Bram ging naar de witte jas

witte jasLieve allemaal, allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor alle liefe woordjes op mij feesboek van afgelopen Woensdag. Ik foelde me niet alleen en ik was niet meer zo bang. Nog maar een klein beetje. Maar ik wist dat jullie aan mij dachten toen ik bij de witte jas was. Want wat is er nou gebeurd met mij. Dat ga ik je vertellen, nou weet ik het mediese ook.

witte jasMuise

Vorig wiekent, ik weet niet meer welke dag het was, was ik kei fijn aan het spelen. Zoals je weet hou ik van mijn Whiskas muise. Daar doe ik alles mee. Die bijt ik, sleep ik in mijn bek mee en spuug ze ergens uit waarvan ik denk, daar hoor je te zijn als een echte prooi. Dat doe ik het liefst elke dag en dan de hele dag door.
En al helemaal als ik oer ben want dan komen er mauwen uit mijn lijf waarvan ik niet eens wist dat ik het kon. Maar ik kan het dus wel. Het klinkt trouwens als een brul van een echte leeuw! Dan wil ik dat altijd zo foele als ik een muis in mijn bek heb. Maar nu komt het dus.

Afspraak

Ik was zo kei fijn bezig en ineens zei mijn lijf van ‘ho jonge!’ en toen zakte ik door mijn achterpoote en viel ik op de grond neer alsof ik kei wiew was. Maar ik was niet wiew want dat doe ik niet elke dag. Mijn kop was kei duiselig daarna en ik mauwde in paniek naar mijn mensen zo van ‘help! Er is iets’ en ‘wat gebeurt er nu?’
Mijn manspersoon zag wat er gebeurde want die keek hoe ik met mijn muis bezig was. En hij schrok kei erg en ik ook. Hij belde meteen mijn vrouw op en zei dat er iets met mij was. Nou dan kan je het raden, daarna belde mijn manspersoon de witte jas. Heb ik dat weer. Toen ik weer op mijn poote kon staan vond ik dat ik weer gewoon was maar daar trapte mijn manspersoon niet in en mijn vrouw ook niet. Iedereen was in paniek maar voor mij was het alweer gewoon zoals altijd, normaal. De afspraak voor een apk was gemaakt. Woensdag was het zover en moest ik naar de witte jas.

Sneks

Ik probeerde me te verstoppen maar dat lukte niet. Mijn beentjes zijn niet zo snel als die van mij manspersoon en hij deed ook gemeen want hij kocht mij om met snoepjes. Die legde hij in de mand en ik dacht gewoon ‘Bram, sneks jonge!’
Het deurtje ging dicht en toen wist ik het wel. Ik mauwde niet eens. In mijn gedachte deed ik het heel zachtjes want het blijft spannend. Iedereen stuurde allemaal kei liefe berichtjes van sterkte en kopjes. Toen wist ik ook van, dit kan jij jonge en je bent niet alleen.

witte jasDokter

Toen ik bij de dokter was wilde ik niet eens uit de mand maar ik moest. Eerst deed de dokter kijken in mijn oren en bek of alles nog goed en schoon is en ook of mijn fagt goed is van kleur en zo. Daarna kwam het, een raar rond ding die op mijn borst ging. De dokter verplaatste het een paar keer en daarna mocht ik weer terug in mijn mandje. Er zal vast wel meer apk gedaan zijn maar ik was moe en klaar met het gefriemel aan mijn lijf.
Toen kwam de uitslag. Vanaf dat ik een beebie was heb ik een hartruis. Dat is een medies woord en ik snap daar niks van. Maar ik ben van leeftijd al veertien jaar en geen beebie kitten meer. Nou voor mij maakt dat niks uit maar voor mijn hart en kop wel.

