Katrien over: mijn fakanzie in Limburg

katrien

Ja hoor… daar is ze weer. Vandaag ga ik het hebben over mijn fakanzie in Limburg.

Inpakken

Heel lang geleden ging het personeel een keer er een paar dagen tussenuit. En ze namen ons mee. Ze hadden een huisje gehuurd voor een paar dagen, en ze zeiden dat wij meegingen.
Ze wilden niet dat wij (Catoo en ikjes) naar pensjon gingen.
Ze gingen een auwtoo huren voor een paar dagen, want die hadden ze niet.
Dagen van tevoren waren ze al aan het inpakken. Ze zeiden ook steeds dat wij het zo leuk zouden gaan vinden. Oooh? Echt?

Reiskooitjes

Nou… toen kwam vertrekdag. Man had de auwtoo opgehaald en wij werden in onze reiskooitjes gestopt. Ieder apart. Oooh zo raar, want als we naar de dokter gingen dan zaten we altijd samen in de grote reiskooi. Dat was gezelliger dan.
We werden op de achterbank gezet, samen met alle spullen. Via de snelletjesweg kwamen we, na een paar uur, aan in Limburg.
Wij werden als laatste uit de auwtoo gehaald.

Bambi

Alle deuren, op één na, waren open voor ons. We mochten rustig wennen. Er was een muur waar we gewoon doorheen konden kijken. Wat we daar zagen!!! Zo koel!!
Binnen 5 minuten waren we helemaal gewend. We kregen lekker eten en we gingen even uitbuiken. Toen we wakker werden zagen we supergrote dieren door die doorzichtige muur!! Ze stonden hoog op pootjes en hadden stokjes die uit hun kop staken. Ze zagen er bruin uit met wat vlekjes op de rug. Ooooh we herkenden ze, want die hadden we in Bambi gezien!! Sjeeee wat waren die groot!!

Dieren

Toen zagen we andere dieren. Ook die waren best groot hoor. Maar ja… wij zijn minikatjes en dan is alles groot. Sommige hadden blauw in hun verenvacht. Met een lichtere kleur. Anderen waren helemaal bruin. En kwakken dat ze deden!! Niet normaal gewoon. Ze durfde gewoon langs de doorzichtige muur te lopen. Zus en ik stonden ervoor en keken er naar. En we hoorde ze ook. Kwak kwak kwak zeiden ze tegen ons. Wij zaten van huh? Wat? Que? Praat gewoon Amsterdams tegen ons joh!!
Nou… dat deden ze dus niet.

Krulstaart

Toen het aafond werd kwam er opeens een heel raar dier. Die waren rood en ze hadden een krulstaart aan hun achterwerk. En ze hupsten. Dat was zo raar. Wij deden mee met dat hupsen voor de open muur. We hupste over elkaar heen. Het personeel zat te lachen. En die hupsers gingen gewoon vlak voor ons zitten. Ooooh nou… dat ging me te ver hoor.
Ik ging weg daar, liep tot halverwegen de kamer, en toen maakte ikjes een beslissing.
Ik moest en zou er één grijpen. Ik nam een aanloop. Ik was nog sneller dan de snelste sprinter ter wereld. Ren ren ren BOEMKNALLLL!!!
Huh? Was ik gewoon met mijn kopje tegen de doorzichtige muur aangeknald!!
Ik schudde met mijn kopje. Sjohey… echt een knal was dat.
Het personeel pakte me vast en keek me na. Daarna stonden ze gewoon te lachen!!
Dat was dus geen herhaling waard, ook omdat dat hupsertje weg was.

Hupsers

De dagen er na waren, op het insiedentje na, hetzelfde. Wij voor de muur, de dieren aan de andere kant. Ook die hupsertjes.
We genoten er gewoon van. Ooooh konden we maar blijven. Maar helaas, na een paar dagen gingen we weer naar Amsterdam.
Thuisgekomen gingen we in de fensterbank naar buiten kijken. We zagen een duif. Een paar dagen deed ons dat niets. Ze liepen en we keken er verveeld naar. We wilden die hupsers terug. Die waren zo koel.

We zijn er nooit meer teruggeweest. Zo zonde.

Dit was het dus weer voor deze week.
Veel liefs en een kusje

Katrien (ekspediesieprinses van beroep)

katrien

13 thoughts on “Katrien over: mijn fakanzie in Limburg

  1. Oooh wat een mooi verhaal Katrientje,

    zo mooi hoe jij schrijft over ze dieren en hoe jullie die konden zien door ze muur. Oooh ik vind het spannend, ze hupsers en ze langnek met de vlekke.
    Oooh en zo dapper van jouw grijpsprong. En dan boemmmknalll Ooooh Katterien.
    Ik kan het voelen, ze geluk en ook ze boemknal.
    En zo fijn jullie met jullie eigen allemaal. Ik vind het zo stoer van jullie eigen.
    Oooh Katrien dat was een mooi verhaal uit ze oude doos, met sentiement en nossegie. Oooh ik kan het voelen.

    Dank je wel lief sooldinnetje, ik vind jou mooi geschreven

    Sjeteeeem Loesje

    1. Oooooh loesje, maar ik ben ook een auwe dooz😹😹😹
      Ooooh als ik je toen kon had je vast meegemogen hoor. Had jij ook mogen biemknallen😸😸😽😽😽😽💖💖💖

  2. Hallo Katrientje,

    Zo zeg jij bent verdikkeme met vakanzie geweest en nog wel naar haat vlaaienland. Waarom mochten jij en Catootje niet gezellig in een reismand. Was dat omdat jullie anders te hard zouden gaan zingen? Ook gek hoor dat jullie personeel al dagen moest gaan inpakken, ze hoefde toch alleen maar jullie spulletjes te inpakken en een beetje kleren voor zichzelf. Nu zegt vrouwtje dat die Hollanders altijd hun hele huisspullen meenemen. Maar dat verwacht ik toch eigenlijk niet van jouw personeel hoor. Maar wat was dat nou toch voor een doorzichtige muur in het huisje, en dat je allemaal dieren kon zien. Dan waren jullie vast en zeker in de dierentuin, jullie in de kooi en de dieren konden jullie eens goed bekijken, haha.
    Natuurlijk konden jullie de dieren niet verstaan, die deden alles op z’n Limburgs hoor en dat is heel anders dan bij jullie thuis. Je had dus eerst een kurzie Limburgs moeten doen. Ja van de grote twieten kreeg je natuurlijk wel het water in je bekkie en je was er wel heel erg van in de bonen, want je knalde wel erg hard tegen die doorschijnende muur. Maar goed dat die sterk was, anders hadden de dieren bij jullie komen vakanzie houden.
    Nou jij hebt samen met Catootje een heel mooi avontuur gehad, mijn vrouwtje gaat nooit op vakanzie en ik dus ook niet en ik heb er eigenlijk ook geen zin in. Ons eigen huis is voor ons genoeg hoor.
    Kartientje een ding is zeker jullie hadden het heel tof gehad en daar ging het toch maar van de mooie om miauw ik en je hebt het heel leuk en spannend vertelt ik zag het helemaal voor mijn snuit. Tot de volgende keer weer met een mooi verhaal, want het is heel knap dat jij dat kan hoor.

    Pootjes en kopjes van je vriend Jip

  3. Ooooh jip. Vrouw zei net dat we zoooo lang in de toettoet moesten zitten dat we apart zaten. Toch stom, want die kooi is echt moetsjo groot hoor. Groter dan de normale reiskooi. Hij is ook heel oud want deze kooi hadden ze in 1985 gekocht voor griet. Ik zit in een erfstuk hoor😸

    We zaten in een bos jip. Echtjes hoor. En toen zagen we al die dieren en hupsers😸😸

    Oooooh dus ze spraken geen amsterdams? Ooooh geen wonder dat ik ze niet verstond. Volgende keer toch maar een tolluk meenemen😸😸😸
    Kusjes op je wang😽😽

  4. Hallo Katrientje hier met Gijsje. Wat heb je een mooi verhaal geschreven over op vakantie gaan met jouw personeel. Wat een bof dat jij en je wolkenzusje Catoo mee mochten op vakantie. Ik mag nooit met vrouwtje mee als vrouwtje 2 dagen weg gaat. Vrouwtje gaat dan in een hotel. En bij het hotel zijn allemaal zwembaden. Thermen heet dat,zegt vrouwtje. En daar hou je niet van,van al dat water! Nee,daar heeft vrouwtje wel gelijk in. Dus blijf ik thuis en komt een lieve oppas met mij spelen en eten doen. Dat is ook wel gezellig en na 2 dagen komt vrouwtje weer uitgerust thuis.
    Ik maak geen avonturen mee met herten en konijnen en weet ik wat nog meer in het bos loopt. Ik vind het wel cool wat je allemaal in het echt gezien hebt. Ik heb wel eens konijnen en herten op tv gezien. Zo he,wat waren de herten op tv groot,niet normaal zeg!
    Wat zal dat zeer hebben gedaan,dat je tegen de doorzichtige muur bent geknald. Au!! Dan lacht het personeel je ook nog uit!! Moet toch niet gekker worden!
    Hebben jullie ook nog Limburgs gegeten bv een stukje vlaai?
    Ik weet niks meer te schrijven. Ik en ook vrouwtje hebben van je stukje genoten. We wachten met plezier op je volgende stukje.
    Groetjes van Gijsje en vrouwtje.

    1. Oooooh die herten waren volgens mij net zo groot als dienowsauwrusjes. Oooooh echt hoor.
      En ik snap ook niet waarom ze stokkies op hun kop zetten. Ik heb geen nijn gezien helaas. Wel die hupsende krulstaarten en kwakkwakkers. Maar die verstond ik niet omdat ze limburgiaans spraken.
      Ooooh een vlaai eten?🙀 ik krijg haast nooit zoetigheid. Heeeeel soms slagjeroom. Met de kerst.

  5. Dag Katrientje, wat een avonturen beleef je allemaal!
    En wat dapper dat jullie helemaal niet bang waren van alle verschillende dieren. En een vreemd huis. En dan ook nog die doorzichtige muur…. het klinkt mij allemaal heel spannend in de oren. Ik weet niet of ik dat allemaal zou durven. Ik denk eigenlijk van niet!
    Ga je nu nog wel eens op vakantie? En mogen je mensen dan weer mee? En stuur je me dan een kaart?
    Een lief kopje van Bolle.

    1. Ooooh bolle. We zijn daar nooit meer geweest. Ik mag nog wel naar buiten. Maar dan op mijn balkon. (Daar heb ik het weken geleden over gehad)
      Ik had gehoopt ooit nog hupsertjes te mogen zien,maar nee. 😿😿
      Oooh weet je….ik stuur je nu kusjes en die landen op je wang. Ooooh koel he? 😽😽

      1. Dank je wel voor de kusjes, dat is misschien nog wel mooier dan een ansichtkaart!
        Als ik ooit hupsertjes in de tuin zie, stuur ik ze naar je toe!
        En weer een lief kopje voor jou, van Bolle.

  6. Tante Katrientje wat een mooi verhaal zeg en spannend. Ik mag niet op vakantie en de andere katten ook niet want ons vrouwtje zegt ik kan jullie niet allemaal meenemen maar hier thuis vieren we wel vakantie hoor vooral buiten las het mooi weer is. En soms zet een film op met allerlei dieren en dat is spannend zeg. Je ziet dieren vliegen zwemmen enz. En soms willen ze wel eens meppen naar ze maar het is raar we krijgen ze niet te pakken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *