Japie: zijn dromen bedrog?

Alle katten bij elkaar. Wat een week. Wat een week! Ik ben er ondersteboven van. Wie had ooit kunnen bedenken dat mijn droom èn mijn vaKATure zoveel zouden oproepen. Er zijn veronderstellingen dat er een relatie zou zijn met een speciale datum. Alsof katten zich iets van een klok of katlender aantrekken. Ik kan jullie verzekeren dat de enige reden waarom ik naar onze special limited edition katlender kijk, is dat de charmante verschijning van mijn allerstoerste Pummy er de hoofdrol in speelt. De vaKATure van Muisbezorgd is andere brok. Dat komt omdat er in Groningen een heus Muizencafé geopend gaat worden. Zo’n kans wil ik niet laten lopen. Waar Muisbezorgd twee weken terug nog in de kittenschoenen stond, is het in korte tijd gegroeid tot een purfessionele onderneming met goed gemotiveerde pursoneelsleden uit het hele land.

Furbinding

De week was meer dan dromen over een muizenpretpark. De week was meer dan het werven van medewerkers voor de buitendienst. De week schudde katten in alle uithoeken wakker. Katten die diep van binnen voelden dat ze een oerinstinct hadden dat langzaam ontwaakte. Katten die zich afvroegen of het iets voor hen zou zijn, dat muizen vangen. Doordat we onze dromen deelden, kwamen we er achter dat er heel veel soorten zijn: Zandvoortse strandmuizen, bosmuizen in Limburg, zilte zeemuizen aan de kust, huiselijke muizen op veel meer plekken dan we nu nog weten, Rotterdamse stadsmuizen en wollige weilandmuizen. Voor die laatste heeft tante Luna in allerijl een online cursus Hoe vang ik een weilandmuis opgezet. Pootsgewijs kan iedereen het leren in een tempo dat bij poeslief past. Spontaan borrelden ideeën op voor hoe de menukaart er uit zou kunnen zien. Huiskatten die nooit buiten komen, wilden ook graag meedoen met dit initiatief. Zij leggen zich toe in het contact maken met de bezoekers van het Muizencafé. Een aantal heeft zich zelfs al opgegeven voor een nog op te zetten workshop Huismuis vangen.

Saame

De week was meer dan zomaar een grappig bedoeld berichtje. De week liet voelen dat Beestboek zorgde voor furbinding. Dat is iets dat ik in mijn stoutste dromen niet had verwacht toen ik de vaKATure erop zette. Katten die niet eerder met elkaar hadden gemiauwd, legden spontaan contact. Katten met allerhande achtergronden, furlegen katten, katten met stoere meows, katten met furschillende kleuren jas. Het maakte niet uit. Ze wisselden tips en tricks uit. Juist omdat ze allemaal anders zijn, ging Muisbezorgd leven. Doordat we het met elkaar deden.
Dank jullie miauw, furriends, dat jullie de wereld laten zien dat we Saame zoveel meer kunnen. Als ik vanavond in mijn boom klim om te zwaaien naar alle sterren moedig ik er eentje extra aan. Hij is een beetje bescheiden. Ik hoop dat hij zich voor deze keer durft te laten zien en te schitteren. De kater over wie mijn grote broer vaak meowt en die we nooit zullen furgeten, omdat hij ons het woord Saame leerde: Bolle.

Kever heeft een mening over deze lente

Mijn tuin wordt steeds groener, net als mijn gras, en de peertjesboom heeft allemaal kleine roose bloempjes, ik word elke morgen heeeeeeel froeg wakker omdat de vogels gaan zingen, maar als ik dan buiten kom reegent het soms, het is lente maar ook weer niet, net alsof de lente nog niet goed weet of ze er wil zijn, het is een beetje een tijd die oferal tussenin zit, het is geen winter meer maar ook nog niet echt lente.

Op een dag kwam mijn vrouw de tuin in, liep met mij mee naar mijn gras, en zag dat de stoel van Bolle nu echt kapoo was, hij was helemaal in elkaar gezakt en lag in een paar stukken op de grond, ik heb haar niet ferteld dat ik dat heb gedaan toen ik er een keer op wilde gaan zitten, mijn vrouw fond het een beetje moeilijk, de stoel was een herinnerding aan Bolle, maar ze fond ook dat het misschien inderdaad tijd was voor iets nieuws, en ze zei dat Bolle toch in het hart van mijn mensen zit, ze fergeten hem nooit, daarna heeft ze de stoel in nog kleinere stukken gemaakt en in een fuilniszak gedaan.

