Ken je dat gevoel, dat je kop zo vol zit dat je het niet meer weet? Dat er zoveel woorden door je bol dansen dat het een warboel wordt? Dat letters door elkaar gaan en je geen zinnig woord meer kan miauwen? Zo voelt het in mijn kop. Al een tijdje.
Stiller
Dat maakt dat ik stiller ben op Beestboek. En niet meer zo vaak reageer op de blog. Ik wil het wel hoor! Want ik lees al jullie furhalen en berichten met veel liefde. Steevast krullen mijn snorharen mee omhoog met een grote glimlach. Maar als ik dan iets wil typen, blijven mijn poten steken boven het toetsenbord. De eerste letters beginnen al in de verkeerde volgorde. Moet je eens proberen om er met poten zo groot als de mijne letters tussen te proppen.
Ik kan jullie miauwen dat het meestal nog meer abacadabra wordt. Soms lukt het om een reactie te geven die nog ergens op slaat. Maar meest van tijd wis ik alles weer. Ik word er verdrietig van en ben bang dat jullie je afvragen waarom ik wel bij het ene furriendje reageer, maar niet bij het andere. Misschien denken jullie wel dat ik jullie niet meer leuk vind. Dat is absoluut niet waar. Integendeel zelfs. Misschien helpt het om het hier te miauwen. Zodat jullie weten waarom Japie minder van zich laat horen.
Inspiratie
Wat me nog meer frustreert is dat ik geen inspiratie heb om zelf furhalen te schrijven. Het is niet dat ik niks beleef, dat doe ik heus wel. Alleen zijn dat vaak dingen die anderen griezelig vinden. Die vinden het niet fijn om in geuren en kleuren te lezen hoe ik als patholoog anatoom autopsie verricht op mijn eigenpotig gevangen prooien. Van een muis kijkt niemand meer op. Zeker niet nu er zoveel enthousiastelingen zijn die zich verbonden 
voelen met Muisbezorgd. De door mijn tante Luna purrrfect opgezette online cursus ‘Hoe vang ik een Weilandmuis’ wordt massaal gevolgd door iedereen die de fijne kneepjes van het muizenvangvak in de poten wil krijgen. Als ik zou beginnen over de mammoeten onder de muisachtigen lopen bij iedereen de rillingen over de rug. Dus kan ik maar beter mijn bek houden over waar ik mee thuis kom.
Furhalen over witjas, omdat ik me weer eens in de nesten heb gewerkt, is iets waar je niet te vaak over moet miauwen. Ook dat schrikt af. Na het kattefietje met Louis die met ferme kracht mijn boom omver blies, klim ik alleen nog maar naar boven om naar de sterren te zwaaien. Diep onder mijn vacht ben ik best een braverikje. Behalve de keren dat ik kattenkwaad uithaal. Wat dat kattenkwaad is, miauw ik thuis niet. Wanneer ik na mijn nachtelijke avonturen binnen kom, eet ik mijn buik rond en val in diepe slaap. Zodra ik wakker ben, eet ik weer en glip door het luik de wijde wereld in. Waar ik uithang, furtel ik nooit. Zeker weten dat ik dan nooit meer op pad mag. Daar kan ik dus met geen woord over miauwen. Sommige dingen kun je beter voor je zelf houden.
Furhalen
Ik zou zo graag van die mooie furhalen willen kunnen schrijven zoals mijn furriendjes van de blog dat doen. En tegelijkertijd weet ik dat dat iets is dat bij hen hoort. Ik heb mijn manier van schrijven. Joedoejoe zou Leootje miauwen. Inderdaad, ik ben gewoon ik, een kater die woont in een huis waar het leven veel te serieus geleefd wordt. Dat voel ik aan alle letters die uit het toetsenbord komen.
Soms denk ik dat ik beter kan stoppen met mijn furhalen. Mogelijk hebben we wel genoeg geschreven. Maar ja, dat is ook weer zo wat. Over een tijdje komen er misschien weer spontaan gezellige letters uit mijn toetsenbord. Of dat zo is en wanneer weet alleen de tijd. Misschien is onze stilte een stilte voor de storm en barsten we binnenkort weer van de creativiteit. Daarom voor nu een koppie. Voor jullie allemaal.
