Ik heb moeilijke gevoelens. Van die gevoelens dat je zegt wat moet ik doen. Mijn verkering Loesje moet een operatie en dan krijgt ze narekoos.
Als katerman wil ik van alles voor haar doen maar die operatie is iets dat nou eenmaal moet.
Eten
Wat is het geval, Loesje heeft nou pijn door twee kiesjes. Dus die moeten weg. Als je pijn hebt, dan kun je moeilijk eten of helemaal niet. En Loes houdt zo van eten. Dat heeft ook met vroeger te maken, toen ze nog niet bij haar vrouw woonde. Dus ze moet kunnen eten, wegens dat je eten nodig hebt en ook wegens dat emo-stukje.
Emo-eten is helemaal niet erg. Het helpt en als je gewoon je maatje meer blijft dan is er niks aan de hand.
Ervaring
Nou heeft Loesje al ervaring met narekoos doordat eerder tandjes weg moesten. Maar het is best iets waarvan je zegt hoe zal dat deze keer gaan.
Dus ik dacht, ik vraag het aan iedereen die mijn blog leest. Hoe het voelt, en wat je het beste kunt doen en wat niet. En ik wil ook graag tips horen wat ik als zijnde de verkering het beste kan doen om te helpen.
Op Facebook is Loesje er heel open over. Dit is haar pagina: klik en kijk U moet wel zelf Facebook hebben geloof ik om het te kunnen zien, anders weet ik niet wat u te zien krijgt.
Het is superfijn dat iedereen meedenkt. Dat we allemaal om Loesje geven en voelen dat het moeilijk is.
Het is ook moeilijk als je verkering of je vrouw of iemand om wie geeft, als daar iets mee is. Dan wil je het wegmaken. Maar dat kan niet. Soms is het leven moeilijk en dan moet je elkaar helpen, je hoeft alleen te bedenken hoe dat moet.
Arme Loesje, maar mijn vrouwtje zegt dat het maar heel even eng is want ze krijgt een prikje. Dat is die narekoos. Maar ze valt daar lekker van in slaap zodat ze niets voelt als haar kiesjes worden weggehaald. En als ze wakker wordt heeft ze natuurlijk nog wel even een beetje pijn maar zijn die nare kiesjes lekker weg. Dan nog heel even en het is weer helemaal voorbij en kan ze weer lekker eten, zonder pijn! Ik heb zelf narekoos gehad om te zorgen dat ik geen kittens meer kan krijgen maar dat ben ik allang weer vergeten.
Heel veel sterkte Loesje! Ik zal aan je denken, net als al je andere kattenvrienden en vriendinnen, zodat je weet dat je niet alleen bent.
Liefs van Fietje
hoi Fietje dat is goed nieuws en het is ook fijn dat je vrouw het uit eigen ervaring weet want dan is het geen nepnieuws. En jij hebt ook narekoos gehad dus. Mede namens Loesje dankjewel voor de steun!! Bert
Hallo Bert,
Nou ik snap jou helemaal hoor dat jij heel ongerust bent over jou lieve Loesje. Ik heb gisteren Loesje al geschreven dat die narekoos wel meevalt, anders had de dokter het wel aan haar vertelt hoor. Jij zelf hebt ooit ook een narakoos gehad net als ik, maar omdat je daar heerlijk van gaat slapen voor een poosje hebben wij daar geen vervelende katerherinneringen van overgehouden. Een ding is wel heel vervelend en zeker voor jouw lieve Loesje, ze mag een aantal uurtjes van te voren niet eten, anders wordt ze daar heel beroerd van. Nou dan kun je toch beter maar heel even voor een keertje knorretje in je buik hebben. Loesje vertelde al dat ze wel weet wat haar te wachten staat, omdat ze al een keer meer kiesjes moest laten trekken. Die boosdoeners zorgde toen ook voor zoveel pijn in haar mondje. Bert weet jij dat er poezen/katten zijn die al hun tanden en kiesjes al hebben moeten laten trekken? Loesje krijgt van de dokter ook medicijnen mee om ervoor te zorgen dat ze geen pijn heeft, want het wondje moet natuurlijk wel genezen. Heb jij maar geen zorgen, want zonder een gebit kunnen jullie alles heerlijk eten, ja natuurlijk geen muizen en vogeltjes, maar dat deden jullie toch al niet, haar natvoer moet gewoon wat kleinere stukjes vlees of tonijn hebben. Schrijf jij haar maar heel gauw dat ze haar tonijn gewoon kan blijven eten want daar maakte ze zich zorgen over. Ik heb aan Loesje gevraagd wanneer de dokter haar kiesjes gaat trekken, Al haar en jouw vriendjes en vriendinnetjes en hun baasjes gaan dan heel veel duimpje/pootje draaien hoor, en dan voelt ze dat wij allemaal aan haar denken en wordt ze weer rustig en we doen dat natuurlijk ook voor jou hoor.
