Nu ik aan de sportbrokken ben, en minder eten krijg, moet ik misschien toch weer eens gaan jagen. Dan kan ik eten wat ik wil, en zoveel als ik wil.

Thuis

Ik ben niet zo’n geen goede jager, helaas.
En bovendien, áls ik dan iets vang, wordt het thuis niet gewaardeerd. Dus ik laat het er maar een beetje bij.

Jonge rat

Maar ik heb tot nu toe elke zomer een jonge rat gevangen in de tuinen. Al drie jaar op rij. Elke dag vang ik er eentje.
Mijn vrouw werd elke keer zenuwachtig als ze het zag, en kwam naar buiten rennen. Dan ging ze heel druk doen. Waarschijnlijk omdat ze ook zo’n rat wilde.

Cadeau

Dus vorig jaar heb ik mijn mensen er eentje gebracht. Dan hoeven ze niet de hele tijd vegetatie te eten (gras, en wortels en groene dingen enzo). Jagen lukt ze blijkbaar niet. Zo’n jonge rat leek me een leuk instapmodel om mee te oefenen.
Maar wat denk je?
Ik kom met de rat in mijn mond binnen rennen, en toen begon mijn man al naar mijn vrouw te roepen.
Die lag in bed te lezen, dus ik legde de rat op het kleedje voor het bed. Hij was niet gewond,  ik had hem heel voorzichtig vastgehouden. Dan blijft hij zo lang mogelijk vers.
Mijn vrouw stond razendsnel naast het bed. Maar in plaats van de rat op te eten, ging ze eerst sokken aan te doen en daarna heel druk praten met mijn man. Die rat was natuurlijk al lang weg, die had zich verstopt.
Ik was zelf nogal van mijn aproopoo, want ik snapte alle drukte niet. Ja oké, het was één uur ’s nachts. Maar wat dan nog? Eten is eten.
Dus ik was beledigd dat mijn vrouw niet blij was met mijn cadeau. En mijn man ook niet.
Daarom ging ik in de woonkamer liggen mokken.

Emmer

In de slaapkamer zijn mijn mensen toen heel lang bezig geweest om de rat te vangen. Ja logisch, als je hem eerst laat ontsnappen…
Toen ze hem hadden, in een emmer, dacht ik dat we nu dan eindelijk zouden gaan eten.
Maar door wat er toen gebeurde, heb ik besloten dat ik nooit, maar dan ook NOOIT meer een prooi meeneem naar huis.
Mijn mensen gingen met de rat in een emmer de straat op, mijn vrouw in haar nachthemd (echt, ik schaamde me zo!) om de rat los te laten. Want, zei mijn vrouw: “Anders neemt Bolle hem alsnog te grazen”. Dat zei ze echt!

Laten zien

De rest van het nest heb ik ook gevangen, en ik rende ook steeds even naar huis om het te laten zien. Maar ik nam de ratten weer mee, en zorgde er voor dat ze me niet weer werden afgepakt. Dat gebeurt me niet nog een keer.

Plezier

Dus ik rende elke keer snel weer weg, en liet de rat dan achter in de tuin los.
Want ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik met een rat moet doen, maar elke rat kan ik een paar keer vangen en loslaten – tot ze te slim worden om zich te laten vangen. Zo heb ik er langer plezier van.
En thuis staan er toch brokken!