon alles. Dus ik heb ooferzicht en ik heb gezelligheid en dat is iediejaal in het leefe.

Laatst waren we aan het aaien en toen kreeg mijn vrouw een fielosoofie-moment. Ze keek me diep in mijn ooge het was best eng, en ze vroeg: “Bert, kennen wij elkaar eigenlijk wel?”

Gesprekjes

Toen ben ik even van houding veranderd.
Ik ging zo liggen, dat ik met mijn kop voor haar lag. En toen kneep ik eefe mijn ooge een paar keer dicht, omdat ik het meende maar ook omdat ik dacht dat gesprek daar heb ik geen zin in.
Als katerman zijnde hou ik best van fijne gesprekjes, echt waar, maar dit hoefde niet. Wegens dat we elkaar de hele tijd zien en dan kent ze mijn baasis-gezicht.

Gewoon

Een baasis-gezicht, dat is hoe je kijkt als alles gewoon is. Dus je bent niet slaperig of nieuwsgierig en je hebt geen honger en je denkt ook niet wat zal ik eens gaan doen. Alles is gewoon op je dag en dus ben je ook gewoon in je gefoel.
Hoe je dan kijkt, dat is je karakter en dus je baasis-gezicht.

Denkpaal

Van mezelf ben ik een rustige en seeriejeuze kater. Verder ben ik gefoelig dus als er wat is, dan heb ik daar meteen gefoel bij, of het knuffels zijn (poositief) of de postbode (moeilijk) en dat zie je dan ook aan mijn kop. Zoals ik kijk, zo is mijn gefoel. Zo sta ik nou op de footoo.
Loesje heeft ook een baasis-gezicht dat zie je goed als ze op haar denkpaal ligt. Ze is dan lief en wijs, zo is zij van binnen en soms ook van buiten. Maar als Floris eefe roept, dan kijkt ze anders. Ja, dat is loogies.
Ik heb dat ook. Als het tijd is voor afondeete dan zie ik er anders uit dan wanneer ik net wakker ben.

Nacht

Dus die vraag van mijn vrouw van kennen wij elkaar, daar kon ik niks mee. Want persoonlijk vind ik, en dat bedoel ik helemaal niet krities, als je jaren samenwoont dan ken je mijn baasis-gezicht en dan ken je mij ook. En ik ken haar baasis-gezicht ook en ’s nachts ga ik soms ernaar kijken, maar dat weet ze niet dus daar zeg ik verder niks over.

Als katerman snap ik heel veel dingen van mensen, en ik ben ook best tegnies. Dat is wegens dat ik snap wat een footoo-toestel is en hoe dat werkt.

Pooseeren

Ik bedoel hoe het werkt voor het pooseeren. Dat doe ik al sinds ik hier woon en het is leuk omdat het iets is dat je samen doet. Dus op de foto gaat is niet iets dat je overkomt het is iets dat je moet doen, anders is er niks aan.
Soms maakt mijn vrouw filmpjes van mij dat doet ze met haar telefoon wegens dat die klein is en dan is dat gewoon rustiger. Maar echte fotoos daarvoor is het footoo-toestel, dat is heel groot maar toch niet eng, het maakt dus geen geluid zoals de glazenwasser.

Mijn vrouw zegt dat ik ook steeds beter aan het worden ben in pooseere. Ik lig het liefste met een voorpoot vooruit en dat ik dan recht in de camera kijk. Dan foel ik me sterk en goed en je kunt goed zien dat mijn poot breed en sterk is. Dus eigenlijk wil ik alleen zo op de foto.
Mag niet van thuis.
Het moet steeds anders, zegt ze.

Sjoet

Soms doen we een sjoet, dat is dat je heel veel footoos tegelijk maakt. Vind ik ook gezellig want dan maken we veel tegelijk, en ik krijg tussendoor knuffels en heel veel compliementen. Dan ga ik ook eefe met mijn poot vooruit op de foto, omdat het erbij hoort.
Vind ik.
En als ik iets stom vind, doe ik gewoon mijn ooge dicht. Dan weet ze: “Bertje doet niet alles.” Mijn kop hou ik beivoorbeeld niet scheef dat staat raar.
Als je samen een sjoet doet, dan moet je het ook eens zijn over wat je doet.

Op deze foto begonnen we net en toen dacht ik nog ben ik in beeld of niet. Mijn vrouw zei van wel en je kunt goed zien dat mijn snor heel breed is, net als mijn voorpoote maar die zie je dan weer niet. Zelf vind ik het raar maar mijn vrouw zei dat het juist leuk was. Raar, hè?