Koppie van Japie
Japie neem je rust, het leven verloopt niet altijd gladjes en als er hobbels genomen moeten worden of al zijn, dan kan je maar één ding tegelijk; of je verwerkt de hobbels of je neemt extra rust, ik herken je volle hoofd.
Lieve Japie, het geeft helemaal niks als je een tijdje wat stiller bent. Soms heb je dat gewoon wel eens. Dat heeft mijn vrouw ook zegt ze en dan is er geen inspiratie, ook al beleef je vaak van alles. En als je niks beleeft of de letters gewoon niet komen, dan kan dat gebeuren. We weten toch wel dat jullie alles lezen en zelfs als dat niet kan, is het niet erg. We hopen natuurlijk wel dat je inspiratie weer terug komt want we vinden het altijd leuk om je letters te lezen. De ene of de andere keer duurt dat gewoon wat langer en als de letters door je bol dansen, is dat niet zo fijn he? Hier is dat ook wel eens. Als we je kunnen helpen met iets, laat je het dan weten? Echt doen hoor. Ik kan ook wel een keertje extra bloggen op maandag als het nodig is. Iets met ballonnen staat sowieso nog op het programma maar gisteren hebben Moos en ik samen wat beleefd dus daar kan ik zeker ook nog over vertellen. Je miauwt het gewoon maar als het nodig is. We helpen graag en sturen veel kopjes en sterkte knuffels. Enne…verhalen over de witte jas zijn wel vaak erg spannend, maar soms best eng. En grote muizen..die heb ik hier nog nooit gezien maar misschien kunnen we eens samen op jacht gaan dan? Mijn vrouw had wel pas een rat gezien…nou, zij liever dan ik. Ik ben niet ’s werelds grootste held wat dat betreft. Misschien kun jij eens komen, we kunnen ook samen relaxen aan het zwembad of in een buitenhuisje natuurlijk. Niks doen mag en is bijzonder prettig. Knuffels van ons allemaal voor jullie.
Lieve Japie,
wat een mooie en eerlijke letters heb je gemaakt. En je bent een hele verstandige jongen. Soms moet je gewoon even je rust pakken of zoals wij mensen dat zo mooi zeggen, je pas op de plaats maken. Soms kan je hoofd gewoon geen letters meer vinden. Omdat het te vol zit of te leeg is? Omdat de letters niet (meer) willen komen. Zal ik je iets heel eerlijks vertellen Japie. Nadat Oopa en Loes een ster werden viel mijn hoofd in een soort van zwart gat. Ik probeer(de) Zusje te stimuleren om letters mee te gaan zoeken maar zij heeft haar eigen verdriet. Soms is verdriet een hobbel waar je alle letters eerst van af moet pellen om te kijken of er dan nieuwe letters kunnen ontkiemen. Maar misschien zijn letters soms ook gewoon op en niemand weet of ze ooit nog terugkomen. In ons geval hebben Oopa en Loes alles letters meegenomen in hun hart. In jouw geval is er stilte omdat je inspiratie ergens hoog in de boom hangt en je kunt er niet bijkomen. En Leootje heeft gelijk, joedoejoe lieve Japie.
Altijd!
Leven gaat voor letters en als het leven het wil en het kan dan komen de letters vanzelf weer terug.
Dank je wel voor je eerlijkheid lieve Japie. Ik denk zomaar dat je volwassen bent geworden en dat is een groot compliment.
Laat de tijd zijn of haar werk maar doen en ben intussen gewoon wie je bent. Dan vinden alle letters hun weg en komen ze op de juiste plek terecht…
Heel veel liefs voor jou lieve Japie en alle lieve BBBEESTJES en je lieve vrouw,
mevrouw Loes en Zusje
Japiejo🥺 wil je hiermee zeggen dat je voorlopig stopt met bloggen? Dat zou ik wel heel erg vinden want ik vind jouw avonturen zo gezellig❤️🥳 Ik hoop dat je snel weer je inspiratie terugkrijgt en tot die tijd wacht ik op je, lief kopje van mij voor jou❤️
Heeee lieve vriend Japie, wat een belangrijke letters heb je gemaakt, en weet je waarom ik ze belangrijk find?, omdat ze heel eerlijk zijn en echt van jau!!, iedereen hier op de blog maakt weer andere letters, en dat is juist zo biesonder, want zo leer je elkaar kennen en kan je elkaar helpen en kan je SAMEN blij of ferdrietig of stil zijn, en als jij zo een grote muizen fangt (die heb ik ook in mijn tuin, keigaaf!, mijn vrouw noemt ze ratten!), of vaak naar de dokter moet (o,o… dat is grieselig, maar het helpt anderen weer omdat ze dan weeten dat ze niet alleen zijn met hun gezond dat niet altijd goed is), wil ik daar alles over weeten!, lieve Japie je bent onze vriend en als vrienden ben je er altijd voor elkaar, juist als iemand zich moe en ferdrietig en onzeeker foelt!, ik hoop dat je letters blijft maken lieve vriend, want er is er maar ééntje die jauw letters maakt en dat ben jij!!, heeeeeeeeel veel lieve kopjes voor jau en je famielie, ze zijn van KeverT!!!, en ik stuur ook een heleboel ❤️❤️❤️❤️❤️ voor jullie allemaal!!!
Bovenstebeste Japie,
Fien en ik zijn een beetje bezorgd naar aanleiding van je laatste blog en willen je graag een hart onder de riem steken. Het feit dat er misschien nu even geen inspiritualisatie is – mooi woord hè, heeft Fien bedacht – is volgens ons niet zo heel gek. Wij wijten het aan een overdaad aan muizenissen gekoppeld aan aantoonbaar purrfectionisme. En als de auteur in kwestie dan oók nog in staat is tot zelfreflectie, tja, dan zijn de geraapte muizen gaar natuurlijk en krijg je spinnersblok. Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren Japie dus wij zeggen Lettitlekkerbie! Inkt vloeit waar het niet gaan kan. Alles komt goed. Neusjes van ons -x-
Liefe Japie,
Ikke snap je helemaal. Soms ben ik zo druk met fan alles en dan moet ik ook nog een katbinet leiden. Dan is een dag zo om en tsja dan ben ik dus weer eens furrgeete om een reaksie bij iemand op de blog te mauwen. Frau haar hoofd en mijn koppie zitten de laatste tijd ook een beetje fol. Maar we furrgeete jullie seeker niet en finden jullie allemaal eefe lief!
Pootje en lief kopje van Minnie.
Lieve Japie,
Allereerst wil ik zeggen dat ik trots op je ben omdat je je gevoel durft te delen met ons, dat is echt super dapper van jou.
Geloof me als ik zeg dat ik het altijd leuk vind om je verhalen te lezen, en dat ik daar enorm van geniet.
Want je maakt best veel mee hoor.
Maar snap ook dat je je rust nodig hebt, en dan moet je die ook nemen vind ik.
Pas goed op jezelf lieve Japie, je bent een kanjer.
Zacht kopje en pootje van Tommy!
Lief Japie.
Wij finde ut alletijt fijn om je letters te leeze.
En je ben super duper dapper dat je ut hier neer poot.Dat ut nie alletijt lukt om letters te maakte.Ut lijk ons freeselijk moeluk hoors!
Onse scullery girl der hoof wil ook nie alletijt.
Maar da maak niks uit want we houwe feel fan mekaar!
En we houwe ook fan jou friend Japie.Jij ben sofeel dapper!.
Dat je in se nagt daar de buiten durf te gaan!
Wij slaape gewoon,maar ooooo souwe bes wel met je op stap durreve gaan,maar scullery girl sal der wel anders over denke……we segge gewoon neem de tijt die je noodig hep.
En sacht fan binne daar is niks mis mee.As je siekies ben mag je alletijt poote,dan kenne we met mekaar je steun geefe!
Scullery girl seg dat Saame ut mooiste woord fan oom Bolle was en daar denke we allemaal nog an.
Feel sterk sijn pootjes en blijf assieblief letters maake as ut kan.Kan ut een keer nie,begrijpe we ut ook hoors.
