Hoe een klein poesje leerde spelen

spelen Spelen gaat niet altijd vanzelf. Soms moet je het van anderen leren en de beste manier daarvoor is dat iemand anders je bij de poot neemt en het voordoet. Goed opletten. Dan kun jij het ook.

Dit is het verhaal van een klein zwerfpoesje ergens in Japan dat op een gelukkige dag precies in de goede tuin belandde.

Huis

Het kleine zwerfpoesje had geen betere tuin kunnen kiezen. De tuin hoorde bij een huis waarin een verstandige vrouw woonde

Dat het zwerfpoesje onderdak nodig had, was meteen duidelijk. In geen velden of wegen was de moederpoes te bekennen. Ze was helemaal alleen en dat op die jonge leeftijd. Dan ben je kwetsbaar. Ze had honger.

De verstandige vrouw belde een andere vrouw die het poezemeisje naar de dierenarts bracht. Daar kreeg ze medische verzorging en iets tegen vlooien. Toen kwam het fijne: ze mocht naar een pleeggezin.

Gezin

In het kattenpleeggezin woonden mensen en maar liefst vijf katten die er net zo lang mochten blijven als ze nodig hadden. Dat gold ook voor het kleine poesje dat nu de naam Mit-chan kreeg.

Eerst moest ze nogal wennen. Een nieuw huis. Vijf grote katten. Dat is nogal wat als je klein bent. Maar Mit-chan wende snel, en knuffels en snacks hielpen natuurlijk goed. Ze ontdekte dat ze kon spinnen.

Huisbewoners

De andere huisbewoners vonden Mit-chan gelukkig meteen lief en leuk. Ze vijf katten besloten haar te adopteren. Een van de katten begon haar te wassen, zodat Mit-chan op een kattenmanier schoon en netjes zou zijn. De ander gaf haar kattenknuffels, zodat ze zich veilig en geliefd kon voelen. En de andere katten leerden haar hoe je moet spelen met een vlinder, een balletje en alles wat er verder in huis was.  Mit-chan leerde snel, want ze kon slim.

Zo heeft het kleine zwerfpoesje nu een eigen familie gevonden. Mensen en katten die op een eigen manier voor haar zorgen en van haar houden. Er is altijd iemand die haar te eten geeft, die haar wast, die met haar speelt en er is altijd iemand om samen mee te slapen.

En als ze groot genoeg is, dan mag ze naar een huis om voor altijd gelukkig te zijn.

(bron: Lovemeow.com)

2 thoughts on “Hoe een klein poesje leerde spelen

  1. Hallo Bert,

    Wat heeft Mit-chan geluk gehad dat zij werd gevonden, want oeps ze was wel erg klein en jong. Wat erg ook dat je zo klein als je bent je mama kwijt bent. Wauw 5 katten die voor je zorgen en wat lief van hen dat ze Mit-chan alles hebben geleerd wat een poes moet weten en kunnen voor ze de wijde wereld ingaat naar een ander huis met lieve mensen.
    Wij wensen haar heel veel geluk in haar hopelijk lange leven
    Bert jij een fijne dag met vrouwtje en zorg jij er ook voor dat zij haar rustpauze’s neemt. Knufffels van mijn vrouwtje en poot en kopje van je grote vriend Jip.

    1. hoi Jip ik hoop dat je weer een beetje bent bijgekomen van het slapen in de hete zon. Dat is voor niemand goed en als je een gevoelige jongen bent dan is het gewoon moeilijk. Je vrouw is vast bezorgd en ik ook eigenlijk. poot van je vriend Bert

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *