Category Archives: Bertje weet raad

Japie: zijn dromen bedrog?

Alle katten bij elkaar. Wat een week. Wat een week! Ik ben er ondersteboven van. Wie had ooit kunnen bedenken dat mijn droom èn mijn vaKATure zoveel zouden oproepen. Er zijn veronderstellingen dat er een relatie zou zijn met een speciale datum. Alsof katten zich iets van een klok of katlender aantrekken. Ik kan jullie verzekeren dat de enige reden waarom ik naar onze special limited edition katlender kijk, is dat de charmante verschijning van mijn allerstoerste Pummy er de hoofdrol in speelt. De vaKATure van Muisbezorgd is andere brok. Dat komt omdat er in Groningen een heus Muizencafé geopend gaat worden. Zo’n kans wil ik niet laten lopen. Waar Muisbezorgd twee weken terug nog in de kittenschoenen stond, is het in korte tijd gegroeid tot een purfessionele onderneming met goed gemotiveerde pursoneelsleden uit het hele land.

Furbinding

De week was meer dan dromen over een muizenpretpark. De week was meer dan het werven van medewerkers voor de buitendienst. De week schudde katten in alle uithoeken wakker. Katten die diep van binnen voelden dat ze een oerinstinct hadden dat langzaam ontwaakte. Katten die zich afvroegen of het iets voor hen zou zijn, dat muizen vangen. Doordat we onze dromen deelden, kwamen we er achter dat er heel veel soorten zijn: Zandvoortse strandmuizen, bosmuizen in Limburg, zilte zeemuizen aan de kust, huiselijke muizen op veel meer plekken dan we nu nog weten, Rotterdamse stadsmuizen en wollige weilandmuizen. Voor die laatste heeft tante Luna in allerijl een online cursus Hoe vang ik een weilandmuis opgezet. Pootsgewijs kan iedereen het leren in een tempo dat bij poeslief past. Spontaan borrelden ideeën op voor hoe de menukaart er uit zou kunnen zien. Huiskatten die nooit buiten komen, wilden ook graag meedoen met dit initiatief. Zij leggen zich toe in het contact maken met de bezoekers van het Muizencafé. Een aantal heeft zich zelfs al opgegeven voor een nog op te zetten workshop Huismuis vangen.

Saame

De week was meer dan zomaar een grappig bedoeld berichtje. De week liet voelen dat Beestboek zorgde voor furbinding. Dat is iets dat ik in mijn stoutste dromen niet had verwacht toen ik de vaKATure erop zette. Katten die niet eerder met elkaar hadden gemiauwd, legden spontaan contact. Katten met allerhande achtergronden, furlegen katten, katten met stoere meows, katten met furschillende kleuren jas. Het maakte niet uit. Ze wisselden tips en tricks uit. Juist omdat ze allemaal anders zijn, ging Muisbezorgd leven. Doordat we het met elkaar deden.
Dank jullie miauw, furriends, dat jullie de wereld laten zien dat we Saame zoveel meer kunnen. Als ik vanavond in mijn boom klim om te zwaaien naar alle sterren moedig ik er eentje extra aan. Hij is een beetje bescheiden. Ik hoop dat hij zich voor deze keer durft te laten zien en te schitteren. De kater over wie mijn grote broer vaak meowt en die we nooit zullen furgeten, omdat hij ons het woord Saame leerde: Bolle.

Samen weet je meer

Samen

Bolle vond SAMEN het belangrijkste woord.
Dat vind ik ook. Ik denk dat je samen veel meer kunt dan alleen. En ook veel meer weet.
Andere mensen en andere katten hebben vaak een hele nieuwe kijk op iets waar je in je eentje niet goed uitkomt.
Ik denk dat iedereen wel dingetjes heeft met zijn of haar kat(ten) waarvan je niet goed weet wat je er mee aan moet. Geen medische zaken, want dat is werk voor de dierenarts. Maar kleine dingen, bepaald gedrag, waarvan je je afvraagt hoe je daar iets aan zou kunnen veranderen.

Vragen

Vanaf nu krijgt elke tweede woensdag iemand de mogelijkheid zo’n vraag te stellen op de blog. Vragen kunnen via Bertje (huiskaterbert@xs4all.nl) naar mij toe worden gestuurd, ik maak er een stukje van en zet mijn eigen ideeën erbij. En in de reacties kan iedereen tips geven.
Twee weten meer dan één, en hoe meer mensen en katten hun mening, ideeën, tips en trucs doorgeven, hoe meer we samen weten!

