Waarom ik zo van de zon hou, dat moet ik vertellen. Ik ben nou een binnenkater en dat bevalt mij heel goed. Lekker rustig. Altijd eten. Knuffels. Van mij mag het zo blijven.

Maar dan wel met elke dag zon. Ik hou van zon. Dus ik wil het altijd.

Vensterbank

Hier in huis heb ik een hele lange vensterbank waar ik in kan hangen. Het zijn eigenlijk twee vensterbanken en daar tussenin zit een boekenplank dus ik kan gewoon doorlopen. Dat was al zo toen ik hier kwam en ik snapte meteen hoe het moest. Lekker een lange plank voor mezelf!  Dus op een dag lig ik op alle plekken.

En ook op het tapijt, en op mijn kussen op de bank. Waar de zon is, daar is Bertje.

Rust

Met de zon in mijn vacht voel ik me helemaal warm en dan ben ik ontspannen. Van dat lekkere slome dat ik geeneens een poot op kan tillen ook al zou ik het willen. Dus dan ga ik niet liggen denken. Of kijken van wat gebeurt er. Het is net of dat allemaal weg is met de zon.

Ik voel me dan superrustig van binnen. Net of iemand me heel zachtjes aait, en dan van binnen.

Het is natuurlijk helemaal super als mijn vrouw me dan aan de buitenkant aait. Dan voel ik me extra goed.

Vroeger

Misschien is het nog iets van vroeger toen ik op straat leefde. Want als er een moeilijk geluid is dan schrik ik heel snel. Ik ben supergevoelig voor wat er om me heen gebeurt, net of ik nog steeds aan het opletten ben. Dus als alles in orde is, dan zak ik ook helemaal weg in dat fijne gevoel. Al moet ik wel zeggen dat ik meteen wakker ben bij het geluid van een snack op een schoteltje.