Seeniejoor

Het is zo dat ik altijd als kitten en als stoere tijger graag op afontuur ga. Ik maak werkelijk van alles mee. Maar zegt de dokter, je hartje gaat dan te snel en je lijf zegt gewoon simpel: witte jas‘jonge doe eens rustig aan, je bent seeniejoor en niet een beebie kitten’. Dus mijn lijf remt me gewoon af. Die is denk ik lui want in mijn kop kan ik echt waar heel veel. Maar mijn lijf is het er niet mee eens.
Dus van de dokter moet ik rustig aan doen en meer seeniejoor zijn. Want als ik zo door ga als beebie kitten of als tijger, dan gebeurt het ook vaker en dan moet ik terug naar de dokter en dan krijg ik pilletjes voor mijn hart. Nou zeg, dat hoef ik nou ook weer niet.
Maar hoe doe je dat eigenlijk, echt seeniejoor zijn? Is dat meer slapen? Of gewoon in slow moosjon rennen?
Voor nu ga ik dutten. Het was een kei moeilijke week met dees medies gedoe. Fijn wiekent allemaal en dank je wel voor jullie liefe berichtjes en dat jullie aan mij dachten. Ik heb alle liefe berichtjes gelese. En Kever, dank je wel dat je mijn poot vast hield!

10 thoughts on “Bram ging naar de witte jas

  1. Haai Brammie kerel,

    Hier ben ik….
    OOOPAAAAAA!
    Loes wat is er aan de knikker?
    Wat?
    Moest Bram naar de witte jas?
    Die pas ik nie!
    Wat nou dokter?
    Zeg dat dan!
    En wat is er aan de loosjes?
    Wat zeg je?
    Hartruisje?
    Hoolie sjips!
    Hee Karel heb je teveel achter de leedies aan gerend?
    Whaaaaa haaaaaa!
    Wat nou geen grapje.
    Opaa is bloedjes seeriejeus.
    Hoezo moet Kees zich gedragen als een seeniedinges?
    Keiboelsjit!
    Kerel beetje scharrelen
    Op tijd gaan met die banaan…
    En dutselen!
    Whaaaaaa haaaaaaaa.
    Leven is tekort voor uhm…
    Voor gezever en gezeik.
    Wat nou goeie tips geven.
    Lissen toe Oopa.
    Geluk is de beste tip van de hele wereld.
    Zo denkt Oopa erover.
    Oopa kent geen seeniedinges
    Karel opletten…
    Oopa stuurt boemsie boem boem kopstootjes.
    Wat?
    En zachte poten van Loes.
    Zo goed?
    Yesssssss
    Polonaise!
    Ja ja ik gedraag me (not)!

    De balletjes

    1. haaai Oopa, ik mag niet maar achter de meiden aan en ik mag ook niet zo hard achterop bij Khumba. Ik wil helemaal geen seeniejoor zijn.

  2. Hoi bram,

    Dat was schrikken voor jullie allemaal zeg, en het is niet niks dat je hartruis hebt.
    Moeilijke dingen allemaal hé, als je koppie zo graag nog wilt maar je lijf zegt rustig aan.
    Zo dat is niet niks, maar je kan maar beter luisteren naar wat de witte jas je verteld lieve Bram.
    Want pilletjes krijgen is ook niet niks hoor, probeer het maar rustiger aan te doen als je wilt.
    Genieten kan op allerlei manieren ook als je het rustig aan doet, echt waar!!

    Pootje van Tommy!

    1. Hey Tommy, nou daar zeg je me wat! Ik wil helemaal geen seeniejoor zijn en ik vind het allemaal maar moeilijk en lastig! Zullen we saame rustig doen? Dan ben ik niet alleen. Kopje van mij, Bram

