Tag Archives: kat mee op vakantie

Katrien over: mijn fakanzie in Limburg

katrien

Ja hoor… daar is ze weer. Vandaag ga ik het hebben over mijn fakanzie in Limburg.

Inpakken

Heel lang geleden ging het personeel een keer er een paar dagen tussenuit. En ze namen ons mee. Ze hadden een huisje gehuurd voor een paar dagen, en ze zeiden dat wij meegingen.
Ze wilden niet dat wij (Catoo en ikjes) naar pensjon gingen.
Ze gingen een auwtoo huren voor een paar dagen, want die hadden ze niet.
Dagen van tevoren waren ze al aan het inpakken. Ze zeiden ook steeds dat wij het zo leuk zouden gaan vinden. Oooh? Echt?

Reiskooitjes

Nou… toen kwam vertrekdag. Man had de auwtoo opgehaald en wij werden in onze reiskooitjes gestopt. Ieder apart. Oooh zo raar, want als we naar de dokter gingen dan zaten we altijd samen in de grote reiskooi. Dat was gezelliger dan.
We werden op de achterbank gezet, samen met alle spullen. Via de snelletjesweg kwamen we, na een paar uur, aan in Limburg.
Wij werden als laatste uit de auwtoo gehaald.

Bambi

Alle deuren, op één na, waren open voor ons. We mochten rustig wennen. Er was een muur waar we gewoon doorheen konden kijken. Wat we daar zagen!!! Zo koel!!
Binnen 5 minuten waren we helemaal gewend. We kregen lekker eten en we gingen even uitbuiken. Toen we wakker werden zagen we supergrote dieren door die doorzichtige muur!! Ze stonden hoog op pootjes en hadden stokjes die uit hun kop staken. Ze zagen er bruin uit met wat vlekjes op de rug. Ooooh we herkenden ze, want die hadden we in Bambi gezien!! Sjeeee wat waren die groot!!

Dieren

Toen zagen we andere dieren. Ook die waren best groot hoor. Maar ja… wij zijn minikatjes en dan is alles groot. Sommige hadden blauw in hun verenvacht. Met een lichtere kleur. Anderen waren helemaal bruin. En kwakken dat ze deden!! Niet normaal gewoon. Ze durfde gewoon langs de doorzichtige muur te lopen. Zus en ik stonden ervoor en keken er naar. En we hoorde ze ook. Kwak kwak kwak zeiden ze tegen ons. Wij zaten van huh? Wat? Que? Praat gewoon Amsterdams tegen ons joh!!
Nou… dat deden ze dus niet.

Krulstaart

Toen het aafond werd kwam er opeens een heel raar dier. Die waren rood en ze hadden een krulstaart aan hun achterwerk. En ze hupsten. Dat was zo raar. Wij deden mee met dat hupsen voor de open muur. We hupste over elkaar heen. Het personeel zat te lachen. En die hupsers gingen gewoon vlak voor ons zitten. Ooooh nou… dat ging me te ver hoor.
Ik ging weg daar, liep tot halverwegen de kamer, en toen maakte ikjes een beslissing.
Ik moest en zou er één grijpen. Ik nam een aanloop. Ik was nog sneller dan de snelste sprinter ter wereld. Ren ren ren BOEMKNALLLL!!!
Huh? Was ik gewoon met mijn kopje tegen de doorzichtige muur aangeknald!!
Ik schudde met mijn kopje. Sjohey… echt een knal was dat.
Het personeel pakte me vast en keek me na. Daarna stonden ze gewoon te lachen!!
Dat was dus geen herhaling waard, ook omdat dat hupsertje weg was.

Hupsers

De dagen er na waren, op het insiedentje na, hetzelfde. Wij voor de muur, de dieren aan de andere kant. Ook die hupsertjes.
We genoten er gewoon van. Ooooh konden we maar blijven. Maar helaas, na een paar dagen gingen we weer naar Amsterdam.
Thuisgekomen gingen we in de fensterbank naar buiten kijken. We zagen een duif. Een paar dagen deed ons dat niets. Ze liepen en we keken er verveeld naar. We wilden die hupsers terug. Die waren zo koel.

We zijn er nooit meer teruggeweest. Zo zonde.

Dit was het dus weer voor deze week.
Veel liefs en een kusje

Katrien (ekspediesieprinses van beroep)

katrien