Tag Archives: zwerfkat

kater Martin werkt bij de politie

kater Martin   Hoi Martin! Hij is nog niet eens helemaal volwassen en nu al heeft hij een baan en wat voor eentje: bij de politie in Brooklyn, New York.  Zijn leeftijd: zes maanden.

Het leuke is: Martin hoefde niet eens te solliciteren. Hij werd opgenomen en aangenomen.

Vondeling

Op een dag zagen agenten buiten het bureau op straat iets, of beter gezegd iemand, waardoor hun aandacht werd getrokken. Een klein katertje, duidelijk aan het zwerven, en met een even duidelijke behoefte aan een thuis met liefde en eten.

De agenten namen het kitten mee naar binnen. Ze wisten de hoogste chef te overtuigen dat het politiebureau behoefte had aan een mascotte, een huisdier dat van en voor iedereen zou zijn, dat er binding en liefde zou ontstaan – ze zeiden vermoedelijk alles dat nodig was om een “ja” te krijgen.

Dat kregen ze.

Thuis

Met dat “ja” kreeg de jonge Martin een thuis en een baan tegelijkertijd. Hij jaagt op muizen, hij eet mee als er iemand tonijn op brood heeft en hij rust uit op elk bureau dat hij maar kan vinden. Zijn bak wordt netjes verzorgd.

Op het bureau zijn ze meer dan tevreden over hem. Agenten en bezoekers vinden het fijn om Martin te zien en te kunnen aaien.

Permanent

Na een poosje kreeg Martin vergunning om permanent in het bureau te blijven.  Hij is er ook gelukkig. Elke ochtend inspecteert hij de agenten die zich voor de dienst komen melden, want ja, het bureau is nu zijn territorium. Wanneer ze hem roepen, komt hij meteen aanlopen – vooral uit nieuwsgierigheid, want een jong katertje wil altijd weten wat er te doen is.

Martin doet het kortom uitstekend. Wat een verandering in zo’n jong leven: van zwerfkitten naar serieuze politiekater, met een bureau vol mensen die van hem houden. Goed gedaan, Martin.

(Bron: NYpost.com)

Ik zag een vlieg dacht ik

  Soms zie ik een foto van  een Facebookvriend in de tuin. Op zoek naar beestjes om iets mee te doen. Ik ben een tevreden binnenkater en laatst zag ik een vlieg.

“Bert, een vlieg!” riep mijn vrouw. Ik keek van waar-dan.  Ja, ik lag net lekker en ik wilde gaan slapen en dan moet je opeens in de actie.

Jagen

Heel veel mensen denken dat de kat een jager is en ik heb dat van mezelf ook weleens gedacht. Dat ik een woeste oerkater ben die muizen kan verslinden. Maar dan hoorde ik een vreemd geluid en eerlijk is eerlijk, dan had ik toch liever dat mijn vrouw ging kijken wat er was. Volgens mij kan zij beter jagen dan ik.  En ik ben weer beter in ontspannen.

Binnen

Kijk, ik ben nou binnenjongen. Dus buiten kom ik niet en daar ben ik ook tevreden over. Vroeger was ik zwerfkater en toen heb ik zoveel meegemaakt dat ik nou liever binnen ben. Nooit meer regen, nooit meer kou, altijd een kussen en knuffels en snacks en liefde en veilig. En ik hoef nergens op te jagen. Dus het is een beetje van geen zin maar het zit ook in mijn achtergrond, want ik heb van vroeger nog angstklachten, daar ben ik heel eerlijk over.

Spelen

Ik kan wel wat, hoor. Spelen met mijn muis en met het lintje vooral. Daar kan ik dan keihard mijn poot opzetten. Zo van bam! Dan heb ik gewonnen. Dus dat is goed.

En met de muis ga ik rollen. Of ik vang de muis, dat kan ik ook met een propje papier. Maar dan moet ik wel weten dat er iets door de lucht aankomt, anders schrik ik te erg om mee te doen.

Vlieg

Die vlieg waar mijn vrouw over riep, die heb ik geeneens gezien.  Dat kan iedereen overkomen en mij dus ook.

Is het erg als je een maatje meer bent?

maatje meer   Is het erg als je een maatje meer bent? Volgens mij niet. Pas met Koningsdag zeiden mensen over prinses Amalia lelijke dingen. Dat vond ik moeilijk.

Ik zou prinses Amalia best graag een kopje willen geven. Volgens mij is elk dier veilig bij haar. Dus ik ook.

Van buiten

De laatste keer dat de dierarts hier was, zei ze dat ik een maatje meer kater ben en dat het helemaal niet erg was. Dat ik in orde was en goed zoals ik was.  En ik weet van mezelf dat ik een dikke vacht heb, zelfs nou nog met het verharen, dus ik ben een maatje meer maar toch iets minder dan u kunt zien. Ik bedoel eigenlijk dat maatje meer gewoon goed is. Iedereen ziet er van buiten weer anders uit. Dat is juist leuk.

Van binnen

Het gaat er juist om hoe je van binnen bent. Of je lief bent en of anderen zich veilig bij je voelen. Vroeger toen ik op straat leefde keek ik nooit naar maatje meer of maatje minder of maatje weetikveel. Toen keek ik naar ben ik veilig. Hebben ze iets te eten voor me.  Krijg ik misschien een knuffel. Want dat had ik ook nodig en knuffels waren best moeilijk. Ik durfde het niet altijd en soms waren mensen ook bang voor me omdat ik zwerfkater was, dan dachten ze straks doet hij me wat.

Veilig

Ik vond het heel stom dat mensen lelijke dingen zeiden over prinses Amalia. En ik vond het ook moeilijk. Ze is wel een prinses maar ze is ook een jong meisje dus dan moet je voorzichtig zijn met wat je zegt. Eigenlijk moet dat ook als het wat oudere meisjes zijn, dus gewoon altijd. Iedereen wil zich veilig voelen, maakt niet uit of je huiskater of prinses bent. Dat is mijn mening.

Zwerver Vlokje vond een thuis en werd een knuffelkater (1-2)

zwerver Een zwerfkat is vaak een kat op zoek naar een huis. Vlokje was dat ook. Hij is hier nog een klein Vlokje. Ik interviewde zijn vrouw Dorine over zijn leven!!

Hoe is Vlokje bij u in huis gekomen?

In de zomer van 2008 zag ik af en toe iets wits in onze tuin scharrelen. Dat bleek een klein poesje te zijn. Ik ben toen voer neer gaan zetten dat steeds in no time opgegeten werd.

In de herfst zag ik hem echt voor het eerst goed, maar hij was snel weer weg.
De winter viel in en ik noemde hem toen ‘Pleegje’.

Wij hadden toen een hond Balou, een Basset Fauve de Bretagne, en een poes, Poem (die nooit buiten kwam). Het werd kouder en kouder, en er was nog iets: wij zouden gaan verhuizen. Het idee dat ik Pleegje achter moest laten, liet mij niet los. Toen heb ik de Dierenbescherming gebeld. Trees bracht diezelfde avond nog een vangkooi. Na een paar uur klapte deze dicht…maar Pleegje zat er niet in! Het was een zwart-wit poesje die erg verwilderd uit haar ogen keek. Ik heb toen direct aan Trees laten weten dat wij deze ook zouden adopteren.

Ja maar u zou Pleegje adopteren, hoe moest dat dan?

Het heeft nog twee avonden geduurd voordat Pleegje de kooi in liep. Voordat hij dat deed, was ik buiten gaan zitten en ben tegen hem gaan praten. Ik heb hem verteld dat wij goed voor hem zouden zorgen en ook voor zijn zusje/broertje dat al gevangen was. Toen liep hij in de kooi… Op dat moment heb ik hem Sneeuwvlok (Vlokje dus) genoemd. De andere bleek zijn moeder te zijn (volgens de dierenarts)! Haar hebben wij Noortje genoemd.

Sneeuwvlok is een mooie katernaam. Hoe vonden ze het bij u?

Vlok en Noor zijn een maand opgevangen door Trees, totdat de kamer voor hen in ons nieuwe huis klaar was. Wat waren ze bang! Zij ‘woonden’ achter een groot schilderij dat in die kamer even gestald was. Iedere dag ging ik een tijd bij hen zitten lezen en onderwijl praatte ik wat tegen Vlok en Noor.

Ja dat snap ik. Dat konden ze aan u wennen. Mijn vrouw heeft dat vroeger ook zo met Tim gedaan, dat was de kater die hier voor mij woonde. Werkte het bij u ook?

Na een paar weken…daar was Vlokje! Daar stond hij voor mij en keek mij knipperend met zijn ogen aan. Het heeft toen nog een paar dagen geduurd voordat ik hem aan mocht raken. Wat een overwinning voor hem. Na een paar dagen stond ook ineens Noortje voor mij. Zij werd mijn heel lief vriendinnetje. Wat een kroelkip werd zij.
Vlokje in 2009Trees had eigenlijk voorspeld dat Noortje misschien wel nooit gewend aan mensen zou raken, want zij was zeker driekwart jaar ouder dan Vlokje en ook op straat geboren. Noortje was ook de eerste die naar beneden durfde te komen en vriendschap durfde te sluiten met Balou. Vlokje volgde haar daarin op een afstandje. Zo zijn zij ook langzaam naar buiten gegaan, gewoon in de tuin, en soms ook even daarbuiten, maar nooit ver weg. Het huis was hun veilige haven en ik hun moeder. Fred, mijn man, werd getolereerd maar mocht hen lange tijd niet aanraken. Twee jaar geleden is Noortje overleden en zij heeft een heel goede daad verricht, voordat zij overleed. Zij heeft Catootje getrotseerd en vriendschap met haar gesloten. Wat een bijzondere dag was dat!

Catootje is de hond en ik ga in deel twee van ons interview daar meer over vragen. Hoe ging het met Vlokje toen Noortje over de Regenboogbrug ging?

Vlokje heeft na het overlijden van Noortje een heleboel gewoonten van Noortje overgenomen. Hij is veel socialer geworden, maar wel alleen voor Fred en mij, en als wij op vakantie zijn ook voor de oppas. Van andere mensen moet hij niets hebben.

Dit is het verhaal van Vlokje, die nu in februari 2018 al 9 jaar bij ons in huis is.

Oooo wat mooi. Morgen komt deel twee.