Een plekje

De laatste tijd was moeilijk, er zijn veels te veel sterren bij gekomen, dat geeft ferdriet, het meeste voor hun famielie natuurlijk, maar wij als vrienden hebben ook ferdriet, en dat moet je eerst ferwerken, mensen zeggen weleens dat je het een plekje moet geefen, maar welk plekje dan?, kan je ferdriet zomaar vastpakken als een pakketje, en waar zet je je ferdriet dan neer?, ik zie het zelf zo: je moet eerst door het ferdriet heen om weer frolijk te worden, er blijft altijd een stukje ferdriet achter, maar als je heel goed ferdriet hebt gehad heb je ook weer ruimte in je hoofd en je hart voor de mooie herinneringen, en dan hoef je misschien geen herinnerding meer te hebben.
Of wel, want ferdriet is voor iedereen anders, daar heeft mijn lieve vlinder Brammie nog over geschreven hier (Bram heeft tips voor moeilijke gefoelens) en hier (Bram heeft nog meer adfies), sommige katten blijfen heel lang ferdrietig en andere niet, het is allemaal goed want je mag zelf weeten hoe je je eigen ferdriet wilt ferwerken, ik denk dat het voor mensen hetzelfde is maar dat weet ik niet zeker, o mijn vrouw roept nu dat dat zo is!, zelf heb ik ekstraveel geknuffeld met mijn mensen, en mijn mensen met mij, als kat kan je je mensen helpen als ze ferdriet hebben door ze kopjes te geefen en door tegen ze aan te kruipen, zodat ze weeten dat je er voor ze bent, en mijn vrouw huilt weleens traanen in mijn haaren.

Soms weet ik niet zo goed of ik wel frolijk mag zijn, nau Loes en Brammie en Bram en Panda en Romy zo plotseling een ster zijn geworden en mensen en katten ferdriet hebben, maar mijn vrouw legde me uit dat je tegelijk frolijk en ferdrietig kunt zijn, dat dat heel gewoon is, en dat de sterren echt wel weeten dat we aan ze denken.

Ferbonden

Mijn leefen is ferbonden met dat van mijn vrienden, ik heb plezier met mijn vrienden en ik heb ferdriet met mijn vrienden, en ik heb ook ferdriet en plezier OM mijn vrienden, ik zau het liefste willen dat we altijd plezier hebben, maar ik weet dat het leefen niet zo in elkaar zit, er bestaat geen liefde zonder ferdriet, en als je vrienden bent deel je dat met elkaar.

Fanmorgen was er reegen en wind toen ik mijn tuin in ging, maar nu lig ik in de zon en is mijn lijf helemaal slap en warm, zo gaat dat deze lente, ik moet wennen aan een leefen zonder mijn vrienden die een ster zijn geworden, dat is moeilijk, maar ik heb liefer ferdriet om mijn vrienden die een ster zijn geworden dan dat ik ze niet had gekend, dus ik wacht rustig af tot de zon weer folop gaat schijnen en de reegen een herinnerding is geworden.

***

Ik stuur iedereen die iemand mist hele zachte kopjes, en ik tetter door voor vreede!!

Joep: ik ben een alleen-thuis-kater

alleen-thuis-katerNooit geweten dat bloggen zó ontzettend leuk is. Niet alleen het schrijven, maar ook alles daarna. Want wat heb ik een boel lieve reacties gehad vorige week, en ik heb ze allemaal met heel veel plezier voorgelezen gekregen en beantmauwt. Tenminste, ik hoop dat we écht niemand vergeten zijn…

Bewust

Dus, vol goede moed staat hier nu m’n tweede blog voor je neus. Er is zóveel wat ik graag wil delen met je, da’k moet uitkijken om niet tien dingen door elkaar te willen mauwen naar Junior. Dan raakt ze zeker de draad kwijt en dat zou m’n verhaal er niet leesbaarder op maken!
Daarom hou ik ‘t voor vandaag maar even bij één onderwerp: Bewust Enig Kitten zijn.
Soms vragen mensen aan m’n personeel waarom ze maar één kitten in huis hebben gehaald. Want het lijkt een ongeschreven regel te zijn dat één kitten alleen nooit gelukkig kan worden omdat ‘ie een speelmaatje mist, waardoor hij of zij het huis gaat slopen of zich zal gaan vervelen. Met alle gevolgen van dien.