Afvallen

Voor deze eerste keer heb ik zelf een vraag, natuurlijk over Kever : hoe kunnen wij Kever laten afvallen zonder dat hij continu gaat tetteren, of rond gaat rennen en overal aan gaat krabben? Dat doet hij namelijk als hij vindt dat hij meer eten nodig heeft, en dat niet krijgt. En hij houdt daar ook niet mee op tot hij zijn zin krijgt.
Nou is het voor de hand liggende antwoord natuurlijk: “Geen aandacht aan hem besteden als hij meer eten wil”.
Maar dat is helaas niet altijd mogelijk, want als ik met iets bezig ben en Keef loopt hier te toeteren is dat niet vol te houden. Bovendien voel ik me daar zelf heel ongemakkelijk bij, om net te doen alsof ik hem niet zie en hoor.
En Kever is een volhouder, als hij iets wil kan hij heel lang doorgaan! Dat is ook het leuke aan hem, dat hij zo duidelijk is in wat hij wil. Maar het is niet goed voor zijn buik.

Dieet

We hebben allerlei soorten brokken geprobeerd (ik denk dat we inmiddels alle dieetbrokken wel hebben gehad), allerlei soorten nat voer, maar hij heeft altijd het idee dat hij te weinig eten krijgt.
Voerpuzzels hebben we ook geprobeerd, maar die snapt hij niet. Ook een eierdoos met brokjes er in is te moeilijk voor hem. En ik weet zeker dat dat geen toneelstukje is, want ook als je stukjes kauwstick in zo’n puzzel doet, begrijpt hij niet hoe hij ze eruit kan krijgen. Liever gezegd: hij begrijpt (en ruikt en ziet) niet eens dat er iets IN de puzzel zit.
Nu is mijn vraag dus: hoe kunnen we hem wat af laten vallen, zonder dat zijn toeter steeds aan staat? En zonder dat we hem de hele tijd moeten negeren?

Tips

Katten zijn heel slim, en bereid om te leren. Vooral als ze zelf het nut inzien van wat je ze probeert te leren.
Mijn ideale oplossing zou dus bestaan uit een oplossing die Kever ZELF wil, iets wat we hem aan kunnen leren. Dus een positieve (Kever leert nieuw gedrag) in plaats van een negatieve aanpak (we doen alsof we hem niet horen en hij gaat op een streng dieet).

Ik ben heel benieuwd naar alle tips en ideeën, en Kever is al een beetje zenuwachtig.

mevrouw Kever

Ook een vraag?

Ook een vraag om tips en advies? Mail de vraag naar huiskaterbert@xs4all.nl, dan maakt mevrouw Kever er een mooi stuk van voor op het blog.

Drie tips voor het samenwonen

samenwonen
Weet u wat ik helemaal was vergeten met de toestanden de laatste tijd, dat is dat ik nou meer dan vijf jaar samenwoon. Zes jaar zegt mijn vrouw, en dat het goed gaat en waarom, dat ga ik uitleggen.

Eerste tip

Toen ik hier kwam was alles nieuw voor mij. Het huis en mjn vrouw. Maar ik kreeg meteen mijn eigen spullen: een bak, een kussen en een dekentje op de bank dat helemaal alleen voor mij was dus het hoefde nooit weg. Dat is mijn eerste tip: je hebt dingen van en voor jezelf nodig.
Ik heb nou ook een doos en eigen plekken om te liggen, in de vensterbank en op de overloop boven en ook op het bed.
En mijn vrouw ligt in het bed en ze zit aan haar werktafel dus ze heeft ook dingen van zichzelf.
Als dat zo is dan is het gemakkelijker om andere dingen te delen.

Tweede tip

Mijn tweede tip is dat je moet weten wanneer je ja en nee zegt tegen elkaar.
Dus wat mag de ander doen en wat niet.
Ik mag niet aan de kabels knagen.
Zij mag niet hard praten.
Ik mag haar altijd wakker maken als er wat is.
Zij mag altijd tegen mij zeggen wat er is.
Het zijn foorbeelden er is natuurlijk nog meer maar je moet van elkaar weten wat mag en niet, dan doe je dat wel en niet en dan is het leefe fijner omdat je het snapt.

Derde tip

Ik heb nog een tip en die gaat over dat je wat voor ekaar moet doen ook al heb je niet zoveel zin. Dus dat mijn vrouw een hele lange knuffel doet op mijn buik omdat ik het wil en ik weet dat ze aan de compjuuter wil. Of dat ik meediesijn at omdat zij het graag wilde en eigenlijk was het fies maar ik heb het heel lang volgehouden en nou hoeft het gelukkig niet meer.

