Hoi Bettina en Taffy! De twee katten hebben een bijzondere vriendschap, eentje die je niet vaak tegenkomt. Ze hebben ook alletwee een moeilijke achtergrond.
Oog
Tabby – hij zit vooraan op de foto – zwierf op straat rond. Dat is al een moeilijk leven, maar voor hem was het extra zwaar. Hij had een zware ooginfectie. Toen hijdoor zorgzame mensen van de straat gehaald werd, moest hij meteen door naar de dierenarts. De uitslag: met zijn ene oog was hij blind, in het andere had hij nauwelijks zicht.
Wat opviel was zijn verlangen naar liefde: hij had zo’n behoefte aan knuffels en aandacht. Vaak gaf hij een piepje, in de hoop op gezelligheid.
Taffy kreeg een pleeggezin om te wennen aan het zowat blind zijn.
Broer
In het pleeggezin kwam al snel iemand anders te wonen. Een vijf weken oud kitten die door omstandigheden was verlaten door haar moeder. Het kittenpoesje kreeg de naam Bettina. Ook zij had hard medische zorg nodig vanwege een slechte vacht, ooginfecties en parasieten. Bettina had heel erg veel honger.
In het pleeggezin ontdekte ze wat het betekende om genoeg te eten te hebben. Ze kreeg zoveel knuffels als ze wilde. En ze ontdekte een grote broer die Taffy heette.
Gids
Taffy volgde het jonge poesemeisje overaal waar ze liep. Als zij sprong of redne, wanneer ze met speelgoed rolde, dan was Taffy erbij. Het waren allemaal nieuwe geluiden voor hem. Al snel sloten ze vriendschap. Ze begonnen samen te slapen en te knuffelen.
Taffy leerde actiever te zijn. Hij durfde meer als Bettina in de buurt was. Bettina vond het prima, ze had in Taffy een trouwe vriend.
Adoptie
Na een poos werd het tijd voor Taffy en Bettina om het pleeggezin te verlaten. Ze waren klaar voor adoptie. Iedereen begreep dat de twee niet meer gescheiden konden worden: ze hadden elkaar nodig en ze waren elkaars beste vriend.
Zo gebeurde het ook. In hun nieuwe huis konden ze samen blijven, dat wil zeggen: met hun nieuwe rode broer Chester. Een heerlijk happy end.
(Bron: Lovemeow.com)
Ooooooh bertje,wat mooi. En wat emo.
Vrouw vertelde mij net dat grietje,de poes voor mij,ook blind was. Vrouw wist het niet want griet liep gewoon rond in huis en sprong of liep op haar kussen. Vrouw denkt dat griet al lang blind was. Ze kwam er pas achter op de dag dat ze over de regenboogbrug ging. Grietje was bijna 18 jaar geworden. Zij was dik joh. Sjoooooo ik geloof dat vrouw zei dat ze wel 8 tot 9 kilo woog😳😳 maar griet was ook een heule grote poes. Ze woog dus mij maar dan 2 keer!!
Vrouw zegt ook altijd….we zijn van reuskatten naar smurfkatjes gegaan. Ik reis in griet haar reiskooi naar floor toe. Ik kon daar met mijn zus in. Griet kon er net haar dikke kont in wiebellen😂😂
Maar goed…..blind zijn is niet zielig zeggen vrouw en ikjes. Want je kan alles met je snorharen voelen en “zien”.
dat snap ik Katrien want heel ver voor mij woonde hier een kater die ook blind was. Hij heette Amore. En mijn vrouw wist ook niet dat hij blind was. Maar hij was niet zo dik als Grietje, wat een poes moet zij geweest zijn!!
Oooooh bert….ze was echt enorm groot.
Oma(die ikjes nooit gekend heb) scheen ook grote katten te hebben. 6 stuks!! Maar griet en poekie waren daar een keer op vakansie en zij staken een kop boven oma haar katten uit. Poekie was niet enorm dik hoor. Alleen grietje.
Ooooooh had jouw vrouw nog een kat? Ooooooh wat een mooie naammmmm amore. Ooooooh dat lijkt op lamoerrrrrrrr ooooooooh.was hij ook rood?
Hallo Bert,
Als je blind, doof of een verlamming of erg ziek bent en je hebt geen liefdevol en warm/veilig huis om te wonen, nou dan heb je wel een heel zwaar leven zegt vrouwtje. Want je moet maar zien hoe je aan je buikvulling en een veilig plekje vind om te slapen.
Daarom is het zo fijn te lezen dat deze 2 een lief pleeggezin kregen en dat ze naar de dokter konden en die hen kon helpen voor zover het nog kon, wat een vriendschap en ja die mag men nooit uit elkaar halen en later met het verhuizen naar hun echte voor altijd huis nog een grote vriend erbij.
Eigenlijk lijkt het net een sprookje, want dat begint ook altijd zielig of slecht en eindigt zo gelukkig en mooi.
Vrouwtje en ik zijn weer blij met je mooi gevonden verhaal en we kijken weer uit naar de volgende.
Over gisteren nog even, wat had Loesje een uit haar hart geschreven stuk geschreven. Nou ze kan heel goed schrijven, ze mag best heel trots op zichzelf zijn vinden wij. Jij zal ook wel heel trots zijn en dat mag je hoor.
Tot morgen weer Bert en knuf van vrouwtje en poot en kopje van je grote vriend Jip
Bert wat een mooi verhaal en super dat het zo goed is gegaan met ze. Wij wensen ze veel geluk liefde en plezier met hun vriendje erbij.