Delen

Nou, misschien ben ik dan een hele rare, maar in mijn geval gaat dat niet op. Ik vind het juist heerlijk om alleen te zijn en moet er écht niet aan denken om m’n leven en m’n huis met een ander te moeten delen dan m’n eigen personeel.
Ik denk dat ik de keuze om enig kitten in huis te willen zijn al gemaakt heb toen ik geboren werd en m’n broertjes en zusjes leerde kennen… Lieve kittens hoor, alleen best wel een beetje druk.
Net voordat ik bij m’n moeder uit huis ging was ik alleen nog met m’n twee broertjes uit het nest over. M’n drie zusjes hadden toen al een eigen woonruimte met personeel gevonden, dus dat scheelde gelijk al een hoop gemauw in huis.
M’n moeder was een strenge poes met veel ervaring, die ook heel erg lief voor ons was. Al bleek dat ze na ruim tien weken duidelijk wel helemaal klaar was met onze opvoeding. Ze liet ons ook steeds vaker en langer alleen. En ik kon dat, zo jong als ik was, toen al best wel begrijpen.
In die tijd heb ik veel van haar geleerd en wist ik al precies hoe ik me later als kitten des huizes zou moeten gaan gedragen als ik eenmaal goed personeel had gevonden.
Ik had al ‘s verhalen gehoord dat kittens vaak met z’n tweetjes of meer een eigen huis krijgen, maar daar moest ik zelf absoluut niet aan denken. Dus ik had m’n zinnen gezet op personeel dat juist op zoek was naar zo’n einzelgänger als ik.
En ik moet zeggen, die heb ik gevonden en ik ben heel tevreden over ze.
Okee, we hebben in het verleden wel ‘s wat onenigheid gehad omdat ik al heel snel naar buiten wilde om m’n nieuwe buurt te verkennen, maar m’n personeel vond me daar nog veels te jong voor.

Bestwil

Pas later begreep ik dat ze dat voor m’n eigen bestwil niet konden doen omdat m’n maandelijkse toelage absoluut niet toereikend zou zijn om al zo jong een eigen gezin met kittens te moeten onderhouden…
Maar voor de rest heb ik vanaf dag één absoluut geen klagen hier als enig kitten. M’n huis is klein maar lekker overzichtelijk, ik heb kleedjes en dekjes gekregen op plekken waar ik het liefste lig, de tijden om te knuffelen, geaaid te worden en te slapen kan ik zelf bepalen, het eten is prima, ik heb een grote mand vol met speelgoed én zes plekken in huis waar ik legaal m’n nagels aan mag scherpen.
Want ik ben natuurlijk niet van plan om m’n eigen meubels in huis naar de gallemiezen te krabben, die liggen veels te lekker.

Sloper

Van nature ben ik namelijk helemaal geen sloper, maar ik zal wel eerlijk toegeven dat ik vorig jaar zomer het horrengaas voor ‘t raam in de slaapkamer een keer aan reepjes heb getrokken.
Daar schaam ik me best wel voor, en ik hoop dat m’n moeder dat nooit te weten komt want dan staat ze in no-time voor m’n deur om me in m’n eigen huis alsnog een flinke draai om m’n oren te geven. Want zó heeft ze me niet opgevoed.
Maar dat gaas hing me gewoon even in de weg toen ik daar op de vensterbank wilde liggen… Wist ik veel dat het van die slappe zooi was die niet tegen nageltjes kon!

Karakter

Natuurlijk is er helemaal niks mis mee als je als kat graag gezelschap wilt hebben van een andere viervoeter omdat je je anders te barsten verveelt. In dat geval kun je zeker je personeel gewoon zo snel mogelijk een speelmaatje in huis laten halen.

Maar wat mij betreft hoeft dat dus écht niet.
Zelf denk ik dat ‘t gewoon met iemands karakter te maken heeft.
Net als bij tweebeners, daar heb je er ook bij die heel erg sociaal zijn maar toch ook heel graag alleen hun eigen gang gaan en daar gelukkig van worden. Terwijl anderen het liefst zoveel mogelijk andere tweebeners om zich heen verzamelen om afleiding te hebben.
En dat is allebei helemaal prima, zolang iedereen zijn of haar eigen keuze daarin maar kan en mag maken. Want dat vind ik heel erg belangrijk.