Voor nu een hele fijne dag en na die heerlijke ochtendknuffel gaat dat met de zon vast en zeker wel lukken. Ik ga ook van de zon genieten en lekker veel slapen als vrouwtje naar haar oppas poesjes gaat, Van vrouwtje krijg jij knuffels en wil jij jou vrouwtje de groetjes doen.
Poot en kopje van mij en we denken heel veel aan jouw en Loesje hoor.
Je grote vriend Jip.
Hallo Bert,
Heb ik een heel verhaal naar jou geschreven over de narekoos en heeft de postduif het kwijt gemaakt.
Nou maar oke ik zal het weer opnieuw proberen hoor.
Bert dat jij je heel veel zorgen maakt om jouw lieve Loesje is heel mooi, dat betekend dat ze ongelooflijk veel voor jouw betekend.
Narekoos is niet zo eng hoor, jij en ik hebben het zelf ook al eens meegemaakt, toen we naar de DA moesten zodat die ervoor zorgde dat we niet voor nakomelingen meer hoefde zorgen en die vervelende horremoontjes niet steeds in onze buik zaten te vervelen. Je weet je krijgt een prikje in je bontjas, tja even vervelend maar dan ga je heerlijk slapen en dromen. Loesje gaat vast van jou dromen dat jij naast haar ligt en elkaar lief vasthouden. Als ze dan wakker wordt zijn die vervelende boosdoeners van kiesjes uit haar mondje en krijgt ze nog een medicijntje mee voor als ze nog wat pijn zou hebben. Zeg haar maar dat ze niet ongerust hoeft te zijn dat ze niet meer heerlijk kan eten want zonder tanden en kiezen kunnen wij poezen/katten gewoon eten hoor. Wij hoeven niet net als de mensen zo’n namaak gebit in ons bekkie. Ja een muis en vogeltjes dat zou niet meer lukken maar dat eten jullie toch al niet. Ik denk dat ze wel verwend zal worden met heerlijke hapjes en tonijn, haar lievelingshapje en poezensoep.
Ik heb gevraagd of ze ons laat weten wanneer ze gaat en dan gaan alle vriendjes en vriendinnetjes van Loesje en jou heel veel duimpje en pootje draaien en let op dat geeft heel veel steun voor jullie.
Voor nu een fijne dag wat vast en zeker gaat lukken na zo’n heerlijke ochtendknuffels en veel zonnetje.
Ik ga vanmiddag heerlijk veel slapen in het zonnetje, vrouwtje gaat naar haar oppas poesjes.
Groetjes voor jouw vrouwtje van mijn vrouwtje en knuffels voor jou. Poot en kopjes van mij en veel sterkte hoor Bert.
Je grote vriend Jip.
hoi Jip wat je schreef over de narekoos is wel aangekomen hier dus nou heb ik het twee keer en het is toch een beetje anders dus goed. Ik vind het super dat je zo steunt. En dat je uitlegt hoe het gaat. Dan snap ik het en Loesje ook. Het is best iets groots om mee te maken. Gelukkig is het nog niet zover dus ik ga vandaag in de ontspanning ook al omdat er zon is. poot van Bertje
Dag Bert,
Hier Bolle.
