Tag Archives: werkende katten

Waarom er steeds meer werkende katten zijn

werkende katten

Ik ben een werkende kat en mijn beroep is controleur vensterbank. Dat werk doe ik op gevoel. Dan hop ik in de vensterbank en kijk naar de straat. Alles moet rustig zijn. Rust is goed.

In de eerste tijd dat ik hier woonde, had ik geen idee dat ik zoiets zou doen. Ik kwam uit het asiel en daar had ik maanden gewoond, dus dan ben je blij als je een huis krijgt en een beetje kunt wennen. Het was slapen, spelen tegen de spanning en leren hoe we samen moesten knuffelen. Daar heb ik ikweetniethoelang voor nodig gehad. Wennen kost tijd. En zelfvertrouwen krijgen helemaal.

Werk

Op een dag zat ik in de vensterbank naar de straat te kijken. Er liepen mensen. Eentje keek naar boven, naar mij. Ik miauwde. Toen liepen ze uit de straat en het was weer rustig. Dar kwam door mij. Van thuis kreeg ik knuffels en complimenten: “Goed gedaan, Bertje.”

En toen dat soort dingen vaker gebeurde, wist ik dat ik iets kon. Dus deed ik het vaker. En zo groeide ik in mijn werk. Dat kwam ook omdat ik meer zelfvertrouwen had.

Feesboek

Veel van mijn Feesboekvrienden helpen thuis mee. Boodschappen  nakijken,  op je man of vrouw letten dat ze geen gekke dingen doen,  een pootje uitsteken als er gecomputerd moet worden, de tuin bewaken, nou van alles.  En mijn verkering Loesje geeft zelfs worksjops en kurzus voor de meedietaasie, dat is ook werk.

Hoe kan dat nou?
Ik denk dat katten aan eemansiepazie doen. Dat ze wel een kat zijn dus geen mens, maar wel een persoon net als een mens.  En dat we dus ook meetellen.

Dat zegt mijn vrouw en ik vind het ook. Bij mij thuis zijn we alletwee de baas dat hoort er ook bij. Ik wou alleen dat ik meer sneks kreeg maar daar helpt de eemansiepazie  niet bij, dat is raar, als u het mij vraagt.

Wat ik in de Mieuws heb gelezen

Mieuws
Duffie (Foto: Cats & Things)

Mensen vragen me weleens wat ik lees, en dan vertel ik dan gewoon. Ik lees de Mieuws en die is gratis: klik en kijk.  Het is de nieuwsbrief van Cats & Things en het is ook leuk voor katten. Want ik las dat Duffie nou winkelpoes is geworden.

Foto

Duffie staat hier op de foto uit de nieuwsbrief. U kunt meer foto’s en filmpjes van haar zien op de Facebookpagina van Cats & Things: klik en kijk. Dan moet u zelf ook Facebook hebben.

Winkelpoes

Ik las dat Duffie er zelf voor heeft gekozen om winkelpoes te worden. Ze werkt niet de hele tijd, maar af en toe. Dus in deeltijd. Uit de nieuwsbrief:

Ze kwam ineens aanlopen… nou ja, ze stond op de bloembak en mensen dachten dat ze bij de winkel hoorde. Dus deden ze netjes de deur voor de kat open en werd er tegen mij geroepen dat mijn kat weer thuis is……Maar wel meteen thuis. Moeders en ik hebben haar penning ontcijferd er stond iets van ik ben een avonturier, maar ik hoor bij (telefoonnummer). Dus toen het tijd was om de winkel te sluiten hebben we haar mens maar gebeld of ze opgehaald kon worden….. want haar zomaar weer naar buiten zetten vind ik zo’n dingetje. Ik denk dat je al lang heb begrepen dat ik daar niet zo’n voorstander van ben. Maar ja dit is mijn kat niet?! Heb ik gewoon niets over te zeggen….

Sinds de kleine troella de weg weet naar mijn winkel komt ze steeds vaker en steeds langer. Dinsdag stond ze zelfs op me te wachten, er werd nog net niet gemopperd dat het geen stijl was dat ik met het weekend dicht was. Zoals ik al vertelde op facebook:

Heb ’t troeltje maar eerst binnengelaten en daarna de fiets maar weggezet. Toen ik binnenkwam zat ze echt met zo’n koppie op de toonbank “waar blijf je nou?” ….. sjucht wat was ook alweer de rolverdeling? Ik winkeleigenaar en zij personeel ….toch?!

Werken

Dus nou is het drukker in de winkel, want Duffie is er en ze wil ook aandacht. Ik vond het een superleuk bericht.

Maar zelf hoef ik niet in een winkel. Ik zit in de thuiszorg want ik zorg voor mijn vrouw en dat is druk genoeg voor mij.

Hamlet VII werkt nu in het hotel

   Daar ligt Hamlet de zevende. Sinds een paar maanden is hij de kater van het beroemde Algonquin Hotel in New York. Dat hotel heeft altijd een hotelkater.

Traditie

Het is mooi om zo’n traditie te koesteren. De vaste gasten weten wat ze kunnen verwachten, en ze komen misschien ook juist voor een hotel dat zo goed is dat een kat zich er thuis voelt. Het is toch een aanbeveling voor een hotel, winkel of huis, wanneer er een dier gelukkig is.

Naam

Dat Hamlet de zevende Hamlet in de reeks van hotelkatten is, behoort ook tot de traditie. Elke mannelijke kat heet Hamlet. Er waren er dus zes katers voor hem. De poezen die in het hotel werken, dragen de naam Matilda.  Een paar maanden geleden ging Matilda de derde met pensioen. De vacature die toen ontstond, werd door een nieuwe Hamlet gevuld. Op de foto is te zien dat hij al helemaal ingewerkt is.