Al met al heb je nu inmiddels vast wel begrepen dat ik zelf dus heel gelukkig ben, als enig kitten in huis. Alleen maar niet eenzaam, want ik heb Senior, die bijna altijd thuis is en Junior, die heel vaak langskomt. Dus als ik dat wil kan ik alle aandacht van die twee krijgen. Maar ik kan door die vrijheid ook juist heel erg genieten van alle rustige plekjes in huis. Dat geeft me de mogelijkheid om heerlijk te dutten zonder gestoord te worden. En ik kan dan ook lekker nadenken, over alles wat ik voorgelezen krijg, zie of hoor.
Dan heb ik daarna weer wat om over te mauwen met m’n personeel en met jullie.

Heel veel kopjes en neusjes,

Joep.

Als het afond is met het licht uit

momentMijn fijnste mooment van de dag dat weet ik. Het is best moeilijk wegens ik heb veel fijne momenten als het dag is en ook als het nacht is.

Saame

Ik find van de nacht fijn om op het bed te slaape en dan rustig saame te zijn. Dan hoor ik dat mijn vrouw gaat slaape en dan weet ik waar ze is en wat ze doet, en dat ze niet weg gaat voor boodschappen, ze is gewoon thuis dat heb ik graag.
Meestal slaap ik een stuk van de nacht mee en dan ga ik naar beneden weeges ik heb dan het huis voor mezelf. Ik kijk naar de straat. En ik kan rustig eete zonder dat ze kijkt. En zo komt dan vanzelf de dag.
Elke ochtend wil ik nou drie lange ochtendknuffels, tussen het eete door. Dan kan ik goed aan de dag beginnen met een dutje.
En dan op de dag gebeurt er van alles tot het weer afondeete is. Daarna: knuffel, dutje.

Licht uit

Dus ik heb mijn vaste knuffels op de dag en ik heb ook mijn vastigheid in de nacht, maar nou komt wat het fijnste is. Dat is als we gaan slaape, en dan heb ik mijn bord eete voor de nacht half op, het licht in de kamer is uit en dan komt mijn vrouw nog eefe uit de badkamer kijken hoe is het met Bert.
Nou dat is mijn kans.
Ik zit dan rechtop en ga knorren en kijk haar aan. Zij gaat mij aaien. Soms van opzij mijn kop, soms ofer mijn kop, som weer anders. Ik harder knorren. Zij liefe woordjes. Ik ga liggen. Zij ook.
Het is intiem weeges het is bijna donker in de kamer en ik weet de dag is af en de nacht komt zo meteen maar nou nog niet.
Dat is het allerallerfijnste moment van de dag, of eigenlijk afond, of misschien wel nacht dat weet ik niet, maar wel dit het fijnste is.

En dat is belangrijk om te weete, wat het fijnste is. Dan weet ik wat er ook gebeurt, ik heb dat fijnste nog in mijn leefe. Dat is mijn houfast.

Leootje fertelt ofer zijn kittentijt

kittentijtAjooooooooooo allemaal!
Hier ben ik weer! Leootje Anshu de Sgrijfer!
Wat gaan de daage snel seg!
Foorege week was het donnerdag en nou is het alwéér donnerdag!
De week was anders weeges het was paase en onse tweefoeters waare met se drieje tuis.
Dat was heel erreg geselleg.
Weeges de maandag leek wel sondag en se hadden de bank uitgeklap sodat die bet werd en daar hebbe we met se alle op geleege en dat was onwijs rielekst!
We hebbe allemaal egt feel geknuffolt en gespeelt en dat was heel erreg fijn.

Tweefoeters

So as sommege fan jullie weete kan ik niet so goet teege alleen sijn maar ik fint het ook een beetje tefeel als iedereen aan me sit.
En met iedereen bedoel ik Tiga, Chester en Simon.
Tweefoeters mooge altijt aan me sitte.
Foor mij is dit heel normaal maar de tweefoeters segge dat ik soms wel een beetje ‘anders’ ben.
Ik heb nau eenmaal meer met tweefoeters dan met katten, dat is gewoon so.
Hoe het kom weet ik wel.

Heel klein

Toen ik heel klein was, ik denk een weekie of ses ben ik bij mijn kattenmoeder weggehaalt.
Toen hebbe se me kadoo gegeefe aan iemant.
Die iemant die kon niet foor me sorrege en dat sag een andere iemant en die dacht fan ik geef hem aan mijn friendin!
Toen kwam ik daar terecht en egt eerlek waar se was heel lief foor mij.
Se hat fanalles foor me gekogt en het ontbrak me aan niets maar ik was wel heel alleen.
kittentijtEn se sag dat het niet goet met me ging maar se dagt ook fan, ja ik moet werreke, staasje loope, naar sgool, ik ben feel te lang niet tuis en dan sit die kleine daar alleen.
Toen heef se iets gedaan waar ik heel blij mee ben.
Se heef toen een adfertenzie foor mij gemaak en se heef gesegt hij gaat alleen met de beste mee naar huis en ik wil kijke waar hij kom te woone.
Toen saage mijn tweefoeters de adfertenzie.
Se waare nog ferdrieteg weeges de hont die doot was gegaan en se hadde geprobeert om een katje uit hetsellefde land as de hont te aadopteere en dat ging nie door weeges dat katje wert siek en mogt het land niet meer uit.

kittentijt
Dit is het blauwe mandje

En eerst sei Pappa nee weeges hij was te ferdrieteg.
Maar er stont ook een fillempje fan mij en toen liet Mamma die sien en toen kreeg hij se traan in se oog. En toen hat Mamma gebelt met het meisje waar ik woonde en se seg het was een goet gesprek.
Toen kwam se hier kijke of te dat het allemaal goet was en se sag Chester en tante Noga want die leefde toen nog en Tiga en alle krappaale en de kapotte bank en Pappa sei we geefe niet so om meubele weeges we hebbe katte en dan moet je niet om je meubele geefe.
En se sag dat het goet was en binnen een paar daage kwame se me ophale uit Rotterdam en het blauwe mandje kwam met me mee en een krappaal en speelgoet!
De krappaal die ik toen hat die is heel erreg stuk gegaan.
Die hebbe we niet meer maar het blauwe mantje die hebbe we nog steeds weeges iedereen leg der lekker in.
En ik was een heel klein piepklein Leootje en alweer wist Fre fan niks.
Fre hat toen nog twee huize dus se was een paar daage hier en dan een paar daage daar.
Se moes na sgool eerst naar de tandarts en daar hat se geen sin in en Mamma sei as je nou stoer ben bij de tandarts heb ik een ferrassing foor je!
En dat was de laatste keer dat ik een ferassing was foor iemant.
Nu was ik een ferassing die foorbereit was en egt heel erreg welkom.
Fre moes huile toen se na de tandarts hoorde wie er tuis op haar wachtte.
Dat was ikke!
Se moes blije traane hoor, geen traane fan ferdriet.
En Fre heeft mij Leo genoemt.
Toen ik bij het andere meisje woonde hat zij me Anshu genoemt en dat beteekent zonnestraal of sonnesgijn. Je spreek het uit as Ánsjoe
En dat fonde se hier egt heus waar só mooi dat ik nu op mijn sjip sta geregeriestereerd as
‘Leo Anshu’. Ik ben de eenigste kater hier met twee naame!

