Ik hoef geen meubel

 Ik hoef geen meubel. Serieus waar niet. Ik vind meubels stom.  Dan bedoel ik meubels die speciaal voor katten zijn gemaakt.

Dat zijn eigenlijk meubels die gemaakt zijn voor mensen van katten. Die mensen komen er blij mee thuis: “Kijk eens wat ik voor je heb!” Dat heb ik zelf meegemaakt.

Beleefd

Nou ben ik zo’n watje dat als mijn vrouw zo blij doet, dat ik altijd even kom kijken. Een beetje ruiken. Een kopje geven. Wat je dan doet als huiskater.  Het is niet uit interesse, het is uit beleefdheid. Daar wordt ze gelukkig wat rustiger van.

Met zo’n meubel kan ik niks dus ik ga er niet op of aan. Ik ben onder protest ermee op de foto gegaan dat ziet u wel.

Wennen

Dit meubel heeft zeker twee jaar op de slaapkamer gestaan. Al die tijd dacht mijn vrouw dat ik er nog aan moest wennen en dat ik het daarna helemaal geweldig zou vinden. Dat weet ik omdat ze dat steeds aan me vertelde.  Omdat ze me erbij aaide, heb ik van die verhalen ongeveer de helft gehoord en dat was al genoeg.

Serieus, twee jaar wennen aan iets dat je meteen stom vindt?

Weg

Deze week wilde ze het huis opruimen. Ze keek naar het meubel en naar mij, ik keek terug van valt het kwartje al.

En ja hoor, opeens.

“Je vindt het niks, hè?”
Nee. Nooit wat aan gevonden.
“Zal ik het maar wegdoen?”
Ja graag zal tijd worden.
“Eerst nog een foto maken voor je blog.”
Dat heb ik weer.

Ik vouwde mijn voorpoten onder mijn lichaam en keek langs haar heen. Gelukkig was het goed genoeg, anders gaat ze door, hoor, dat wil je niet weten.

En nu moet ik nog zien dat ze het echt weg gooit. En ook dat ze niet met iets anders thuis komt: “Kijk eens, wat leuk!”

8 thoughts on “Ik hoef geen meubel

  1. Hallo Bert,

    Het is een heel bekend verhaal wat jij schrijft over je krabmeubel, maar het is ook zo dat je vrouwtje misschien wel eens met een speeltje thuis komt en jij zit te katerdenken, wat moet ik daar nu mee. Dit herkennen vast heel veel katten en ik ook, want vrouwtje koopt ook wel eens wat en dan kijk ik haar ook aan van ja ga daar zelf maar mee spelen hoor. Zo koopt ze op advies voor mij zo een gekleurd lampje wat dan door het huis heen gaat en het is dan de bedoeling dat ik er achteraan race en het moet vangen. Och ik wil dat voor haar plezier een paar mensen tellen doen maar dan hou ik het voor doei. Allereerst Bert heb ik de moeite gedaan om er te komen, kun je het helemaal niet vangen en is het weer heel snel weg en moet ik daar weer achter hobbelen. Nou vergeet het maar, want ik weet verdraaide goed wie dit doet. Vrouwtje heeft een staafje in de handen en daar zit dat stipje in. Dus wat doe ik ,ik ga gewoon naar haar hand zitten kijken en verder niks. Moet een vlieg voorstellen zeggen die mensensnuiten, haha een vlieg zie en hoor ik en dan is het leuk om daar achteraan te rennen en proberen te vangen. Gisterenavond nog een meikever buiten gevangen en voor de lol in de kamer los gelaten. Had vrouwtje meteen ook wat beweging want zij gaat er dan ook achteraan om dat te vangen en weer buiten vrij te laten. Ik doe dan net of ik daar niet blij mee ben, maar ik moet wel miauwerlachen hoor.

    Bert het komt met alles wat vrouwtje in de winkel ziet, dat de ene kat er super blij mee is en de andere niet. Maar nu heb jij dus hopelijk meer plek in de slaapkamer doordat het krabmeubel weg is, vrouwtje heeft het vast in de berging gezet, met het idee wie weet vind Bert het over een tijd wel leuk als hij het een poos niet heeft gezien. Tja hahaha, ze kan het proberen vind je niet.

    Voor nu voor jou en vrouwtje een fijne dag, ik ga echt weer slapen want vrouwtje ging wel heel erg vroeg opstaan met de mededeling, slapen moet jij voor mij maar doen vandaag Jip. Knuffels van vrouwtje en grote poot en kopstoot van mij.

    Je grote vriend Jip.

    1. hoi Jip, serieus waar denkt ze dat jij achter zo’n stip gaat rennen? Zonderdat er iets te vangen is? Snap ik niet. Je bent een hele goede jager dat lees ik nou weer met die kever, dus dan kun je niks met een rode stip. En jouw vrouw kan weer niks met een kever. Ja dat is dan samenwonen dat je anders bent en toch samen. poot van je vriend Bert

  2. Hoi Bertje, bij mij stond het meubel al in de vensterbank (mijn lievelingsplekje) toen ik bij bij mijn vriuw in huis kwsm wonen.
    Ik weet dus niet beter dan dat hoort daar.
    Als ik erg opgeeonden ben door de vogrltjes buiten gooi ik het er per ongeluk wel eens van af en dan praat vrouwtje boos tegen mij.
    Ik probeer dat dus niet te doen maar ik kan er soms niets aan doen. Dat is oer!
    Neusje van Fietje

    1. Hoi Fietje, als je oer bent, dan ben je oer, daar kun je niks aan doen. Ik denk dat je vrouw je best bewondert dat je dat ook in je hebt!

  3. Hulde Bertje. Eindelijk een kat die het gewoon zegt zoals het is. Ik had een uitkijktoren op mijn balkon. Ik zat er graag op. Het was nog van Grietje en Poekie geweest .heel oud dus. Maar hij viel uit elkaar en ze besloten een nieuwe te kopen. Een witte!!!! Wat een stom ding. Ik ben er gewoon opgezet,tegen mijn wil!!!! #metoo
    Daarna heb ik er niet 1 keer naar omgekeken. Het is een stomme uitkijktoren. Als ik over mijn koninkrijk wil kijken doe ik het gewoon op mijn tuinstoel.

    1. hoi Katrientje, wij snappen elkaar. Iets ouds dat goed is want nog van Grietje en Poekie, dat is veilig en fijn. Enge witte spullen zijn dat niet. En je hebt een tuinstoel. Dus.

  4. Ons vrouwtje heeft gekeken naar een paal die wij leuk vinden . Wij houden van klimmen vooral Jafita hoe hoger des te mooier, niet teveel mandjes maar ligplekjes geen hangmatjes en trapjes. Maar dat is soms zoeken Bert want er zijn meubels waarvan alles op zit. Nu is er weer een soort kattenwiel. Moet je als kat in gaan staan en lopen en dan draait het wiel. Wij lopen genoeg gaan een paar keer per dag de trap op en af. Dus dat wiel begrijpen wij niet zo goed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *