Van mezelf zie ik er stoer en sterk uit, en dat ben ik ook maar eerlijk waar, ik heb thuis moeten leren om echt te zeggen wat ik wilde. Voor mezelf opkomen kon ik niet zo goed.

Samen

Voor mij is samenzijn het belangrijkste dus dat ik niet alleen ben. Dat heeft met vroeger te maken toen ik op straat moest leven. Toen was ik heel erg alleen en ook eenzaam, en ik dacht dat het altijd zo zou blijven en dat niemand met mij samen wilde zijn, dat is een heel erg moeilijk gefoel. En nou ik een thuis met een vrouw heb, wil ik hier voor altijd blijven.
In het begin wilde ik dus niks verkeerds doen.
Toen ging ze me helpen.

Knuffel

Op een gewone ochtend thuis is het zo dat ik op de bank lig en dat mijn vrouw aan tafel zit te werken. Dan hoor ik wat geluiden van de straat en ik hoor haar tikken aan de compjuter, ik foel me dan veilig en goed. En dan opeens wil ik een knuffel. Dat ze bij me komt en me aait en liefe woordjes tegen me zegt.
Toen ik hier pas woonde, wist ik niet zo goed hoe ik dat moest vragen.
Ik sprong dan van de bank af op het tapijt en dan bleef ik staan.
Zij tikte gewoon door.
Ik: Mewww.
Doortikken.
ik: Meewwww?
Het tikken stopte. Ze keek naar me en vroeg: “Bertje, waar heb je behoefte aan?” Dan sprong ik terug op mijn kussen en keek haar aan: “Mewwww!”
ZIj: “Wil je knuffels?”
Ik: Meewww.
En dan kreeg ik een knuffel.

Leren

Als je hulp van thuis krijgt, dus dat je de tijd krijgt om te leren dat je ook wat te zeggen hebt, dan is het leefe gemakkelijker en fijner. Ik ging ook steeds harder miauwen omdat ik durfde.
Soms krijg ik niet wat ik wil en soms weer wel, maar ik mag altijd zeggen wat ik wil dat heb ik geleerd.