Lief

kittentijd
Mijn eerste lente

Tiga en Chester waare heel erreg lief met mij weeges se saage dat ik de kattetaal niet goet meer wist. Ik was al te lang niet meer bij katten geweest.
En toen ik hier tuis kwam toen was het net assof te dat ik hier altijt al hat gewoont.
Ik ging gewoon ferder met poinken waar ik was gebleefe en ik poinkte feel!
Tiga segt hij wert rusteg fan mij weeges ik was so druk aan het speele en ik wilde de heele tijt dat ie met mij mee ging speele.
Ik heb heel, heel feel tikkertje-ferstopperje gespeelt met Tiga net so lang tot hij geen sin meer hat.
Haha net goet seide se hier tuis.
Dat was perresies de bedoeling!
Dat Tiga moe wert gemaak!
Nou dat heb ik wel gedaan hoor!
Maar ik was ook een heel lief jongetje.
Dat ben ik nog steeds fint ik.
Ik hou fan warremte en ik hou fan de son.
En als er warm is én son dan wil ik daar met me heele lijf fan geniete.
Dan draai ik me om en dan ga ik op me ruggetje ligge om de son op mijn buikie te laate kome.
En nou al heelemaal weeges as ik nu naar de son kijk dan denk ik aan onse liefe Loes en dat al haar warrem en lief en sagt door de sonnestraale so onse hartjes ferwarremt.
Het liefste lig ik in mijn blauwe mantje, as de son derop sgijnt maar dat ook nog de ferwarreming deronder aan is.
Dan wort ik dubbel verwarremt!
En as de Losjéé er is dan lig ik het liefste bij haar te slaape op de betbank lekker in het warreme dekbet. Toen ik klein was sliep ik ook graag op het groote bet maar nau slaap Simon der.
Ik snap de kattetaal nu wel meer maar sommege dinge wil ik niet.
So as ik wil niet dat Tiga of Chester me wast.
Dat deede se toen ik klein was wel maar ik foelde me dan ongemakkelek.
Weeges ik was het niet meer gewent.
Chester segt dat hij wel weet wat dat is weeges hij was ook heel froeg bij sijn Mamma weg maar hij wilde mij geefe wat hij sellef niet hat gehat.
Dat fint ik heel mooi maar ik ben der niet so fan.
En ik ga ook geen andere kater staan wasse so as Simon ofzo.
Nee ik fint je wast je eige maar, sellef doe je het goet genoeg.
Ome Bert segt fan aaie door een tweefoeter is ook wasse en omdat Ome Bert dat segt is Tiga opgehouwe met probeere bij mij. En daar ben ik heel blij mee.
Weeges Tiga is soms fan de sgoonmaak-poolietsie, hij wil altijt alles sgoon hebbe.
Sigsellef, de kattebak, mij, Simon. Poehee, dat fint ik ooferdreefe.
Ik heb liefer me oofersigt in de groote krappaal. Dat ik kan sien waar iedereen is en wat iedereen doet en waarom dan. So foel ik me feileg. Hoe hooger hoe beeter.
Ik sit ook heel graag en heel faak met me tweefoeters te kletse.
Dat finde se egt geselleg.
Dat weet ik omdat se dan allerlei liefe geluitjes gaan maake en dan ga ik fansellef ook allemaal liefe geluitjes maake.
En so as nu, ik sit nu boofe op Mamma der hande en ik wiebel omdat se letters aan het tiepe is.
Daar is geen footo fan weeges se kan nu geen footo maake.
Se kan alleen nog maar tiepe met der fingers en ik sit der boofe op teege der aan en dan geef ik der kopjes en dan maak ik liefe kleine geluitjes.
En dan maak sij weer liefe geluitjes en so kunne we tijden doorgaan.
Want lief plus lief is nog feel meer lief en lief en sagt is goet en fijn.
En so sgrijf ik de meeste blogs.

Thuis

Hier ben ik degeene die het meeste kletst fan iedereen.
Chester segt nooit feel, heel afetoe doet ie piew.
Tiga die segt alleen dinge as tie se reede derfoor heef.
As hij fint dat de bak fies is dan doet ie mauwhauwwwww foor de bak net so lang tot iemant hem begrijp en de bak gaat sgoonmaake. Dan moppere se weeges dan hebbe se net sgoongemaakt maar dan is Chester op de bak geweest en dan moet het nog een keer kittentijtanders wil Tiga niet op de bak.
En Tiga doet ék ék ék ék ék ék ék as ter een duif op het keukebalkon sit.
En hij doet moppere as iemant hem wil optille weeges alleen Fre mag dat doen en niemant anders.
Simon die sgreewt weeges hij hoor se eige niet.
Simon sgreeuwt best faak. Astie blij is maar ook astie niet weet waar we allemaal sijn en hij is fergeete dat ie sellef naar de huiskaamer kan loope waar iedereen dan is.
Simon is ook een beetje anders. Maar dan anders anders.
Anders dan dat ik anders ben, snappie?
Maar oofer hem ga ik het follegende week hebbe.
Mét kittenfootos.
Nau ik hoop dat jullie mijn geklets fan deese week weer leuk fonde.
Nu weete jullie waarom ik wel saame met mijn broers wil sijn maar niet sofeel door hen aangeraak wil worde maar wel door me eige tweefoeters en waarom ik me oofersigt wil hebbe in de groote krappaal.
Heel feel plesier met me kittenfotoos!
Ik ga me snoepies haale!
Tot de follegende keeeer!

Leootje Anshu de kletskous