Wat vervelend voor je verkering Loesje dat ze pijn aan haar kiesjes heeft.
En nóg vervelender dat ze er aan geopereerd moet worden.
Ik kan me goed voorstellen dat je je dan zorgen maakt, en niet goed weet wat je moet doen.
Ik heb zelf één keer zo’n prik gehad, toen ze de ER van katER weghaalden.
Nu ben ik katman en kan ik geen kindjes meer krijgen, o nee: maken.
Ik kan me niet zo goed herinneren hoe het ging, want er gebeurde zoveel tegelijk.
Ik werd gevangen in een kooi, ik moest in een auto met allemaal andere katten in een kooi en allemaal vreemde mensen.
Toen was ik zó verschrikkelijk bang dat ik me de rest niet zo goed kan herinneren.
Mijn vrouw heeft me verteld dat Pop en mijn Molletje allebei 2 keer aan hun tandjes zijn geopereerd. Mijn Molletje had bijna geen tandjes en kiesjes meer daardoor.
Maar ze hadden geen pijn meer aan hun gebitje, en dat is ook belangrijk.
Ik heb van mijn vrouw begrepen dat je een prik krijgt om te gaan slapen (dat heb ik niet nodig, ik kan zo ook wel slapen!) en dan nog een prik dat je niks meer voelt.
En dan gaat de dokter aan je tanden knutselen.
Als de dokter klaar is, wordt je langzaam weer wakker. Dan ben je nog helemaal in de war, en nog heel suffig.
Als je helemaal wakker bent mag je weer naar huis.
Maar mijn mensen zeiden dat Pop en Mol wel die hele dag heel wankel op de pootjes waren, en dat ze nog een beetje verward waren. Ze mochten dus ook niet naar buiten.
En daarna kregen ze iets tegen de pijn, een weekje ofzo.
Maar de dag na de operatie waren ze al weer helemaal de oude.
En Mol kon zonder tandjes en kiesjes alles nog gewoon eten!
Alleen had ze een keer een muis gevangen, en toen maar mijn vrouw geroepen. Want zonder tanden kun je niet goed jagen! Dus de muis was ondergekwijld en geschrokken, maar kon zo weer de tuin in!
Dus mijn vrouw zegt dat het wel vervelend is dat Loesje geopereerd moet worden, maar dat het wel beter is voor haar gezondheid.
Ik weet niet of dat een goede reden is, maar mijn vrouw zegt van wel.
Ik snap dat jij niet zo goed weet wat je kunt doen.
Maar misschien kun je extra lief voor haar zijn?
En aan haar kunt denken, dat ze zich snel weer beter voelt.
En misschien kun je iets lekkers naar haar opsturen, wat ze makkelijk kan eten?
Je kunt haar ook vertellen dat ze ook zonder al haar kiesjes nog steeds de liefste en knapste en slimste is (nou…..dat was mijn Molletje natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel).
En tenslotte: wat is die (nare)Koos een vervelende klier!
Zal ik naar hem blazen als ik hem zie?
Lieve kopjes van
Bolle.
hoi Bolle dankje wel voor de informatie nou voel ik me wat rustiger. Loesje is er best rustig onder. Wat knap van Molly dat ze toch een muis heeft kunnen vangen, op haar manier. Het moet wel een brutale muis zijn geweest dat die zomaar weg kon lopen onder het kwijl. Dat je dat als muis zijnde niet van schrik gaat liggen bedoel ik. Zou ik wel doen als ik een muis was. Ook dankjwel voor de tips daar heb ik wat aan!! Bertje
Lieve Bert, een narekoos lijkt eng maar is het niet. Loesje krijgt een prikje waardoor ze tijdelijk slaapt. Kuzco zegt ik droomde van eten eten eten. De tandendokter haalt dan de tandjes/ kiesjes weg, en Loesje merkt het niet. Als de dokter klaar is komt Loesje bij van de narekoos en heel misschien voelt ze zich nog een beetje dromerig of wat wankel. Dat houden ze goed in de gaten en als Loesje goed wakker is mag ze naar huis. Ze heeft dan een pijnstilling gehad dus ze voelt geen pijn. Kuzco kreeg metacam en dat vond hij heel lekker het is een medicijn dat wat zoetig smaakt. Het zit in een spuitje en als Loesje dat niet fijn vind kan het ook in het voer. Ze mag de 1e dagen zacht voedsel zoals gekookte vis en kip. Na 1 week moet ze terug voor controle en voelt ze zich super goed. En belangrijk Bert ze heeft geen pijn meer en ze kan daarna weer alles eten
Alles kunnen eten is heel belangrijk, dat als je trek hebt je gewoon kunt beginnen. Dus Kuzco is er goed doorheen gekomen. Ik vind gekookte kip en vis best lekker en Loesje ook. Dankuwel voor het bericht!!
Lieve Bertje,
hier je Loesje…
Wat ben je toch een lieve jongen. Mijn hartje trilt van geluk. Ik voel je steun en dat je er voor me wil zijn. Ik heb al een paar keren Narekoos gehad. De eerste keer was toen ze een grote snee in mijn buikje maakten. Toen kon ik geen kittens meer krijgen. Dat was vroeger. Ik wist niet wat er gebeurde, het voelde als iets scherps maar ik viel meteen in slaap. Ik was wel bang. Toen ik wakker werd had ik een kale buik en ik wist niet waar ik was. De dokter zei dat ik in het asiel was en ook dat ik Loesje heette, dat was fijn. Ik wist niks meer maar ik had ook geen pijn. Ik vond het niet fijn en ik mocht niks eten. Maar als ik pijn heb of verdriet dan wil ik eten. Dat weet jij hè Bert, dat heeft met vroeger te maken.
Ik voel me beter als ik eet, ik vind eten fijn. Het maakt gelukkig en het maakt me rustig.
Later in mijn leven heb ik nog twee keer Narekoos gehad. Ik had slechte tandjes en kiezen. De tandendokter zei het, ik wist er niks van. Dat heb je als je emo eter bent. Dan eet je ook gewoon als je kiespijn hebt. Ik wil daar nog een keer meer over vertellen maar dan moet ik sterker zijn. Ik moet nu vooral sterk zijn voor de operatie en de Narekoos.
Toen ze de eerste keer mijn kiesjes trokken was ik heel ziek na de Narekoos. Ik viel steeds om, ik had geen kracht in mijn pootjes. Ik was bang. Ik wist niet wat er gebeurde. Ik wilde naar mijn etensbakje maar ik kon de weg niet vinden. Mijn vrouw heeft me toen wel goed geholpen. Daar ben ik nu ook bang voor Bert. Dat ik de weg in mezelf niet meer kan vinden. Ik vind Narekoos eigenlijk gewoon heel naar. Dat je daarna jezelf heel anders voelt en niet gewoon bent zoals je eigenlijk bent. Dat je je eten niet kunt vinden…
Maar Bert met jouw hulp ben ik sterker. Ik wist niet dat verkering zo fijn kon zijn.
Ik ga aan jou denken als ik Narekoos krijg, dan voelt het vast fijn…
je Loesje xxx
wat een ervaringen heb je al gehad Loesje, dat is toch knap dat je het allemaal hebt doorstaan. Ik weet zeker dat je vrouw je straks weer met eten helpt als de Narekoos voorbij is. Dat je niet hoeft te zoeken. En dan voel je je ook weer meer jezelf. Moeilijke dingen zijn moeilijk maar we kunnen elkaar wel steunen en ik steun jou zeker weten!! je Bertje