Ik ben een dier en dat is anders dan een mens. Gekke dingen bedenk ik niet. Ik leef vandaag en vandaag is mijn leefe. Maar ik woon samen dus ik snap wel dingen. Dat er een nieuw jaar is.
Anders
Dat nieuwe jaar is wat mensen verzonnen hebben en ik foel het ook. Thuis is mijn vrouw gespannen. Op feesboek zijn er andere plaatjes. Af en toe hoorde ik een BOEM in de straat dat was ook nieuw dat ik wist, dat heeft ermee te maken.
En gisteravond ging de avond opeens anders.
Gewoon
Een gewone avond dat is dat we thuis zijn. Mijn vrouw zit aan de compjuuter en soms mag ik ook. Dan krijg ik een snek met meediesijn maar daar geef ik niks om. En als ze uit de badkamer komt, doet ze het licht uit en dan gaan we in de huiskamer in het donker aaien en ik lig dan keihard te spinnen. Dus ik ben nooit de eerste die wil stoppen. Op de trap: aaien. Op de overloop boven: aaien. Op het bed: de welterusten-knuffel. Dan wacht ik even of ik slaap een beetje mee en dan ga ik weer naar beneden. Lekker hoor, dan heb ik het huis voor mezelf. Kan ik rustig in de vensterbank zitten en naar de lampen van de autoos kijken. Ik eet wat brokjes. Ik ga eens aan de voordeur ruiken. En ik ga weer naar de slaapkamer, even meeslapen voor de gezelligheid. En vaak worden we samen wakker dan krijg ik een goedemorgen-knuffel.
Dus dan is een gewone avond en een gewone nacht, dat je van binnen weet: zo hoort het. Niks veranderen. Want beter kan niet.
Het leefe
En gisteravond was het toch anders. Het licht in de huiskamer bleef veel te lang aan en we gingen maar niet slapen en toen we het wel deden kwam er buiten heel erg veel herrie en daarna moesten we bijkomen en toen pas konden we slapen. Allemaal door dingen die mensen bedenken.
Echt, je snapt het niet.
Als dier zijnde weet je: het leefe is het leefe, en gewoon leefe is het beste.
Het is vandaag Dierendag dus iedereen heeft een beetje een biesondere dag. Ik ben dus zelf een dier en mijn vrouw zegt dat ze een zoogdier is dat mag best van mij maar daar gaat het niet over.