Begin

Leuk om te weten is deze traditie begon met een kater die Billy heette. Hij was de allereerste hotelkater. Dat was in de jaren 1930. Een paar dagen nadat Billy over de regenboogbrug was gegaan, wandelde er een kater het hotel in met het plan om daar te blijven. Dat was Rusty.

Ter ere van de beroemde hotelgast en acteur John Barrymore, werd Rusty omgedoopt in Hamlet. Dat kwam omdat Barrymore in zijn rol van Hamlet destijds onvergetelijk was geweest. Zo begon de traditie.

Katten

Alles bij elkaar geteld heeft het hotel nu twaalf katten gehad. Zes katers die elke de naam – of eigenlijk een titel – Hamlet droegen en drie poezen genaamd Matilda.

Hoeveel mensenlevens zullen deze hotelkatten hebben aangeraakt? Hoeveel gasten gingen naar huis, met de herinnering aan een uur met Hamlet of Matilda? Een hotelkater kan veel goeds doen voor mensen, kijken, kopjes geven, luisteren.

(Bron: Marriott.com)

 

 

kater Browser blijft lekker in de bibliotheek wonen

bibliotheek Na zes jaar trouwe dienst als bibliotheek-kater in Texas ontving Browser zijn ontslag. Er waren klachten gekomen. Maar ontslag? Browser weg? Dat was een gedachte die voor velen niet te accepteren was.

Dit is een verhaal met een happy end, zoals dat ook hoort bij een hardwerkende kater.

Muizen

Ongeveer zes jaar geleden had een bibliotheek in het stadje White Settlement, (de Amerikaanse staat Texas) een probleem. Muizen. Je kunt er van alles tegen doen, maar de meest logische en best werkende oplossing is een kater in conditie en die zich oer voelt. Zo kwam het dat Browser in de bibliotheek kwam te wonen en te werken. Maand in, maand uit, was hij op zijn post.

Zijn takenpakket werd vanzelf groter. Hij was de plaatselijke therapeut die alles begreep wat de mensen tegen hem zeiden. Hij was de aaibare vriend. Hij was toezichthouder op studie en lezen.  Wie was er nuttiger dan Browser?

Klachten

Toch kwamen er klachten. Er waren bibliotheekbezoekers die last kregen van een  allergie, dat kwam door Browser. De oplossing was radicaal: ontslag en dertig dagen om een nieuw onderdak te vinden. Waar moest hij heen? Waar kon hij een nieuwe baan vinden?

Aandacht

Dat werd een rel die de aandacht trok van heel Texas en landen erbuiten. Browser weg? Iedereen protesteerde. In het stadje begrepen ze dat ze misschien wat te snel tot een besluit waren gekomen – dat begrip werd bevorderd door de ongeveer achttienhonderd mails per dag die stuk voor stuk Browser steunden.

Ze gingen vergaderen. De burgemeester kwam erbij. Betrokken burgers eisten spreekrecht, wat niet lukte. De internationale druk werd wel degelijk gevoeld. Al die mails, en er kwamen zelfs boze berichtjes uit Europa.

En uiteindelijk gebeurde wat vrijwel iedereen wenste: Browser mocht blijven. Gelukkig.  De mensen met een allergie konden een andere oplossing zoeken.

(bron: independent.co.uk)

Betty de poes werkt in een kapsalon

Betty  Op de foto is Betty de poes aan het werk. Ze doet wat ze het beste kan: zelf ontspannen en anderen ontspanning brengen. Betty werkt in een kapsalon in Australië en ze is bijna wereldberoemd.

In Nederland is zoiets niet goed denkbaar. We hebben hier een oerwoud aan regels en geboden en verboden. Maar als je Betty zo ziet liggen, dan denk je toch: dat gun je iedereen.

Roem

Betty Boo, zoals ze voluit heet. is een moderne poes. Ze houdt van social media:

  • ze heeft Instagram: klik en kijk  allemaal leuke foto’s van Betty in de salom
  • ze heeft een eigen blog: in het Engels, klik en lees

Haar grote roem begon een paar weken terug, toen de website LoveMeow een artikel over haar schreef met veel foto’s.  Toen ging haar verhaal de hele wereld over.  Ze kwam op de tv van Japan tot aan Engeland, en het internet werd een beetje gek.

Verhaal

Betty was een kittenpoesje van acht weken oud, toen ze door Chris Guglielmi werd gevonden. Ze was eenzaam en verlaten, maar door de zorgen van Chris kwam ze er weer bovenop. Toen bleek ze een knuffelpoes te zijn. Ze houdt veel van mensen en ze vind het heerlijk om bij iemand op schoot te liggen.

Dus toen Chris een kapsalon opende, was het helemaal niet gek dat Betty daar als assistent aanwezig zou zijn.

Salon

Elke dag gaat Betty Boo naar haar werk in de salon. Ze is goed in wat ze doet:

  • op schoot liggen
  • kopjes geven
  • zorgen dat klanten zich ontspannen voelen
  • aandacht vragen voor knuffels

Moet er een klant even op de bank wachten op zijn of haar beurt, dan biedt Betty haar gezelschap aan. En al zijn er overal in de salon plaatsen voor haar om te zitten en te slapen, toch zit ze het liefste bij iemand op schoot. Ook en vooral wanneer hun haar gewassen wordt: want Betty snapt dat een natte vacht krijgen heel moeilijk is.

Hadden wij ook maar zulke salons!