Tag Archives: dierenarts

Loesje vertelt: toen ik naar de dokter moest…

dokter

Me vrouw kwam thuis en ze zei dat ze iets voor me had. Oooh ik begon te spinnen en me staartje trilde van geluk. Zou het me tonijn zijn of misschien een nieuwe snek.

De tijd

Me buik begon al te rammelen, ik deed zelfs miaauwen van verlangen. Me vrouw gaf me lieve knuffels en ze zei, Loes het is weer de tijd. Ik dacht de tijd, ik heb de tijd toch aan mij eigen. Ze gaf me een kaart en mijn naam stond erop: Loesje. Maar er stond een andere Loes op de footo! Me eigen vacht is wit met zwart en deze Loes was een tijgerpoes, dus hoe kan het dan over mij gaan? Kijkt u zelf maar op de footo. En hoe zat het dan met me tonijn? Ik was ineens van me slag.

Dokter

We gingen samen zitten in de bank, ik kreeg knuffels. Lange, zachte aaien en ik kreeg ook een snek. Dat was voor de schrik zei me vrouw. Ik trilde nog steeds maar niet meer van geluk. Me kop zat ineens vol met moeilijke gevoelens, in me buik voelde ik onrust. De kaart kwam van de dierendokter. Oooh ik moest weer langskomen, ze wilde me tand zien en me kiesjes, me hartje luisteren. En ik zou ook een prik krijgen want dan word ik niet ziek. Ik ben al wat ouder dus me vrouw vindt dat wel belangrijk. Van me eigen vind ik er niks aan maar ik voelde ook aan me water dat ik daar niks over te zeggen heb. Ik ben best sensietief, ik kan heel veel voelen. Gelukkig kreeg ik wel me tonijn.

Topform

En toen kwam het moment  dat we moesten komen. Ik had geen zin maar me vrouw zei, Loes als je straks je kurzus gaat geven moet je wel in goede kondiezie zijn. Ik dacht, oooh ben ik wel in topform? Ik zeg u eerlijk, ik heb er niks mee. Niet met dokters en ook niet met witte jassen. Maar ik moest in het mandje en ik kreeg niet eens de kans om tegen te spartelen. Me vrouw was slimmer deze keer. Ik deed me ogen sluiten en deed me meedietaasie voor als ik het niet meer weet. Dat vind ik dan fijn om te doen. Soms kan ik beter niet weten wat me boven de kop hangt. In de wachtkamer deed ik ook me ogen sluiten. Ik voelde onrust in me hartje en ik wilde naar de bak. En toen hoorde ik ineens me eigen naam: Loesje! Oooh de dokter….

Visboer

Me vrouw droeg me naar binnen, dat is zo als je in een mandje zit. Ik werd op een grote tafel neergezet en ik zag een vreemde dokter in een blauwe jas. Ik snapte het niet want de dokter heeft toch altijd een witte jas? Ik dacht misschien is het niet de dokter, misschien is het de visboer voor me tonijn? Ik rook andere geuren maar ook de geur van me vrouw. Zij hielp me uit me mandje en hield me vast. Ooh het was wel de dokter! Ik wilde niet dat de dokter in me bek keek, maar het gebeurde toch. En ze keek in me oor en ze deed me hartje luisteren of er nog ruis was. Ik moest ook op de weegschaal en ze zei dat ik was aangekomen, maar hoe kan dat nou? Ik had al uren niet meer gegeten en ik had ook honger. Ik voelde belediging.

Toen kreeg ik ook nog een prik, gewoon toen ik even niet oplette.

Ik voelde me eigen niet fijn maar de dokter zei dat ik best wel gezond ben. Oooh ik kreeg ineens heel veel zin in me tonijn en in rennen. Gelukkig maar dat ik weer  in me mandje zat want ik heb nooit zin in rennen. En nu ik gewoon in topform ben hoef ik ook niet te rennen met me eigen. Dat hoef ik sowieso niet want ik ben een Maatje Meer. En ik heb de dokter laten weten dat ik trots ben op me volle rondingen. Ik ben voor me eigen opgekomen.

Kondiezie

Later heb ik nog met me vrouw gesproken, over me kondiezie en dat ik nu dus klaar ben voor me kurzus. Me vrouw zei dat ik ook topform in me kop moet hebben want een kurzus geven is best moeilijk. Maar ik moet wel me kennis kunnen verspreiden, het zit toch in me kop. Dat ik iedereen kan helpen ze rustpunt te vinden. Dat is belangrijk voor dier en mens. Iedereen heb ze eigen roeping. Als poes heb ik die ook en soms roept me tonijn, dan kom ik snel aanrennen. Ik moet wel goed eten om in me topform te blijven.

Ik heb geleerd, ik ben een poes met een missie, maar ik blijf wel bescheiden. Dat u niet denkt dat ik me eigen over me paard ga tillen.