  3. Heeee lieve Brammievlinderleeuw, wat een grieselig afontuur heb je meegemaakt!, naar de dokter gaan is nooit fijn, ze doen van alles dat je niet wilt en ze kijken zomaar oferal zonder het eerst te fragen, ik vind er niks aan, maar soms moet het van mijn mensen, net als bij jau, en je zegt het presies goed: je kan wel wegrennen maar zij hebben veeeeeel langere benen dan onze beentjes dus dat kan je nooit winnen!, gelukkig maar dat je weer thuis bent en dat er niet iets heel engs aan de hand was, of dat je pillies moet nemen want die zijn vaak fies, bah!, probeer maar een klein beetje rustiger te doen, kijk maar naar mij hoe dat moet, je muise zijn ook al een beetje seeniejor denk ik, dus die slaapen meer dan froeger, en als ze slaapen hoef je ze niet te fangen toch?, ik denk dat sloo moosjon rennen een goed iedee is!, en lekker veel knuffelen, dat ook!, lieve Brammievlinderleeuw ik stuur jau en je famielie heeeeeeeeeel veel lieve kopjes, en voor jau doe ik er zachte warme neusjes bij, en een likje over je hoofd, en ik tetter zachtjes dat je foorsichtig moet zijn met je ❤️je, ik ga zo Jafita ophalen dan komen we naar je toe, met warme deekentjes en snekkies en een pan sous met spikkels en ook met seeniejoore muise om mee te spelen!, tot zo!, je Kevermans!!, en ik hau altijd je poot vast als dat noodig is!!!

    1. Heeeeej mijn liefe Kevermansje, wat was ik kei blij dat jij erbij was! Zonder jouw was het kei moeilijk en je hebt zoveel liefe woordjes getetterd en iedereen deed mee. Ik ben zo tros op jou als Kevermans vriendfurkeer. De pan met saus is bijna klaar.. koome jullie smikkelen?? Fergeet mij meisje niet met haar mooie facht en Kever, ik heb voor jou een ekstra stik klaar gelegt, dan kan je lekker kauwen! Heel veel neusjes en likjes en kopjes van mij je vlinderleeuw.. raaaww

  4. Lieve Bram,
    Nou zeg, dat is ook wat, opeens wordt weer duidelijk dat je een senior bent. Dat is natuurlijk wel even schrikken, dat begrijpen wij. Gelukkig maar dat je weer vrij snel op alle vier je poten stond. Naar de dierenarts gaan is natuurlijk nooit leuk. Een hartruis is wel een vervelende kwaal, maar onze Lisette werd er bijna 20 jaar mee. Ze rende niet meer door het huis, maar hobbelde de laatste week van haar leven nog gewoon de trap af. Dus doe maar lekker rustig aan, Bram. Wel leuk spelen, maar niet te wild en uitrusten wanneer je moe wordt. Wij willen namelijk nog heel lang van je gezellige verhalen genieten.
    Heel veel zachte kopjes van je medesenioren Cindel, Jillie en Ivar en een knuffel van onze vrouw.

    1. Hoi liefe allemaal, wat een lief bericht! Ik zou net zo oud willen worden als Lisette, dat is een machtig mooie leeftijd. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb geen erfaring in seeniejoor zijn. Dat is nog moeilijk. Gelukkig zijn we vrienden en helpen jullie mij, dan kan ik het ook leren. Als jullie willen leren hoe je een leeuw kan zijn, dan doe ik het jullie leren. Saame is het leuker! Kopje van mij, Bram

  5. Lieve Bram, wat een akelig afontuur heb je weer beleefd deze week. Gelukkig is het goed afgelopen en weet je dat je een hartruisje hebt en niet meer zo wild mag spelen. Dat hoort een beetje bij het seniejoor zijn. Gelukkig hoef je nog geen vieze pillen te slikken. Sterkte lieve Bram. En doe het wat rustigaan. Knuffels van Ina en Pasa

    1. Hoi liefe Mevrouw Ina en Pasa, het was kei schrikken want het gebeurde gewoon ineens. Maar nu komt het volgende natuurlijk. Hoe ben je seeniejoor? Ik heb geen erfaring in seeniejoor zijn. Misschien kan ik een beetje van andere afkijken. Heel fijn wiekent en een kopje van mij, Bram

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *