Dit heb ik meegemaakt en ik wil het eerlijk vertellen, dus niet om op te scheppen maar gewoon dat ik meer doe dan alleen rieleksen. Het is misschien een klein afontuur dat weet ik niet zeker.
Meehelpen
Een poos nadat ik hier kwam wonen was ik zo gewend dat ik ook iets wilde doen. Dus dat ik meehielp met het huis. En omdat ik best goed kan opletten, dat zei mijn vrouw ook, ben ik uiteindelijk controleur van de straat geworden. Dus dan zit ik in de vensterbank en ik let op en als er wat is dan kijk ik van dat-mag-niet of ik roep mijn vrouw, dat is bij grote geluiden of als er iets te moeilijk is voor mij.
Alleen ’s nachts sta ik er alleen voor.
Dan slaapt ze.
Soms slaap ik een stukje mee maar een hele nacht niet, dat duurt te lang. En ik wil ook naar de autolampen kijken, die zijn het mooiste als het donker is.
Nacht
En nou gebeurde het dat ik op bed lag en ik was al wakker, en ik dacht zouden er auto’s zijn, en toen hoorde ik buiten rare geluiden. Het was dus nacht en ik weet dan hoort zoiets niet.
Mijn eerste gefoel was niet naar beneden gaan.
Dus ik bleef stil op bed liggen.
De geluiden bleven.
Ja, wat moet je dan als controleur van de straat.
Je gaat kijken.
Dapper
Dus ik hopte het bed af, liep heel stil over de trap naar beneden en ging in de vensterbank zitten om te zien wat het was.
Mensen.
Mannen die raar deden met geluid en hard roepen en tegen elkaar duwen. Ik vond het stom en ook een beetje eng want ik ben snel bang voor mannen. Maar ik bleef zitten en ik keek en daarna ben ik weer naar boven gegaan.
Soms doe je iets in het leefe en pas daarna denk je dat was best dapper van mezelf, en dat heb ik nou.
’s Nachts ben ik vaak beneden, wegens dat ik ook een eigen leven heb. Ik was net uit de vensterbank gesprongen toen mijn vrouw opeens in de huiskamer stond. In haar pyjama.