Liefs Loesje

Wat de dokter met mij deed

dokter Wat de dokter met mij deed vond ik allemaal heel erg raar. Ik kende haar nog wel van de vorige keer. Toen gaf ze me snoep en ik eten, en toen prikte ze me dus toen ze weer met snoep kwam hoefde ik niks. En ik kreeg geen prik.

Operazie

De operazie aan mijn tanden van een paar weken geleden is dus gelukt nou mooi zo. Dat hoef ik niet nog een keer. Ik moet nou verder aan de revalidinges.

Er zit nog wat rood op mijn tandvlees daarom ruik ik uit mijn bek, ja dat is gewoon zo. Maar dat gaat vanzelf weg anders moet ik mondwater tegen het rood. Of ik dat neem zie ik dat wel.

Onderzoek

De dokter wilde naar mijn tanden kijken maar ik wilde dat niet. Dus ik was een beetje zenuwachtig en wat doe je dan, dan ga je jezelf gerust stellen. Dus ik heb alles wat ik zag een kopje gegeven. Ook haar been en haar tas. En toen ging ik even liggen. Ik dacht, klaar. Maar niks klaar. Het onderzoek begon.

Deken

Ze pakte een deken van de bank en ik weet niet hoe ze het deed maar opeens zat ik erin met poten en al. Dus ik kon niks doen. Van schrik werd ik helemaal slap. En zij aaide me over mijn kop en net toen ik dacht heel fijn maar nou los, friemelde ze mijn lip aan de zijkant omhoog. En toen aan de andere kant.  Daarna mocht ik los en ik ging meteen op afstand staan te kijken.

Dus ik ben niet ziek maar ook niet beter. Ik hoef geen operazie of pillen maar aandacht en misschien spul in mijn water.

Moe

Erna was ik keimoe. En mijn vrouw ook. Ze zei dat we veel te veel hadden meegemaakt en daar was ik het mee eens. Toen zag ik dat de dokter het snoep was vergeten en daar heb ik toen lekker van genomen.

Terug van de dokter en weer thuis

   Hoi lieve allemaal, ik ben weer thuis!! Nou eigenlijk alweer een hele poos deze foto is van gisteren.

Ik vond het allemaal erg moeilijk. Dat ik uit mijn huis moest. En naar ergens anders. En toen al die dingen. En toen moest ik weer thuis wennen en bijkomen.

 

Plan

Het plan van mijn vrouw is dat ik eerst helemaal ga bijkomen met knuffels en sneks en goed slapen en extra aaien dat zei ik geloof ik al. Ik heb pillen die kan ik in iets lekkers eten dus dat gaat. De antibiedinges weet ik nog niet.

Daarna krijg ik eten waarvan ik eerder slanksnoep heb gehad en dat lustte ik heel graag. Maar ik ga eerst net zo lang bijkomen tot alles weer gewoon is.

Uitslag

Wat is er nou gebeurd. Aan twee kanten heb ik een behandeling aan mijn tanden gehad en ze hebben ook veel foto’s gemaakt tijdens de narkoosie. En die heeft de dokter op haar Feesboek gezet. Mijn vrouw vond dat goed maar ik weet zeker dat Loesje het niet goed vindt zij is van de praivusssie.

Ik heb niks aan mijn nieren of aan mijn schildklier of wat dan ook. De dokter zei dat ik nou gezond ben. En ze zei ook dat ik pree-diejebeet bent dus dan ik anders moet eten.  En dat een maatje meer voor een kater mooi is maar eerlijk is eerlijk nou ben ik een maatje te veel want ik woog 5 kilo en acht ons dus bijna zes kilo.

Sport

Ik hou best van sport vooral Pilatus dat kun je liggend doen. Maar straks ga ik weer oude hobbies van de sport doen. Propjes papier vond ik leuk. En lintjes. En ik speelde graag muis onder het laken.

Dat is voor straks daar ben ik nou helemaal nog niet aan toe.

Dank

Aan al mijn vrienden en vriendinnen wil ik ook mede namens mijn vrouw samen hartelijk dankjulliewel zeggen voor de steun en het meedenken en het meewiewen en pootjes draaien. Door jullie ben ik er goed doorheen gekomen!!

Bert is bij de dierenarts

dierenarts  Beste allen, hier de vrouw van Bert. Hij is vandaag bij de dierenarts.

Vorige week kreeg hij een kalmerend middel (Gabapentin) voorgeschreven om in de ochtend te nemen. Het was een capsule, dus of hij dat wil nemen is een twijfelpunt. De afgelopen dagen is er dus hier een opbouw geweest van valeriaan en Bach Rescue Remedy. Valeriaan dat is: gemalen valeriaanwortel van Jacob Hooy, te koop bij de betere drogist. Dan in zo’n kussentje doen.

Schema

Dit is het schema.

Vanaf maandagavond 20.00uur geen eten meer. Dit is nodig voor de narcose. Drinken mag wel.

0700 aanbod kalmerende pil in eetlepel lekkers
taxi (ik kan niet autorijden)
0900 aankomst kliniek en overdracht Bert, de operatie begint om 0930 uur.
Ochtend: Bert gaat onder lichte narcose, dan bloedonderzoek, ook naar de conditie van zijn nieren, hij is tenslotte al tien jaar. Op basis van de uitslag bijstellen narcose. Onderzoek gebit, foto’s maken en beslissingen: wat moet eruit, wat kan blijven, is er een tandvleesontsteking of niet.
Rond het middaguur krijg ik een telefoontje met informatie. Zelf bellen is niet de bedoeling.
Middag: Bert moet bijkomen in de kliniek, onder toezicht. Hoe, hangt af wat hij dan aangeeft: alleen, in een tentje, iemand erbij.
Aan het einde van de middag mag ik hem komen ophalen. Dan gaan we met een taxi naar huis.

Bert krijgt een morfine injectie en pijnstillers die 24 uur werken. Vermoedelijk blijven we alletwee in de huiskamer, omdat trappen lopen niet verantwoord is in zijn conditie. Dit is afwachten. Natuurlijk slaap ik dan beneden op de bank, voor de steun en ook om er snel bij te zijn mocht zich iets voordoen.

Erna

Dat is dus dinsdag. De medicijnen werken tot en met woensdag. Dus donderdag wordt het spannend, want dan is de morfine uit zijn lichaam.

We krijgen pijnstillers mee. Onsior. Dat zijn tabletten die zich laten fijnmaken en die Bert hopelijk met lekkere hapjes wil eten.  Gezien zijn angstklachten kan ik ze niet ingeven, ik neem het risico niet dat er moeilijke situaties van vroeger terugkomen.

Gelukkig vindt hij het spul van Hooy heerlijk.

Het is best spannend. Bert is nog nooit uit zijn huis hier geweest; de dierenarts kwam altijd hier. Maar nu moet het, voor zijn gezondheid.

Tips en adviezen zijn van harte welkom: hoe kan ik Bertje het beste door deze moeilijke dagen helpen?

De dierenarts kwam naar me toe

dierenarts  De dierenarts kwam. Voor een prik. Ik voelde me gespannen want de dag was anders dan gewoon. En ik hou alleen van gewoon.

Ik zal vertellen hoe het ging.

Veel te vroeg in de middag zette mijn vrouw opeens de computer uit. Dat was al raar.  Dus ik keek wat van nou. We gingen bankhangen en ik mocht in haar arm. Ik ontspande wel maar ik wist best dat er iets aan de hand was.

Deur

“Daar is ze,” hoorde ik opeens. Mijn vrouw liep over de trap naar beneden, en ze opende de voordeur. Ik hoorde stemmen. Daarna kwam er iemand anders naar de kamer. Nou dat vond ik een eng geluid. En er kwam nog een vreemde vrouw binnen ook. Ik schrok zo dat ik in elkaar dook. Gelukkig kwam mijn vrouw heel snel bij me zitten.

Ik dacht dit gaat niet goed. Dus ik bleef op mijn kussen liggen.

Dokter

Dus ik keek naar de vrouw en zij was dus de dierenarts. O ja, ze was hier eerder.  En ik zag dat haar hand dichtbij me kwam en ik rook dat er lekkere brokjes op lagen. Dan eet je, hoor. De brokjes waren klein en donker en ik had ze nooit eerder op en ze waren superlekker.

Dus toen de hand leeg was, sprong ik van de bank en ik keek in haar tas die op het tapijt stond. Het rook naar die snoepbrokjes.  Ze strooide er een paar van op het tapijt. Ik eten. En ze gaf me complimenten dat mijn vacht zo goed was (ja ik was mezelf) en dat ik zo ontspannen was (bankhangen helpt altijd en mijn vrouw was er dus bij) en dat ik psyschich vooruit was gegaan (wegens dat ik meer durf).

Dus ik een beetje rollen en mijn buik laten zien.  Had ik nooit moeten doen!!

Prik

Wat gebeurt er? Mijn vrouw komt dichtbij me en geeft brokjes en begint zo zachtjes tegen me te praten. Ik voelde me lekker. De dokter aait me en dan tang!!! een prik!!! Ik kijk van: wat? wat! wat?

Toen at ik de rest van de brokjes maar op. En ik heb mijn doos kopjes gegeven. En ik heb de dokter kopjes gegeven, zij was vast ook geschrokken.

Ze kriebelde me achter mijn oor. Dus ik dacht Bertje, pak je kans. Ik op mijn zij liggen en de poten omhoog en de kop scheef en ja hoor!! Borstkroelen!! Was superlekker!!

Uitslag

De uitslag van het onderzoek door de dierenarts was dat ik gezond ben en dat ik een maatje meer kater ben. Maar dat mag best. En dat ik soms wat in mijn oog heb komt omdat ik als kitten niesziekte heb gehad en daar kun je dus wat aan overhouden. En ze komt volgend jaar terug. Hopelijk neemt ze dan weer snoep mee.