En verder is het zo dat je elkaar niet helemaal hoeft te snappen. Zij doet mensendingen die ik stom vind en ik doe katermandingen die zij niet begrijpt maar dan weten we dat we gewoon anders zijn maar wel samen.

Wat mijn siesteem is om brokjes te eten

brokjes

Elke avond, voordat we naar de slaapkamer gaan, krijg ik verse brokjes. Lekker, die ruiken goed. Dan ga ik toch mee naar boven want ik weet: straks ga ik eten.

Aandacht

Ik eet graag ’s nachts. Dat is anders. Op mezelf, rustig en niemand die kijkt hoe ik eet en of ik misschien de hele tijd rechts eet en dan kan het zo zijn dat ik links iets aan mijn tanden heb waardoor ik een operatie moet. Zoiets maak ik overdag soms mee als ik eet: een vrouw die bezorgd is en dan kijkt hoe ik eet. ’s Nachts heb ik dat dus niet. Dan heb ik aandacht voor mijn eten.

Erfaring

Als je kitten bent, denk je nergens over na, dat doe je gewoon wat je gefoel zegt. Maar als oudere katerman doe ik dingen nooit zomaar. Ik heb erfaring dus ik weet iets kan goed gaan of niet en ik heb het liever goed en dan heb je een siesteem nodig.

Hoekje

Daarom begin ik altijd te eten aan de ene kant van mijn schaaltje brokjes. Dus ik eet van de ene kant naar de andere toe, maar zover kom ik nooit wegens dat ik ’s nachts ook vaak terug ga naar het bed voor de gezelligheid. Even samen slapen en dan ben ik weer wakker. Een hele nacht achter elkaar slapen dat is voor mij te lang, ik doe tussendoor mijn eigen dingen.

Het hoeft niet heel presies dat ik een hoekje leegeet. Ik laat ook wat losse brokjes liggen. Maar het siesteem is er.

Compliment

’s Morgens komt mijn vrouw beneden en dan kijkt ze altijd wat ik op heb, helemaal nou ik een gefoelige maag heb en gezond-brokjes van de dokter. Ik krijg dan een compliment en extra aaien en dan eet ik bijna vanzelf nog twee, drie brokjes, want dan krijg ik wéér een compliment en een knuffel. Ja, als je een siesteem hebt dan kun je brokjes eten, dat is gewoon zo.

Waarom je beste pootje belangrijk is

pootje

Als je steun van thuis krijgt, kun je als kat superveel en andersom ook. Van mijn vrouw heb ik geleerd dat je altijd je beste pootje vooruit moet steken.

Voorpoot

Dat doe ik vooral als ik lig en me goed van binnen voel, dus dat ik zelfvertrouwen heb. Dan steek ik een voorpoot vooruit en het gaat vanzelf dus dat zal mijn beste poot zijn. Alleen gaat het daar geloof ik niet om.

Gefoel

Van thuis heb ik geleerd dat ik als katerman met angstklachten mag zijn zoals ik ben en dat ik ook zo mag blijven. Dus dat is fijn. Het is een baasis-gefoel van veiligheid.
En toch is het belangrijk te proberen of je iets durft. Iets nieuws. Bolle schreef er ook al over, dat hij opeens op de bank durft te slapen. Misschien heeft hij van binnen in zijn gefoel heel lang geoefend maar hij kon het toen wel. Dat is zijn beste pootje geweest: iets nieuws durfen.

Zomerboek

En gisteren deden Dorus en Loesje iets nieuws. Ze hebben hun zomerboek gepreesenteerd. Dat was best eng wegens dat je onzeker bent en je denkt iedereen vindt het stom en niks aan, ik wil het niet ik durf het niet ik ga onder het bed liggen en ik kom er nooit meer vandaan.
Maar Dorus en Loesje durfden het toch en toen kon iedereen hun zomerboek lezen. Dus ze hebben hun beste pootje voorgezet wegens dat ze het toch deden.

Vertrouwen

Ik heb geleerd dat knuffels op mijn buik fijn zijn en dat ik dan ook mijn ogen kan dichtdoen en dat er dan niks gebeurt. Dus ik heb vertrouwen geleerd. Eigenlijk is het daardoor gekomen dat ik zo kan liggen als ik lig en dat is vooruit met mijn beste poot, met het gefoel dat ik er óók mag zijn.