Zijn kattencafé’s in Frankrijk anders? Nu het fenomeen kattencafé  aanwezig is in de hele beschaafde wereld, is het interessant om de culturele verschillen te zien. Of is een kattencafé overal hetzelfde?

Mensen zijn overal hetzelfde op dat ene punt: ze willen met katten knuffelen. Op een gezellige en veilige manier.

Overzicht

In de Catnip Times staat een prachtig overzicht van kattencafé’s in Frankrijk, met veel plaatjes die eigenlijk het allerleukste zijn: klik en kijk  

De mensen lijken op elkaar. De katten zien er net iets eleganter uit dan elders – of lijkt dat maar zo? En de beker met de kat erop is typisch Frans, al blijft het verkeerd om katten in mensenkleding te steken.

Serieus

Met zo’n overzicht weet je meteen dat kattencafé’s niet meer weg te denken zijn uit de stad. De belangstelling voor ze als kenmerkend cultureel verschijnsel neemt toe en daarbij ook de aandacht voor het welzijn van dieren. Want zoiets is alleen geschikt voor katten die veel van menselijk gezelschap houden, en die verder alle ruimte hebben zich terug te trekken. Want zelfs de spraakzame en aanhankelijke Siamees heeft weleens een momentje van nu-even-niet.

Frans

In Frankrijk is de culinaire cultuur anders dan in Nederland. Hier is een broodje gezond al een luxe variant op de doorsnee broodtrommel, daar neemt men de tijd voor een uitgebreide lunch van meerdere gangen. ’s Middags meer eten dan ’s avonds helpt ook om de mens slank te houden, dat zie je aan de  chic dames.

In een Frans kattencafé’s is de menukaart dan ook uitgebreider en verfijnder dan in Nederland. Bezoekers blijven er vanzelf langer, wat de sfeer rustiger maakt dan snelle in-en uitlopers.  We nemen aan dat de katten ook een eigen kaart vol delicatesses hebben, waar ze van genieten.

Je zou er bijna voor op reis gaan, naar la douce France.