Is het erg als je een maatje meer bent? Volgens mij niet. Pas met Koningsdag zeiden mensen over prinses Amalia lelijke dingen. Dat vond ik moeilijk.

Ik zou prinses Amalia best graag een kopje willen geven. Volgens mij is elk dier veilig bij haar. Dus ik ook.

Van buiten

De laatste keer dat de dierarts hier was, zei ze dat ik een maatje meer kater ben en dat het helemaal niet erg was. Dat ik in orde was en goed zoals ik was.  En ik weet van mezelf dat ik een dikke vacht heb, zelfs nou nog met het verharen, dus ik ben een maatje meer maar toch iets minder dan u kunt zien. Ik bedoel eigenlijk dat maatje meer gewoon goed is. Iedereen ziet er van buiten weer anders uit. Dat is juist leuk.

Van binnen

Het gaat er juist om hoe je van binnen bent. Of je lief bent en of anderen zich veilig bij je voelen. Vroeger toen ik op straat leefde keek ik nooit naar maatje meer of maatje minder of maatje weetikveel. Toen keek ik naar ben ik veilig. Hebben ze iets te eten voor me.  Krijg ik misschien een knuffel. Want dat had ik ook nodig en knuffels waren best moeilijk. Ik durfde het niet altijd en soms waren mensen ook bang voor me omdat ik zwerfkater was, dan dachten ze straks doet hij me wat.

Veilig

Ik vond het heel stom dat mensen lelijke dingen zeiden over prinses Amalia. En ik vond het ook moeilijk. Ze is wel een prinses maar ze is ook een jong meisje dus dan moet je voorzichtig zijn met wat je zegt. Eigenlijk moet dat ook als het wat oudere meisjes zijn, dus gewoon altijd. Iedereen wil zich veilig voelen, maakt niet uit of je huiskater of prinses bent. Dat is mijn mening.