Fan je friende Rannoch en Aiydan
Hoi lieve Japie,
Soms is het goed om even rustig aan te doen!!!!!
Je zult zien dat je je over een poosje weer wat beter voelt.
Wij reageren ook niet altijd op alle verhalen maar lezen ze met heel veel plezier!!!!! Ook die van jou!!!!
Dus wij zeggen……gewoon doorgaan!!
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽⭐️😽😽😽🐔🐔😘
Och Japie dat je kop zo vol zit is helemaal niet leuk. Hoe krijg je je kop leeg en voel je je weer beter? Daar weet ik helaas geen antwoord op. Wel weet ik dat je naar je lichaam moet luisteren (dat zegt mijn vrouwtje tenminste altijd)
Vrouwtje en ik lezen nog niet zo lang het blog maar we zouden het wel jammer als je zou stoppen met schrijven.
Mijn vrouwtje en ik wensen je het allerbeste.
Lief kopje van Figo🐈⬛
Lieve Japie, Pasa en ik vinden het jammer dat je een poosje stopt met schrijven. Ik weet zeker dat je binnenkort weer inspieraazie krijgt om te schrijven lieverd. Voor nu wensen wij je alle goeds.
Hoi Japie!
Hier segge se dat je een weraaaiters-blok heb.
Dat is dat je dan eefe niet weet wat je moet schrijfe.
En dat eefe dat kan best nog wel een tijdje gaan duure.
Soms helpt een pause en soms helpt het om es een keer heel iets anders te gaan doen.
Mesgien sit je met je hoofd wat meer in de muizehandel en dat snappe we ook.
Tiga hiero die begrijpt je segtie.
Hij fraagt ook of te dat je se niewe muize-soesjie wil probeere weeges hij heef een niewe saus derfoor gemaak.
En mesgien dat je inspieraazie daardoor weer terugkomt?
Wat je ook besluit te gaan doen, doe wat goet foelt foor jullie tuis.
Joedoejoe en das egt heus seeker weete wel waar.
Heel feel liefs fan Leootje en Tiga die maakt nu soesjie foor jullie allemaal om te probeere!
Lieve furriendjes,
jullie reacties op de blog zijn lief, overweldigend en bemoedigend. Ook lezen we bezorgdheid. Ter geruststelling: Mo is gezond en heeft géén burnout. Er gebeuren al veel te lange tijd te veel dingen tegelijk. Dat maakt het hoofd vol. Mijn furhaal was gewoon heel veel woorden om te miauwen dat de inspiratie even op is. Niet om te zeggen dat we stoppen.
Naar aanleiding van alle reacties en in overleg met Oom Bert gaan we wel even vakantie nemen. Er komt een hartstikke leuke gastblogger die purrachtige avonturen gaat furtellen.
Op Beestboek hadden we ons al een beetje teruggetrokken en dat blijft voorlopig zo. Af en toe plaatsen we vast wel een kattenbelletje of reageren we willekeurig. Dat heeft niets met jou pursoonlijk te maken.
Dank jullie meow voor alle steun en liefde. Jullie zijn toppertjes, stuk voor stuk.
Wij houden ook van jullie.
Koppie van Japie, namens de hele BBB-familie
Joedoejoe.. lees ik net hierboven.. en dat vind ik wel alles zeggen, want niemand kan zo goed joedoen dan joedoet.
Ik ben gisteren voor het eerst met een muis thuis gekomen, die hele grote heb ik nog niet gezien. Maar ik denk dat ze dat hier ook niet blij mee zijn. Mijn muis werd ook al snel weer buiten gezet.
Jij lijkt een beetje op mijn tante Snoebeltje.. die ligt ook overdag te slapen, eet dan een bakje vlees leeg en vertrekt als het nacht is. En het vrouwtje heeft 1 keer gezien hoe ze haar net gevangen prooi ontleedde en die zegt dat ze er ook een beetje onpasselijk van werd. Maar Snoebeltje eet hem wel op, dus die zal wel honger hebben gehad..
Knuffelkoppie.. en doe gewoon lekker je ding he ! 😻