Tag Archives: wat ik mag

Kater Bolle: wat ik thuis allemaal mag

wat ik mag Afgelopen week vertelde Bert dat hij muurkunst maakte, en dat dat gewoon mocht van zijn vrouw. Toen dacht ik: ik mag eigenlijk ook alles in huis van mijn mensen. Net als Bert.

Zuinig

Nou heb ik nog nooit kunst aan de muur gemaakt, maar wie weet komt dat nog. Ik heb ook nog nooit wat kapot gemaakt in huis. Ik ben door mijn verleden nog steeds best verlegen, en ik ben bovendien heel zuinig op mijn spulletjes.

Kurk

Ik slaap het liefst op mijn ronde krabding. Dat was het eerste dat speciaal en alleen voor mij was, en het is nog steeds mijn favoriet. Mijn mensen zeggen als ik erop lig altijd dat ik op mijn kurk lig.
Ik heb een kurk in de slaapkamer, en eentje in de woonkamer. Allebei zo’n drie jaar oud.
Maar ze zien er nog als nieuw uit want ik lig er op, maar ik krab er nooit aan.
Mijn vrouw heeft dat van dat krabben een keer voorgedaan (alsof ik niet zou weten hoe dat moet…) en daar schrok ik nogal van. Dat was namelijk absoluut niet de bedoeling! Ik ging razendsnel op mijn kurk zitten om te voorkomen dat ze het nog een keer deed.
Ik vond het geen manier van doen. Ik krab ook niet aan haar spullen, dus waarom zou ze dan aan mijn spullen krabben?
Gelukkig heeft ze het daarna nooit meer gedaan.

Badkamer

Ik mag in alle drie de kamers van ons huis komen, en ook in de badkamer. Daar snuffel ik altijd aan het doucheputje, want dat ruikt zo bijzonder.
Toen ik hier net woonde heb ik een keer precies naast de wc geplast, omdat ik dacht dat dat zo hoorde, en om aan te geven dat de badkamer van ons allemaal is.

Ik mag overal op of onder of achter. Maar dat doe ik niet, want waarom zou ik ergens onder of achter kruipen? Zo ben ik nou eenmaal niet.
Als een kast open is, ga ik er ook niet in kijken. Want het zal wel, zo’n kast. Dat interesseert me niet.

Deur

Ik heb een eigen deurtje, speciaal voor katten, en ik mag altijd naar buiten en naar binnen. Behalve met oud en nieuw, omdat het dan zo knalt. Maar dan wíl ik geeneens naar buiten, want dat vind ik veel te eng.
Als het koud is of het regent, ga ik ook niet naar buiten. Want ik houd niet van kou, en al helemáál niet van regen en natte voeten.
Ik mag met modderpootjes naar binnen komen lopen, over de net gedweilde tegels.En dan laat ik overal kleine zwarte pootafdrukjes achter, ook al denk ik dat mijn mensen dat niet altijd leuk vinden. Maar ja, ik kan nou eenmaal niet vliegen.

Op bed

Ik heb altijd brokjes staan, want dat vind ik prettig. Ik eet ze nooit, want het zijn geen lekkere brokjes, maar ik weet dat het zou kunnen als ik honger heb.
Soms krijg ik brokjes op bed, dat vind ik heel gezellig.
Dan lig ik op bed terwijl mijn man of vrouw naast me ligt en me steeds één brokje geeft. Deftig hè?!

Ik mag dus op bed, ik mag op de bank, ik mag op de stoelen klimmen. Doe ik niet, teveel moeite. Maar het mag.
Toen ik een beetje last van mijn maag had en steeds moest overgeven, mocht ik toch op bed.
Nadat mijn vrouw het bed twee keer op een avond verschoond had, legde ze handdoeken neer op bed. Ze zei dat dat praktischer was. Geen idee wat dat is, maar Ik vond het lekker aanvoelen en ging er op liggen slapen.
Toen moest ik weer overgeven. Het lukte me maar net om naast de handdoeken te spugen. Dus gelukkig bleven mijn handdoeken schoon! Want in je eigen bed overgeven is vies.

Veer

Ik heb ook mijn eigen rode kleedje, waarop ik altijd met de veer speel.
Ik heb er denk ik wel tien keer op overgegeven. Waarom ik dat op dat kleedje doe, weet ik eigenlijk niet precies. Maar het hoort nou eenmaal zo.
Mijn vrouw heeft het kleedje een keer weggehaald, omdat ze het een vies ding vind. Mijn man en ik waren het er niet mee eens, maar ja, ze haalde toch het kleedje weg.
Toen weigerde ik te spelen tot ik mijn kleedje weer terug had. Mijn man zei tegen mijn vrouw zie je nou wel? Daarom heeft mijn vrouw het een paar dagen volgehouden.
Maar toen kwam mijn kleedje gelukkig terug. En nu mag het altijd blijven.

Makkelijk

Ik mag dus alles van mijn mensen.
Maar eerlijk is eerlijk: mijn mensen mogen van mij ook alles.
Ze mogen op de bank, ze mogen in bed slapen, ze mogen op de stoelen zitten, ze mogen overal komen en ze mogen eten waar en wanneer en wat ze willen. Vind ik allemaal prima. Want zij wonen hier tenslotte ook.
Het huis is van ons drieën.
En ze kunnen gaan en staan waar ze willen, want zij hebben een eigen deur. Daar bemoei ik me niet mee.
De tuin delen we, alleen komen mijn mensen niet op het dak van het schuurtje en ik wel. Maar dat is een kwestie van smaak.
Dus ik ben best makkelijk wat dat betreft. Ik wil mijn mensen ook niet teveel verbieden.
Maar mijn kurk is van mij.